Φαινόμενα Ζωολογικού Κήπου

                                         Μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη

    Ο αόριστος φόβος και το ανοίκειο αναδίδονται από τα θεμέλια της Μαζικής Δημοκρατίας. Ο φόβος των ληστών, ο φόβος της επίθεσης στον δρόμο, ο φόβος των τρομοκρατών, ο φόβος των μεταναστών. Ο φόβος της αρρώστιας, του θανάτου, της εξουσίας, της μοναξιάς, της δυσπραγίας. Μπρος σε τέτοια σύναξη δαιμόνων δεν θα μπορούσε να λείψει ένας από τους αρχαιότερους, η επιδημία. Οι άνθρωποι πάντα πέθαιναν για τους γνωστούς λόγους, στις μέρες μας όμως υπάρχουν ένα σωρό καινούργιες αιτίες για να πεθάνει κανείς: η νοθεία των τροφίμων, η δηλητηρίαση των νερών και του αέρα, τα λάθη των ειδικών και η απελπισία. Μολαταύτα είναι μόνο ο φόβος της επιδημίας που απλώνεται στη Μαζική Δημοκρατία με την ταχύτητα της φωτιάς ή καλύτερα των ΜΜΕ. Πράγματι, άρκεσε να ακουστεί η τρομερή λέξη «Πανδημία», για να ξυπνήσει το φάντασμα του Μαύρου Θάνατου, της Πανούκλας.     
              

Από κει και πέρα, ο Ύπνος της λογικής γεννάει τέρατα όπως προειδοποιεί ο Φρανσίσκο Γκόγια ο οποίος έζησε σε εξ ίσου σκοτεινές αν και μάλλον πιο συγκρατημένες εποχές. Ένας «άγνωστος ιός», μια μετάλλαξη παλαιότερου ιού, προκαλεί παγκόσμια επιφυλακή εκεί που πριν επικρατούσε ένας ακατανόητος εφησυχασμός. Λες και, μακριά από τα φώτα της τηλεόρασης, έπαψαν να πεθαίνουν οι άνθρωποι από έναν σωρό αίτια, παλιά ή νέα. Η επιδημία βέβαια είναι κάτι εξαιρετικό. Και σαν τέτοιο αντιμετωπίζεται. Μόνο που η συγκεκριμένη (και αυτές που θα την διαδεχθούν) είναι εδώ για να μείνει. Καθότι οι μαζικές κοινωνίες εκατομμυρίων ανθρώπων στοιβαγμένων σε αχανείς πόλεις, σε συνθήκες σχετικού εγκλεισμού με κακή υγιεινή, σε διαρκή ανταγωνισμό με τη φύση και στο έλεος μυστικών πειραμάτων θα ταλανίζονται από επιδημίες και νέους ιούς που θα μεταλλάσσονται διαρκώς και θα μεταδίδονται από τόπο σε τόπο με την ταχύτητα της παγκοσμιοποίησης.

    Είναι η στιγμή που παρουσιάζονται λαμπρές ευκαιρίες για περαιτέρω πειθάρχηση. "Το όνειρο όλων των εξουσιών του παρελθόντος για τον έλεγχο του δρόμου έχει εδώ και καιρό γίνει πραγματικότητα με την κατάργηση του δρόμου". Ο τωρινός εγκλεισμός - μια πρωτοφανής άσκηση «πολιτικής άμυνας», μια κατάσταση πολιορκίας - είναι μια νέα επιτυχία προς την ίδια κατεύθυνση. Εν τω μεταξύ, όλοι αλληλοκοιτάζονται με υποψία. Η πλήρης ταπείνωση του ανθρώπου!

    Μπαίνουμε λοιπόν σε μια νέα πίστα! Αλλά ποτέ ο φόβος δεν έβλαψε την εξουσία. Αντίθετα το γέλιο κι οι γιορτές είναι εχθροί του κράτους. Από την Κίνα ως την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, οι δυνάμεις που δουλεύουν για την υποταγή έχουν κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένες. Η Κίνα και η ΝΑ Ασία μάλιστα οδηγούν πλέον την κούρσα. Το άλλοθι μοιάζει τέλειο. Ταυτόχρονα τα μυστικά πληθαίνουν. Ο σκοπός τώρα μπορεί να είναι μόνο ένας: να φτιαχτούν τελεσίδικα άνθρωποι χωρίς κοινωνία. Ήδη άρχισε να προαναγγέλλεται το παγκόσμιο κράτος. Πίσω του φυσικά θα στέκουν οι εταιρείες. Υπό την δεσποτεία τους θα σαλεύουν άμορφοι πληθυσμοί και ανδράποδα. Το εργαλείο είναι η «ιατρική» δικτατορία. Και τι εργαλείο! Αν η οικονομική κρίση απειλούσε το πορτοφόλι του καθενός, τώρα απειλείται η υγεία και η ίδια η ζωή. Και είναι συζητήσιμο αν, δεκαπέντε χρόνια πριν, θα αποτολμούσαν να κλείσουν τους ανθρώπους στα σπίτια τους για να συνεχίσουν με όσα πρόκειται σύντομα να αποτολμήσουν. Όμως σήμερα, ύστερα από δώδεκα χρόνια οικονομικής τρομοκρατίας, οι πληθυσμοί (όλο και πιο δύσκολα μπορούμε πια να μιλάμε για λαούς), εξουθενωμένοι, παρουσιάζουν μειωμένη διάθεση αντίστασης. Όσο για διαύγεια, ας μη γίνεται καλύτερα λόγος.

    Όπως και να ‘χει, σε λίγο αυτό το πράγμα θα λήξει. Πώς αυτό; Απλώς θα σωθούν τα λεφτά των εγκλείστων! Μπορείς να μαντρώσεις το ανθρώπινο πλεόνασμα για ένα διάστημα αλλά να το ταΐζεις κιόλας είναι κάτι άλλο! Τότε η λαγνεία για τρόμο που έχει ξεσπάσει και δημιουργεί αμφιβολίες για την ψυχική υγεία στον σύγχρονο κόσμο θα τελειώσει κάπως απότομα. Πολύ αργότερα θα πληροφορηθούμε για τον πλούτο που άλλαξε χέρια. Και ποιος θα παραδεχτεί τότε ότι το όλο πράγμα διογκώθηκε ως εκεί που δεν έπαιρνε άλλο; Άλλωστε "οι άνθρωποι πάντα τείνουν να δικαιολογούν τις προσβολές στις οποίες δεν απάντησαν". Η λεηλασία όμως θα έχει μπει σε νέες ράγες. Φυσικά δεν πρόκειται να επιστρέψουμε σε καμιά «κανονικότητα». Από δω και πέρα, επιδημίες και φήμες επιδημιών - λιγότερο ή περισσότερο σοβαρών - θα μας συντροφεύουν. Ο ήχος του alarm δεν θα παύει ποτέ. Τα επίπεδα συναγερμού θα ανεβαίνουν και θα κατεβαίνουν και μαζί οι απαγορεύσεις και οι έλεγχοι. Πολύ πιθανόν ο καθένας να βαδίζει με την ιατρική του καρτέλα ενημερωμένη. Θα υπάρχουν υγιείς, άρρωστοι και αποθεραπευμένοι. Η είσοδος σε ένα supermarket ή σε μια αίθουσα συναυλιών θα υπόκειται σε διαδικασίες ανάλογες με των σημερινών αεροδρομίων. Βέβαια κάποια επιπλέον στοιχεία όπως αν είσαι συμπαθών στην τρομοκρατία ή απλά αντιφρονών ή αν χρωστάς στο Δημόσιο κι ακόμα κάποια στοιχεία που κάποτε χαρακτηρίζονταν αυτάρεσκα ως «προσωπικά δεδομένα» θα είναι στην διάθεση όποιου ενδιαφέρεται. Λογικό και απαραίτητο αφού θα υπάρχουν «φορείς» ενοχλητικών ιδεών και ύποπτοι «ασυμπτωματικοί». Ήδη διάφοροι καλοθελητές – κράτη και εταιρείες – κινούνται, πρόθυμα να μοιραστούν την αντιτρομοκρατική τους τεχνογνωσία με τη φοβισμένη ανθρωπότητα. Καλώς ήλθαμε στις κοινωνίες αυξημένου ελέγχου!

    Το μόνο θετικό είναι ότι ο πλανήτης προς το παρόν παίρνει μια ανάσα.

    Κι αυτό ακριβώς, το μόνο ελπιδοφόρο σημείο, είναι η πυξίδα που μας απέμεινε. Έχοντας σαν μοναδικό οδηγό τον εαυτό μας και τις υποτιθέμενες ανάγκες του οδηγηθήκαμε σε παγκόσμιο αδιέξοδο. Πρέπει τώρα να ακολουθήσουμε το σημείο που μας υποδεικνύει ο οικοδεσπότης μας. Ό,τι είναι καλό για τη Γη είναι και για τον άνθρωπο. Ας διαφυλάττουμε τη μικρή προσωπική μας υγεία κι ας ετοιμαζόμαστε για την ανατροπή αυτής της κατάστασης πραγμάτων στην τρομακτική κοινωνικοοικονομική κρίση που θα επακολουθήσει

πηγη