Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Ο ΠΑΠΑ-ΓΙΑΝΝΗΣ

Του ΒΑΓΓΕΛΗ Κ. ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
Από τον Κούφιο και της Κυράς το Γιοφύρι σκαπέταγε στον Συριαμαίϊκο κάμπο κι αλώνιζε ολημερίς και ολονυχτίς τη Λίμνη. Με σκοτάδι και φεγγάρι κωπηλατούσε τη βάρκα του την «Ελένη», όπως την έλεγε. Έριχνε τα δίχτυα για ψάρεμα και το πρωί ξεψάριζε.
Στην συνέχεια βιαζόταν και έτρεχε στα χωριά να πουλήσει τα ψάρια.
«Ψάρια… Ψάρια.. Φρέσκα Ψάρια… Ο ψαράς…» Φώναζε.
Στο δρόμο που πήγαινε με τα πόδια ή καβάλα στο μουλάρι του « τη Σίβα», έκανε πρόβα , έβαζε λόγια στο στόμα του, πώς θα καλομιλήσει στους προεστούς των χωριών και πώς θα τους καταφέρει, να αγοράσουν τα ψάρια του.
Μια μέρα, με δυο κοφίνια ψάρια , ανέβηκε στην εκκλησία την Καβουλιώτισσα , τον ανήφορο στο Λαγκαδινό βουνό και η χάρη του έφθασε στα Λαγκάδια και στην συνέχεια στην Δημητσάνα!. Δυο βδομάδες πρίν είχε στείλει ψάρια στον Δεσπότη, να ταίσει φτωχούς της επαρχίας . Έφτασε στο αρχονταρίκι του, τον καλημέρισε και του φίλησε με μεγάλη ευλάβεια το δεξί του χέρι . Έδωσε σ’ έναν βοηθό του διαλεχτά ψάρια, που σκόπιμα τα είχε φέρει για το Σεβασμιότατο.
Ο Δεσπότης τον κέρασε γλυκό και καφέ και κουβέντιαζαν.
Δεν άργησε να εκτιμήσει την αξιοσύνη του , τον συμπάθησε και του πρότεινε να τον χειροτονήσει παπά, μια και υπήρχε άδεια θέση στο χωριό.
__Τασία , ο Δεσπότης με κάλεσε δυο φορές στο Δεσποτικό μέχρι τώρα. Φαίνεται ότι με συμπαθεί. Είναι Άγιος άνθρωπος. Μου έχει αδυναμία. Αλλά κι εγώ δεν τον αφήνω έτσι. Τον προσέχω. Του δίνω τα καλύτερα ψάρια. Ξέρει ότι έχω μηχανοκίνητη βάρκα.
__ Για πέστροφες μιλάγατε; Τι σου έλεγε ο Δεσπότης, Γιάννη ;
__Ξέρεις, το χωριό έχει έλλειψη από παπά. Γι’ αυτό με ήθελε.
__Δεν πιστεύω να θες , να φορέσεις μαύρα σε όλη σου την ζωή, του είπε δειλά, δειλά σαν κάτι να μυρίστηκε.!
__Τασία, αν δεν συνηγορήσεις και δεν υπογράψεις , δεν μπορώ να γίνω παπάς. Ξέρεις την ευχή και το τάξιμο της μάνας μου. Θέλω να τα εκπληρώσω.
__Γιάννη, την ευχή της μάνας σου μου την έχεις πει εκατό φορές. Δεν πιστεύω να θέλεις να γίνεις παπάς! Το σκοτάδι και ο παπάς σε όλη τους τη ζωή φοράνε μαύρα!. Φοβάμαι. Θα προτιμούσα να χωρίσουμε παρά να δεχτώ να γίνεις παπάς.
__Και αν ακόμη με χωρίσεις, πάλι χάνω τη θέση, που με αγώνα κατάφερα, υποχρεώθηκα και φίλησα ποδιές σε πολιτικούς να την αποκτήσω. Τώρα που έδωσε την συγκατάθεσή του ο Δεσπότης, πας να τα χαλάσεις όλα!.
__Γιάννη , δεν είμαι μόνη μου που αποφασίζω. Έχω και άλλες γνώμες πάρει.
__Ο Δεσπότης , χωρίς άλλο, περιμένει απάντηση. Κατάλαβα ότι πιέζεται θέλει να κάνει παπά έναν από δυο άλλα πρόσωπα του χωριού.
Μάζεψε τ’ αδέρφια του να πάρει και αυτών την γνώμη για την μεγάλη απόφαση.
__Γιάννη γράμματα ξέρεις , παντρεμένος είσαι, με δυο ντενεκέδες τυρί και βούτυρο στον Δεσπότη η δουλειά μας έγινε. Του είπε ο μεγάλος αδερφός του ο Αρίστος. Ξεπέρασες το πρόβλημα με την γυναίκα σου; Δέχτηκε;
__ Εδώ κατάφερα τον Δεσπότη να ειπεί το ναι και να με χειροτονήσει ,την γυναίκα δεν θα καταφέρω;
__Ο Θεός να σε φωτίσει με Άγιο Πνεύμα και να γίνεις Παπάς. Θα φωτίζεις και θα διώχνεις τις αμαρτίες και την φτώχεια μας . Του είπε ο Μάρκος ο μικρότερος αδερφός του.

__Κουνιάδε από τώρα να σου φιλήσω το χέρι, θα βρουν τα παιδιά μου και εμείς υποστήριξη.
Την πρώτη λειτουργιά θα την φτιάξω εγώ με φαρίνα και θα την φέρω στην εκκλησιά.
__Τα βλέπεις αδερφέ Γιάννη!. Από τώρα άρχισαν τα τυχερά. Άρχισε και έκανε λογαριασμό.
Βάλε πενήντα Κυριακές, Ψυχοσάββατα, Χριστούγεννα, Πάσχα, γιορτές πανηγύρια, χαρές θα χορτάσουμε όλοι ψωμί και με τα ψάρια, θα πουλάμε κιόλας , που λέει ο λόγος.
__Τίς χιλιάρες με το κρασί και το δισάκι, με το κρέας στους γάμους που το πάς, συμπλήρωσε ο Μάρκος.
__Θα μοιράζεις ευχές και θα παίρνεις πεσκέσια !. Γιάννη μην κάθεσαι…. είπε ο Αρίστος.
__Αδέρφια , γυναίκες, σωθήκαμε είπε σχεδόν θριαμβεφτικά ο Μάρκος θα έχουμε λειτουργιές, κοκκινέλια, πεσκέσια τζάμπα.
__Στις δεήσεις μου είπε συγκινημένος ο Γιάννης υπέρ υγείας και μακροημέρευσης θα βάζω τα ονόματά σας μπροστά από του Δεσπότη. Τι άλλο θέλετε;
Ξεχείλισαν τα ποτήρια με κοκκινέλι, τσούγκρισαν και συμφώνησαν να φτιάξουν τον Γιάννη Παπαγιάννη.

__Πατέρα δεν τα πάω καλά με τον Γιάννη. Εχθές μαλώσαμε.
__Γιατί παιδάκι μου. Είναι καλός άνθρωπος, μαλακός, ήρεμος. Μαζεμένος άνθρωπος είναι στο καλύβι του και στα παιδιά του. Τι έχεις;
Δεν βλέπεις γύρω σου τι γίνεται. Παλεύει με τα χωραφάκια του, τις δουλίτσες του, τα ψάρια του και άλλον άνθρωπο ,από τότε που τον ξέρω , δεν σήκωσε μάτια για να ιδεί.
__Πατέρα, τα γράμματα που έμαθε στο δημοτικό τον φάγανε. Προχθές τον κάλεσε ο Δεσπότης και θέλει να τον κάνει παπά!. Κατάλαβες τώρα γιατί είμαι στενοχωρημένη και τι θέλω να σου ειπώ : Εγώ παπάς δεν θέλω να γίνει. Θα χωρίσουμε πατέρα, αν επιμείνει. Δεν μπορώ τώρα στα γεράματα να μου αλλάξουν το όνομα και από Τασία να με φωνάζουν παπαδιά. Η παπαδιά πατέρα, έχει υποχρεώσεις , τραπέζια, φιλοξενίες , επισκέψεις . Θα είμαι υπηρέτρια στο ίδιο μου το σπίτι.
Πώς θα τα βγάλω πέρα πατέρα;
__Γιά σώπα παιδάκι μου, καλά είναι να γίνει παπάς.
Θα μας φτιάξει και την εκκλησιά , τον Άγιο- Κωνσταντίνο, που είναι κοντά στο καλύβι μας. Όλη την ευλογία θα την παίρνουμε μόνοι μας . Θα μαζευτεί από την Περαμεριά στο χωριό. Θα γίνει πρωτευουσιάνος, θα έχει εξουσία . Θα επιστατεύει και θα είναι αφεντικό σε τέσσερις πέντε νοματαίους ,επιτρόπους ,ψαλτάδες… Μικρό πράγμα το έχεις αυτό!.
__Πατέρα άλλο πράγμα φοβάμαι.
__Τι φοβάσαι ; Θ’ χεις ψωμί να τρώει η οικογένειά σου κι εσύ, ευλογημένο από το ίδιο του το στόμα και τα χέρια. Στο χωριό που θα ‘ναι θα περιποιείται το αμπέλι καλύτερα και θα βγάζετε χίλιες μπότσες κρασί!. Θα οικονομάει και λεφτά από τα μυστήρια που θα γίνονται και δεν θα σε λείπει τίποτα!. Το βράδυ θάρθει και η μάνα σου από την Περαμεριά , θα μαζευτούν και τα αδέρφια σου να ειπούν την γνώμη τους και να πάρεις μια απόφαση…

Στο χωριό δεν είχαν άλλη συζήτηση. Ο Ανδρέας διαλαλούσε τα νέα. Ο Δεσπότης κάλεσε κοντά του τον Γιάννη να τον χειροτονήσει. Άλλος έλεγε ότι τον είδε πρωί καβάλα στο μουλάρι να ανεβαίνει με δέκα νοματαίους στις Γούρνες. Άλλος έλεγε ότι είδε στην Μαυρομάτα καβαλαραίους από τον παλιόπυργο και την περαμεριά . Πόσοι σμίξανε στον Βαλτεσινιώτικο κάμπο που θα πήγαιναν στην Δημητσάνα δεν είναι γνωστό.
Όλοι στο χωριό ξέρανε. Όταν ήταν μικρός , ήταν πολύ άτακτος και ζωηρός . Η μάνα του συμβουλεύτηκε τον Παπα-Κώτσιο. Τι να κάνει με το παιδί; Ο Παπα-Κώτσιος της είπε: «Μόνο παπάς αν γινόταν, θα ηρεμούσε». Το Δεκαπενταύγουστο εκείνου του χρόνου το ‘ταξε στην Παναγιά να γίνει παπάς. Τώρα φαίνεται ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνο.
«Γιάννης πάει, Παπα- Γιάννης θα γυρίσει!.» --Έλεγαν στο χωριό.
__Νισάφι! Είκοσι φορές είδε τον Δεσπότη. Όλα τα ψάρια της Λίμνης τα κουβάλησε εκεί. Έλεγε ο Αντρέας στο καφενείο πίνοντας τον καφέ του.
__ Αντρέα, τι άλλο άκουσες για τον Γιάννη;
__Δεν ακούσατε τα νέα; Επειδή ήτανε ψαράς , ο Μητροπολίτης χωρίς άλλο μέσον θέλει να τον κάνει παπά.
__Καλά δεν ζήτησε υπογραφές του χωριού, δεν πήρε πληροφορίες ο Δεσπότης;.
__Ζήτησε το χαρτί από την εκκλησία, που η μάνα του τον είχε τάξει για παπά.
__Από όσα ξέρω , Αντρέα, αυτές οι δουλειές γίνονται με μέσον.
__Ο Γιάννης ήταν στην Αθήνα δυο μήνες. Δεν θα πήγε πουθενά; Σε Βουλευτές, σε Υπουργούς ! Το παπαδιλίκι έχει ψωμί, πρόσφορα, λεφτά , τραπέζια, εξουσίες. Ποιος τα αφήνει αυτά;
__Τι καλό του βρήκε ο Δεσπότης, Αντρέα , και του υποσχέθηκε χειροτονία;

__Ο Δεσπότης είπε ότι έχει πολλά χαρίσματα. Πρώτα- πρώτα είναι ψαράς και ο Χριστός φτωχούς ψαράδες πήρε και τους έκανε Αποστόλους. Ξέρει λίγα γράμματα και δεν πρόκειται να πονηρέψει . Μην ξεχνάτε, ότι έχει αμπελώνες και το κρασί του είναι κατακόκκινο και ευλογημένο για θεία μετάληψη.
Το σπουδαίο είναι ότι προέρχεται από σόϊ καλλίφωνο!. Τραγούδησε μπροστά στο Δεσπότη τα τραγούδια: «Στου παπά τα παραθύρια……και την Παπαλάμπραινα…» δήθεν να εξετάσει τη φωνή του και τον συγκίνησε!. ΄Ετσι έμαθα ότι ο Δεσπότης έδωσε την συγκατάθεσή του…
Πήγανε καμιά εικοσαριά νοματαίοι στην Δημητσάνα για την χειροτονία.
Τα χαρτιά πότε τα έστειλε στον Δεσπότη, δε πήρε είδηση κανένας.! Πιστοποιητικά και υπεύθυνες δηλώσεις τα είχε έτοιμα στον κόρφο του και τα έδωσε χέρι με χέρι στον Δεσπότη. Ήταν μιλημένη η δουλειά από τον πρόεδρο της κοινότητας μέχρι τους πολιτικούς,. Γι’ αυτό και η χειροτονία δεν άργησε.
__Για το χωριό ήταν μοναδικός υποψήφιος, Αντρέα;
Πιο πέρα έπινε τον καφέ του ο Κώστας και άκουσε την συζήτηση και με αναστεναγμό απάντησε.
__Παπάς ήταν να γίνω εγώ!. Αλλά τι να ειπώ τώρα; Με πρόδωσαν οι πολιτικοί του χωριού μας. Δεν με προτίμησαν.
__Γιατί δεν έγινες παπάς εσύ Κώστα; Μήπως δεν ήθελες; Σου έδωσαν υπογραφές στο χωριό;
--Είχα αφήσει γένια και μαλλιά , το είχα σίγουρο ότι θα γινόμουν παπάς. Ούτε ο διάολος δεν με σταμάταγε. Με σταμάτησε η εξουσία του χωριού, αυτός ο φαγάνας ο Πρόεδρος.
__Πώς μπόρεσε να σου κάνει ζημιά ο πρόεδρος Κώστα; Από τον Δεσπότη δεν γίνεται ο διορισμός;
__Με κατηγόρησε στον Δεσπότη ότι κλέβω. Δεν φτάνει αυτό, γιατί και αν έκλεβα, δεν είχε αποδείξεις. Του είπε ότι ενδέχεται να γεννηθεί εξώγαμο παιδί!. Και εννοούσε υπεύθυνο εμένα. Εκεί πλέον ο Δεσπότης δεν ήθελε να ρισκάρει και με απέκλεισε από το παπαδιλίκι.

Δεν πρόλαβε να ξαναφάνει στις Γούρνες ο Γιάννης και το χωριό ήταν ανάστατο. Χτύπησε η καμπάνα και όλοι έτρεξαν να τον προϋπαντήσουν. Δέκα εφτά μουλάρια με καβαλαραίους έφτασαν στην αγορά. Μπροστά ήταν ο Γιάννης, που έγινε Παπά-Γιάννης, με την μαύρη γενιάδα του , την μαύρη στολή του που λαμποκοπούσε μαζί με το πρόσωπό του στο φως της ημέρας. Το καμηλαύκι τού έδινε και αυτό την δική του γοητεία. « Καλώς ήρθες Παπά-Γιάννη , άξιος, άξιος , άξιος»-- Φώναζαν—« Πάντα άξιος Παπά- Γιάννη, καλορίζικος!» Του φώναζαν και τον έραναν με λουλούδια.
__Παπάς πήγες να γίνεις Γιάννη; Δεν υπήρχαν άλλες δουλειές;-- Τον πείραξε ο Τούρκος.
__Έτσι το ‘φερε η « κατάρα»!.-- Είπε ο παπάς και ξεροκατάπιε την γλώσσα του.-- Ο Δεσπότης τον είχε νουθετήσει να προσέχει τις εκφράσεις του και να μην σκανδαλίζει το ποίμνιό του… Έγινε δοξολογία στην εκκλησία με την συμμετοχή όλου του χωριού, του ευχήθηκαν όλοι, πάντα άξιος και ήταν υπόδειγμα ποιμενάρχη στην περιοχή.

__Το άκουσα με τα ίδια μου τ’ αυτιά, χθές το βράδυ μετά τον Εσπερινό.-- Έλεγε ο Μάνθος--.
Ο επίτροπος ζήταγε από τον παπά , να συμφωνήσει για να φτιαχτούν οι χαλασμένες πόρτες και τα παράθυρα της εκκλησίας.
__Παπά οι πόρτες θέλουν σιδερά. -- Ο παπάς τον κοίταξε με λοξό βλέμμα και του απάντησε: __Την πόρτα , την θέλουμε ανοιχτή με τα δυο φύλλα, λίγες φορές τον χρόνο. Έχουμε το λοστάρι να την ανοίγουμε. Δεν έχουμε λεφτά για ξόδεμα!...
__Τα παράθυρα Παπά-Γιάννη, σκουριάσανε, χαλάσανε, δεν κλείνουν, θέλουν αλλαγή.
__Μην τα θέλεις και όλα στην εντέλεια! -- Απάντησε.
__Παπά-Γιάννη, η εκκλησιά έχει και άλλες ανάγκες. Θέλει μέσα έξω σκούπισμα, βάψιμο, τα ηλεκτρικά της και αυτά θέλουν φτιάξιμο. Τα στρωσίδια δέκα χρόνια τώρα δεν έχουν πλυθεί!.
-- Όλα καλά είναι!.. Χωριό είναι, μη θέλεις και πολλά!. --Ακούστηκε η φωνή του παπά--.
__Ο επίτροπος θύμωσε και μίλησε έξω από τα δόντια.
__Καλά παπά ..τον παπά μας παίζεις;
Ο Παπάς δεν κατάλαβε τι του έλεγε ο επίτροπος και απάντησε με θυμό.
__Δεν ξέρω να το γράφει κανένας Άγιος πουθενά αυτό!...
__Δεν το γράφει ΄Αγιος Παπά-Γιάννη , αλλά το λέγει ο λαός μας αυτό.
__Ο Λαός όμως, επίτροπε, λέγει και το άλλο: « Όποιος έχει γένια έχει και τα χτένια.»
__Παπά-Γιάννη εγώ τα’ ακούω από τον κόσμο, εμένα θεωρούν υπεύθυνο.
Σταμάτησαν τον διάλογο και έκτοτε μιλάγανε σπάνια. Η συνεννόηση γινόταν με σημειώματα που άφηναν στο παγκάρι. Με γράμματα μέσω ταχυδρομείου ήταν ακριβή η συνεννόηση.
__Μήν τον ξεσυνερίζεσαι τον παπά, επίτροπε. --Έλεγε ο Ανδρέας--. Κάθε Κυριακή κάνει ευχή υπέρ υγείας του κλήρου, του Ιωάννου και της ψυχής αυτού. Δεν τον πιάνει τίποτε! .
Έχει μεγάλη δύναμη. Βαφτίζει νηστίσιμα τ΄ αυγά με μια ευχή , τα τρώει και δεν έχει αμαρτία!.
--Εδέησε ο Θεός !.--Έλεγε και ξανάλεγε ο Παπάς στη γυναίκα του την Τασία--. Θ’ αρθει ο Δεσπότης, πρεσβυτέρα, στο χωριό και σύντομα. Το ‘λεγε πολλές φορές. Την χρώσταγε αυτή την επίσκεψη στο ποίμνιό του, από τότε που δεν μπόρεσε να με χειροτονήσει στο χωριό .
Ξεχασμένο το χωριό χρόνια τώρα από δεσποτάδες και ιεροκήρυκες , έχουν πέσει όλοι οι άνθρωποί του στην αμαρτία!. Εκκλησιάζονται μόνο σε μνημόσυνα και μεγάλες γιορτές. Περνάνε οι χριστιανοί έξω από το προαύλιο της εκκλησίας και δεν μπαίνουν μέσα , να ανάψουν ένα κερί.
__Θα ‘ρθει παπά, ο Δεσπότης; Να το πιστέψω; Θυμάμαι ήμουν κορίτσι που είχε έρθει.
__Κι εγώ θυμάμαι που είχε έρθει ο Δεσπότης, πρεσβυτέρα. Ήμαστε στην Πέρα Μεριά και άρον, άρον με πήρε η μάνα μου, μαζί με τ’ άλλα παιδιά , για να πάρουμε την ευλογία του.
__Τι κόσμος και τότε, Γιάννη!. Θυμάμαι μέσα η εκκλησιά ήταν γεμάτη και ο γυναικωνίτης πήχτρα!. Ο Κόσμος περίσσευε έξω από την εκκλησιά.
Οι επίτροποι είχαν στρώσει χάμου απλάδια ολοκέντητα κι εμείς τα παιδιά καθόμαστε σταυροπόδι χάμω. Θυμάμαι κείνος ο Δεσπότης με τα άμφια του τότε, έλαμπε ολόκληρος και τι ωραία που τα έλεγε!.
__Παπαδιά, το προ παραπάνω Σάββατο με ειδοποίησε ο Δεσπότης οτι θα έρθει. Πρέπει να ετοιμάσουμε την εκκλησία και να ειδοποιήσουμε και τον κόσμο.
__Έχουμε καιρό Παπά; θα προλάβουμε να γίνουν οι δουλειές;. Να ειπείς σε δυο-τρείς γυναίκες να βοηθήσουν. Είναι πολλές οι δουλειές.
Θα έχουμε συμμετοχή του κόσμου ,παπά;. Δεν πιστεύω να έρθει ο Δεσπότης και η εκκλησιά να είναι άδεια;
__Θα καλέσω και ανθρώπους από τα κοντινά χωριά. Πρέπει να παρουσιάσουμε μπούγιο στον Σεβασμιότατο.
Η προετοιμασία για την επίσκεψη του Δεσπότη προχώραγε κανονικά. Βάφτηκαν πόρτες, μετακινήθηκαν και ξεσκονίστηκαν καθίσματα, πλύθηκαν οι τοίχοι και το δάπεδο, μανουάλια περάστηκαν με μπράσο και έλαμψαν και ο τόπος όλος μοσχοβόλησε.
Οι κοπέλες έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους.
Έμεινε μια βδομάδα, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Παπά-Γιάννη , για τον ερχομό του Δεσπότη.
Από τις δουλειές που είχε με την εκκλησία, είχε καιρό να κατέβει στην Λίμνη. Υπολόγιζε λοιπόν το Σάββατο να πάει για ψάρεμα. Την τελευταία εβδομάδα μέχρι την Παρασκευή θα αποτελείωνε τις δουλειές και το Σάββατο θα καμάρωνε δίπλα στον Δεσπότη.
Την Παρασκευή το βράδυ έριξε τα δίχτυα και το Σάββατο με το χάραμα, μαζί με τον Θανάση, παλιό και έμπειρο ψαρά, κατέβηκε στην Λίμνη.

Ο Δεσπότης με την συνοδεία του, εφτά παπάδες, τον αρχιγραμματέα του, τον Ιεροκήρυκα και τον Σεβασμιότατον Δεσπότη του Αιτωλικού, παλιό φίλο του ,με πλήθος πιστών από γειτονικά στανοτόπια, κορνάριζαν το πρωί του Σαββάτου, στην είσοδο του χωριού!.
Το σπίτι του Παπά ήταν στην άκρη του χωριού, πρός το έμπα, αλλά και στην άκρη προς το έβγα. Η μεγάλη αυλή του, παλιό αλώνι, που άλλοτε αλώνιζαν τσίλικα άλογα τα καρπερά αστάχια του Αγιολιά και της Μπαλιζούς, τώρα ήταν στολισμένο κυκλικά, μια βδομάδα κοντά, με μικρά σημαιάκια. Η ατμόσφαιρα ήταν γιορταστική με τους καταγάλανους σταυρούς και τους δικέφαλους αϊτούς της Αγια - Σοφιάς.
Έτσι όποιος πέρναγε, έβλεπε τον σημαιοστολισμό, μάθαινε το σκοπό και μέσα του δήλωνε την συμμετοχή του στην λειτουργία με τον Δεσπότη.
Ο Δεσπότης πέρασε από το σημαιοστολισμένο σπίτι του παπά με την ακολουθία του, με κατεύθυνση την πλατεία.
__Παναγιώτα πολλά αυτοκίνητα πέρασαν δώθε με κορναρίσματα και χαρές. Ποιοι να ήταν αυτοί; -- Ρώτησε αλαφιασμένη η παπαδιά , την γειτόνισσά της, που και αυτή δεν γνώριζε περισσότερα.--
__Παπαδιά ! --Πετάγεται η κυρα Τούλα -- Στα αυτοκίνητα είδα μια ντουζίνα παπάδες. Δεν μου φαίνεται τυχαία η επίσκεψη!. Μήπως έχει κάνει λάθος ο Παπάς;. Σήμερα είναι Σάββατο!.
__Ο Παπάς μού το ξεκαθάρισε: Το άλλο Σάββατο θα έρθει ο Δεσπότης.
__Πού είναι, η χάρη του, τώρα;
__Πήρε τον Θανάση, που ξέρει από ξεψάρισμα, νομίζω και τον Γιώργη και πάνε στην Λίμνη! Η παπαδιά πήγε να τρελαθεί. Τα πράγματα ήσαν πολύ σοβαρά. Λύση δεν υπήχε!.
__Μην στενοχωριέσαι παπαδιά, θα ειπούμε στον Δεσπότη να πάει εκείνος να βρεί τον παπά! --Είπαν την αποκοτιά τους και οι δυο γυναίκες με μια φωνή ,για παρηγοριά!.
………………………………………………… ……. ……… ……… ……… ……….
Εγώ έφυγα για την Αθήνα εκείνο το Σάββατο πρωί πρωί και δεν ξέρω τι έγινε….
B Girakas

9 σχόλια :

  1. ΚΟΥΚΟΣ23/6/11 16:08

    ΜΕΛΑΓΧΟΛΗΣΑΝ ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ ΜΟΥ.ΡΕ ΒΑΓΓΕΛΗ ΑΛΛΟ ΠΑΠΑ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ -ΨΑΡΙΑ,ΨΑΡΙΑ-ΓΡΑΨΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕ Τ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ.ΕΙΠΑΜΕ ΨΕΥΔΩΝΥΜΟ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος23/6/11 23:36

    Εμένα δε με πειράζει αν στην εργασία του αυτή χρησιμοποιεί ή όχι ψευδώνυμο ο Βαγγέλης Ίσως κιόλας εδώ να ενδείκνυται. Η ουσία είναι ότι με πραγματικά και κάποτε με φανταστικά στοιχεία και μέσα από συχνούς μάλλον πετυχημένους διαλόγους, ηθογραφεί πρόσωπα, περιγράφει σκηνές,στιγματίζει πράξεις έμμεσα μεν αλλά πολύ καθαρά και πάντα καλοπροαίρετα. Κρίνω τον "ΠΑΠΑ-ΓΙΑΝΝΗ" ως ψυχαγωγική και διδαχτική προσπάθεια πετυχημένη και θέλω να επαινέσω και να ενθαρύνω το GIRAKA να συνεχίσει έτσι....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΚΟΥΚΟΣ24/6/11 00:39

    ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΠΑΤΡΙΩΤΗ ΔΕΝ ΕΙΠΑ ΓΙΑ ΤΟ ΨΕΥΔΩΝΥΜΟ ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ.ΚΑΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ Ο ΠΑΠΑΣ ΠΟΥ ΠΟΥΛΑΓΕ ΨΑΡΙΑ ΕΙΠΑ.ΠΩΣ ΝΑ ΣΤΟ ΠΩ ΕΥΓΕΝΙΚΑ.ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ 12 ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΨΑΡΑΔΕΣ ΕΝΑ ΨΑΡΑ ΞΕΡΩ ΕΓΩ ΠΟΥ ΓΙΝΕ ΠΑΠΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΚΟΥΚΟΣ24/6/11 00:41

    ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΛΕΝΝΕ ΓΙΑΝΝΗ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος24/6/11 03:18

    ''''KAI EGW TO IDIO FILE KOUKO!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος24/6/11 11:03

    τα ονοματα δεν παιζουν ρολο....gerolykos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος25/6/11 08:23

    ΓΕΡΟΛΥΚΕ, ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΟΥΒΑΛΑΝΕ ΖΑΚΟΝΙΑ, ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ, ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΑΙΖΟΥΝ ΡΟΛΟ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΟΥΝ ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ...

    ΛΕΣ ΠΧ ΔΙΑΜάΝΤΗΣ ΚΑΙ ΣΤΡΙΦΟΓΥΡΙΖΟΥΝ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΕΣ, ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ, ΣΚΙΕΣ, ΦΥΓΟΥΡΕΣ...ΜΙΑ ΖΩΗ.!!!

    ΛΕΣ ΠΧ ΤΟΥΡΚΟΣ ΚΑΙ ΞΥΠΝΑΝΕ ΜΟΝΟΜΙΑΣ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΝΑΝΕ ΑΠΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΟΥ ΣΑΝ ΤΑΙΝΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΣΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ.


    ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΙΖΟΥΝ ΡΟΛΟ, ΑΛΛΑ ΝΑ ΕΞΕΤΑΖΕΙΣ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΝΕ.

    ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ ΛΕΕΙ ΠΟΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΕΓΕΤΑΙ...

    Ο ΘΟΪΚΟΣ Ο ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΕΛΕΓΕ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΟΥΣ, ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ ΜΟΝΟ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ.

    Η ΛΕΞΗ ΔΙΧΑΛΩΤΟ, ΡΙΖΑ,ΜΙΧΟΣ, ΚΥΡΙΑΚΟΣ, ΓΙΑΝΝΟΥΣΗΣ, ΣΙΑΨΙΑΝΗΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΗΣ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΕΝΑ ΦΛΑΣ ΜΠΑΚ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥΣ...

    ΑΣ ΤΟΝ ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΛΑ ΕΙΤΕ ΤΟ ΛΕΝΕ ΓΙΑΝΝΗ ΕΙΤΕ ΑΝΤΩΝΗ.

    (Ο ΧΩΡΙΣ ΨΕΥΔΩΝΥΜΟ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος25/6/11 12:08

    λεει πολλυ περισοτερα πισω απο τα ονοματα...gerolykos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος27/6/11 20:29

    Εγώ έχω προσέξει ότι οι εργασίες που δημοσιεύει ο BG έχουν πραγματικά και κάποτε εικονικά στοιχεία σε μια πλοκή,ώστε με χιουμοριστικό τρόπο να αποδώσει άμεσα και να αναδείξει έμμεσα εικόνες της ζωής του χωριού μας, από το παρελθόν. Άρα το ψευδώνυμο στην άνω εργασία του(αν αυτό είναι το θέμα) ήταν απαραίτητο για να μη χρεωθεί και τις εικονικές σκηνές(π,χ.ο δεσπότης στο χωριό..) ο..Παπα-Γιάννης ή Παπα-Αντώνης. Αυτά και τέλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψιν σας τα ακόλουθα:
• Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές, ή χυδαιολογίες.
•Μην δημοσιεύετε άσχετα, με το θέμα, σχόλια.
•Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα διαγραφής σχολίων χωρίς καμία προειδοποίηση.