Σάββατο 30 Απριλίου 2022

Κουβέντα με τη γιαγιά μας.


­-
Σεβαστή μας γιαγιά Βασίλω, στις 25 Απρίλη του ‘22 μαζευτήκαμε εδώ γύρω σου, στον Ι. Ν. Κοίμησης της Θεοτόκου στο χωριό, όλοι μας, ο παππούς ο Γιώργος, τα παιδιά σου, ο Δήμος με τη Μαρία, η Ελένη, ο Χρήστος με την Τασία, όλα εμείς τα 7 εγγόνια σου, ο Γιώργος, η Βασιλική και η Αγγελική, η Βασιλική και ο Γιώργης, ο Γιώργος και ο Σωτήρης, όλοι οι συγγενείς, οι πατριώτες, γνωστοί και φίλοι, να σε αποχαιρετήσουμε, τώρα που ξεκινάς για το μακρινό και χωρίς γυρισμό οδυνηρό σου ταξίδι, με λ ί γ α πολύ λ ί γ α λόγια:

- Λ ί γ α  λ ό γ ι α είπατε, παιδάκια μου, γιατί λ ί γ α, σε μένα που σας έλεγα τόσα π ο λ λ ά, όταν ερχόσαστε με τόσα παιχνίδια, με χάδια, με παραμύθια, σαν ήσαστε μικρά, αλλά και μέχρι τώρα με διηγήσεις-αναφορές σε περιστατικά και πρόσωπα του περασμένου καιρού, ορμήνιες, λαλάκωνε το στόμα μου, με τις π ο λ λ έ ς κουβέντες κι εσείς τώρα μου λέτε λ ί γ α λόγια;

- Γιαγιά, δεν ξεχάσαμε και δε θα ξεχάσουμε, την αγάπη σου, την καλοσύνη σου, την πραότητα με την οποία μας αντιμετώπιζες ακόμα και στις σκανταλιές μας. Δεν παραγνωρίζουμε τη χαρά και την ικανοποίηση που νιώθατε εσύ και ο παππούς όταν μαθαίνατε τις επιτυχίες μας σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης και τόσα άλλα ακόμα, αλλά…..

- Τότε γιατί λ ί γ α λόγια, παιδάκια μου;

- Ναι, γιαγιά, μη μας θυμώνεις, υπάρχει γι΄ αυτό κάποιος λόγος που θα στον πούμε παρακάτω.

- Καλά, εσείς έχετε βγάλει τόσα σκολειά, ξέρετε περσότερα και καλύτερα από ΄μας τους τρανούς.

- Όπως μας είχες διηγηθεί, γεννήθηκες το 1933, εδώ στο χωριό, στον άγονο τούτο τόπο, σε δύσκολους καιρούς τότε που η ανάγκη και η ανέχεια ήταν οι μεγάλες αφέντρες που καταργούσαν τη θέληση και σε υποχρέωναν στο καθετί «το πότε, το πού, το πώς». Πολύ σκληρές οι συνθήκες διαβίωσης. Πατέρας σου ο Δήμος Πολυχρονόπουλος (Κελεπούρης), μάνα σου η Αλέξω Σταθοπούλου (κόρη του γερο-Κάτσιου). Και μέσα σ΄ όλα αυτά, δε φτάνει που, μέσα στη δίνη του επάρατου εκείνου Εμφυλίου, μένεις ορφανή από πατέρα σε μικρή ηλικία, στη συνέχεια έχασες και το μονάκριβο αδερφούλη σου Χρήστο, που όπως έλεγες «πήγε» από το μαράζι για τον πατέρα του, υποχρεώνεστε με τη μάνα σου να βαδίσετε τον ανηφορικό δρόμο της ζωής. Ώσπου το 1957 παντρεύεσαι το Γιώργο του Μαγκόγιαννη, παππού μας τώρα και δημιουργείτε μια αξιοζήλευτη οικογένεια. Μεγαλώσατε τα παιδιά σας μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Γευτήκατε χαρές και ικανοποιήσεις από τις επιτυχίες τους στα Γράμματα, παντρέψατε, υποδεχτήκατε νυφάδες - πολύ καλές νυφάδες, νιώσατε χαρά ικανοποίηση από γεννήσεις, βαφτίσια, επιτυχίες των εγγονιών σας και τόσα άλλα, που θα μπορούσαμε να μιλάμε γι΄αυτά ώρες και ημέρες με π ο λ λ ά λόγια, αλλά, γιαγιά, δεν μπορούμε, να για ποιο λόγο, δε θέλουμε να δαπανήσουμε άλλο χρόνο, ξέρεις γιατί;

- Γιατί, παιδάκια μου,  που να ξέρω η άμοιρη;

- Ε, να, γιατί τώρα βλέπουμε το άμοιρο παιδί σου το Γιάννη, εκεί που είναι , έχει ανέβει σ΄ ένα ύψωμα, κάθεται σ΄ ένα ψηλό-μαύρο λιθάρι και άγρυπνος βιγλάτορας, γεμάτος άγχος, ανυπομονησία και αγωνία (στοιχεία που τον χαρακτήριζαν σ΄όλη του τη ζωή για το καθετί) αγναντεύει να σε δει, να τρέξει να σ΄αγκαλιάσει, να σε φιλήσει, να σε ρωτήσει και συ να του πεις τα νέα από μας, για τον καθένα μας και για όλους. Ναι, γιαγιά, και γι΄ αυτό δε θέλουμε να σε καθυστερήσουμε.

- Αχ... παιδάκια μου, τώρα κατάλαβα, βέβαια δε θέλω να σας  αποχωριστώ όλους σας, αλλά νιώθω τον πόνο του, τη λαχτάρα του, είναι μοχαχός του αυτός βλέπετε... αφήτε με να φύγω γλήγορα, με... περιμένει... φεύγω.

- Στο καλό, γιαγιά, σε θυμόμαστε για πάντα.

Εμείς τα 7 εγγόνια σου.

Επιμέλεια: Παλιοπυργήσιος

2 σχόλια :

  1. Συλλυπητήρια στην οικογένειά της. Ο Θεός να την αναπαύσει!!!

    Γιάννα Πολυδώρου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος13/5/22 19:58

    Θερμά συλλυπητήρια. Καλό παράδεισο. Υπέροχος και γλυκός άνθρωπος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψιν σας τα ακόλουθα:
• Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές, ή χυδαιολογίες.
•Μην δημοσιεύετε άσχετα, με το θέμα, σχόλια.
•Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα διαγραφής σχολίων χωρίς καμία προειδοποίηση.