Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Από το βιβλίο του Θ. Γιαννόπουλου
Ο Χρήστος Γ. Κωνσταντινόπουλος στις σελ. 70-74 του βιβλίου του «ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ κλπ.» μιλάει για την εποχή των παπάδων-κομματαρχών. Και λέει πως οι Παπακώτσιος και Παπαντώνης ήτανε δυναμικοί κομματάρχες και πάντα αντίθετοι.
Συμφωνώ και συμπληρώνω. Ο Παπακώτσιος, επηρεασμένος από τα δημοκρατικά παιδιά του Περικλή κι Αντρέα, αντιπροσώπευε τη δημοκρατική παράταξη. Ιδιαίτερα ανήκε στον Παπαναστασίου, ίσως γιατί στο γραφείο του εργάστηκε για ένα διάστημα ως βοηθός ο άλλος γιος του Θόδωρος. Ο Παπαντώνης αντιπροσώπευε τη συντηρητική παράταξη κι ανήκε στον πολιτευτή Χηνιάδη. Ο Παπακώτσιος ανακατευότανε στην πολιτική, τοπική και γενική, ως τη διδακτορία του Μεταξά. Ο Παπαντώνης αποσύρθηκε λίγο νωρίτερα, γιατί στο μεταξύ είχανε ξεφυτρώσει από την παράταξή του δυο νέα φιντάνια: ο Αντρέας Αναγνώστης κι ο Σειρήνης, οπαδοί κι οι δύο του βασιλόφρονα ή ελευθερόφρονα Τουρκοβασίλη, υπαρχηγού του Μεταξά.
Ο Σειρήνης ήταν ξύπνιος, δραστήριος και δυναμικός τύπος. Ανέβαινε συχνά στην Αθήνα και διεκπεραίωνε τις υποθέσεις που τον ενδιαφέρανε. Σ’ αυτόν οφείλω τη μετάθεσή μου από τη Θράκη στην Αττική.
Ο Αντρέας δεν το κούναγε έξω από το χωριό. Περιοριζότανε στο να σβήνει όσες από τις μηνύσεις ήθελε που κάνανε οι χωροφύλακες, άμα βρίσκανε κανά γουρούνι να κυκλοφορεί ελεύθερο στους δρόμους. Και τίποτα παρά πέρα.
Ως το 1930 περίπου οι δυο παπάδες ήταν απόλυτοι εξουσιαστές, καθένας στους δικούς του. Από τότε κι ύστερα όμως οι κολίγοι ξύπνησαν. Έγιναν κι άλλοι κομματάρχες ή υποκομματάρχες που περιορίσανε σημαντικά – για να μην πω εκμηδενίσανε – τη δύναμή τους. Ο Κωστάντιος π.χ. κι ο Φλεβάρης στους Γιανναίους. ο Αντρέας Αναγνώστης στους Φουρνοδαυλαίους. ο Σειρήνης στους Κουγιουφαίους. ο Κατσαφάνας στους Κατσιαίους. ο Φρούσιος στους Παναγουλαίους.
Αρκετοί πάλι αποχτήσανε προσωπικές διασυνδέσεις με τους πολιτικούς της περιοχής και πήγαιναν απευθείας σ’ αυτούς, χωρίς να μεσολαβούν οι παλιότεροι και νεότεροι κομματάρχες.
Σ’ όλες τις εκλογές, γενικές και τοπικές, για την επικράτηση των ομάδων τους οι διάφοροι παράγοντες χρησιμοποιούσαν πιέσεις, απειλές, υποσχέσεις, πονηριές, κάθε θεμιτό κι αθέμιτο μέσο. Και σ’ όλες σχεδόν κυριαρχούσε ο φανατισμός, το πάθος και το πείσμα. Για τα τοπικά δεν προβάλλανε συνήθως τον κατάλληλο άνθρωπο , τον ικανό. Προβάλλανε κείνον που θα ήταν πειθήνιο όργανο στους μεγαλοκομματάρχες. Κι εκείνον που είχε την ομοφωνία ή έστω και την πλειοψηφία στο σόι του. Γιατί πρέπει να τονιστεί ότι τα σόγια υποδείχνανε τον εκπρόσωπό τους. Κι ήταν όλα τα μέλη τους υποχρεωμένα να πειθαρχήσουν στη γενική απόφαση. Αποστάτης σπάνια υπήρχε. Όμως καμιά φορά υπήρχε.

Ας δούμε καμιά ιστορία από τα γενικά πολιτικά πρώτα κι έπειτα από τα τοπικά κομματικά.
Είναι ιστορικά γνωστό ότι μετά τη κήρυξη του πρώτου παγκόσμιου πολέμου (28 Ιούλη 1914) εκδηλώθηκε σοβαρή διαφωνία ανάμεσα στο βασιλιά Κωνσταντίνο και τον πρωθυπουργό Βενιζέλο. Αιτία ήταν η έξοδος ή μη της χώρας μας στον πόλεμο. Ο βασιλιάς ήθελε να μείνουμε ουδέτεροι. Ο πρωθυπουργός ήθελε να βγούμε στον πόλεμο στο πλευρό της ΑΝΤΑΝΤ, γιατί αυτή τελικά θα ήταν ο νικητής και θα είχαμε μεγάλη ωφέλεια. Ο βασιλιάς επίμενε στην ουδετερότητα. Ο Βενιζέλος παραιτήθηκε (Γενάρης 1915).
Το Σεπτέμβρη του 1916 ο Βενιζέλος έφτιαξε στη Θεσσαλονίκη επαναστατική κυβέρνηση. Από κει τον Ιούνη του 1917 κατέβηκε στην Αθήνα κι έβγαλε την Ελλάδα στον πόλεμο. Στο μεταξύ ο βασιλιάς Κωνσταντίνος είχε παραιτηθεί υπέρ του γιου του Αλέξανδρου. Κι έφυγε στην Ευρώπη.
Σ’ ολόκληρη την Πελοπόννησο εκείνη την εποχή η βασιλεία είχε ισχυρό ρεύμα. Κι η αντίδραση στη νέα κυβέρνηση του Βενιζέλου και ιδιαίτερα στην έξοδο της Ελλάδας στον πόλεμο υπήρξε έντονη. Μόλις δόθηκε διαταγή να φύγει το 11ο Σύνταγμα της Τρίπολης για το πολεμικό μέτωπο, όλοι σχεδόν οι άντρες του λιποταχτήσανε και πήγανε στα χωριά τους. Ανάμεσά τους ήταν κι οι Γλανιτσιώτες, Κώστας Μπαρούνης, Καγιάς, Πάνος Μπρης, Γληγορέας, Σπηλιώτης, Μεμένος, Νάσιος Κωτσιοφήρης, Αγαμάκος, Σ(ι)ταντής, Κατσιαλεποκώστας.
Η Γλανιτσιά τότε γνώρισε τρομερές διώξεις και ξυλοδαρμούς από τ’ αποσπάσματα που βγήκανε να κυνηγήσουν τους λιποτάχτες. Όποιον έβρισκαν, άσχετ’ αν είχε συγγένεια ή άλλη σχέση με τους λιποτάχτες, τον έδερναν άγρια, για να μαρτυρήσει τα κρησφύγετά τους. Επειδή κανείς δε μαρτύραγε, είναι ζήτημα αν έμειναν ελάχιστοι απείραχτοι. Το περισσότερο ξύλο το ‘φαγε ο Ντοκογιαννιάς δεμένος σε μια κολόνα έξω στο μπακαβαίικο μαγαζί, γιατί ήταν αγροφύλακας κι όφειλε να βοηθήσει τ’ αποσπάσματα. Εκείνος βέβαια αρνήθηκε. Οδηγός στ’ αποσπάσματα για το χωριό ήταν ο Γλανιτσιώτης Βασίλης Μαυρολύρης.
Όσο περνούσαν οι μέρες, σιγά-σιγά με τη μεσολάβηση του Παπακώτσιου, ο ένας μετά τον άλλο οι λιποτάχτες παρουσιάζονταν στο Σύνταγμά τους. Έμειναν μόνο ο Μπαρούνης, ο Καγιάς κι ο Σ(ι)ταντής. Μια μέρα τ’ αποσπάσματα, για ν’ αναγκάσουν κι αυτούς να παραδοθούν, πήρανε τον Κούγια και τον Τζιούκα για το Βαλτεσινίκο. Πριν φτάσουν στη Σκάλα που πάμε για τις Γούρνες, τα ντουφέκισαν από τα Κοτρονάκια ο Μπαρούνης κι ο Καγιάς. Δικάστηκαν κι οι δυο από στρατοδικείο σε τριάμιση χρόνια φυλακή ο καθένας και κλείστηκαν στο Ρίο. Μετά την επάνοδο του βασιλιά Κωνσταντίνου αμνηστεύτηκαν.

Ακολούθησε η συμφορά της μικρασιατικής εκστρατείας, η επανάσταση Πλαστήρα κι ο ντουφεκισμός των υπεύθυνων της καταστροφής. Το 1924 προκηρύχτηκε δημοψήφισμα για την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας ή της βασιλείας ως μόνιμου πια πολιτεύματος στη χώρα.
Οι Γλανιτσιώτες τώρα είχανε χωριστεί σε δυο παρατάξεις, στους δημοκρατικούς και στους βασιλικούς. Ουσιαστικός αρχηγός στους πρώτους ο Παπακώτσιος με εμπροσθοφυλακή τους Παπαδαίους, τους Γιανναίους και τους Παπαναστάσηδες. Αρχηγός στους δεύτερους ο Παπαντώνης με πρωτοπαλίκαρα τους δυο Μπαρούνηδες και με φανατισμένους οπαδούς τις συμπαγείς μάζες των Φουρνοδαυλαίων, Κουγιουφαίων και Σταθοπουλαίων όλων σχεδόν των αποχρώσεων. Το άλλο χωριό είχε μοιραστεί από δω κι από κει.
Τις παραμονές και την ημέρα της εκλογής είχε αναπτύξει πολύπλευρη δραστηριότητα υπέρ της δημοκρατίας ο Περικλής το Παπακώτσιου. Ήταν φερμένος στο χωριό επίτηδες από την Τρίπολη, όπου υπηρετούσε ως τριατατικός. Στην άλλη πλευρά φώναζαν οι δυο Μπαρούνηδες κι ο Τσιριμοκώστας. Στρατιωτικός διοικητής για την τήρηση της τάξης είχε οριστεί ο υπολοχαγός τότε Δυσσέας Παπαναστασίου.
Τα πνεύματα κι από τις δυο μεριές ήταν πολύ ταραγμένα κι οι προκλήσεις από τους βασιλικούς πολλές, άλλοτε φανερές κι άλλοτε συγκαλυμμένες. Ωστόσο, στις ώρες της ψηφοφορίας δε σημειώθηκε επεισόδιο. Καβγάς μεγάλος έγινε λίγο πριν ανοίξει η κάλπη, με πρωταγωνιστές από τη μια μεριά τον Περικλή και το Δυσσέα κι από την άλλη τον Μπαρουνοκώστα και τον Τσιριμοκώστα. Ο Μπαρουνόγιαννης ήταν μέσα στο εκλογικό κέντρο αντιπρόσωπος.
Ο Περικλής είχε μυριστεί πως η βασιλεία είχε πάρει διπλάσιους ψήφους απ’ όσο υπολόγιζε κι απ’ ό,τι του είχαν υποσχεθεί. Αντιπάταγε όλο νεύρα στην Παναγιά. Κάπνιζε το ‘να τσιγάρο απάνω στ’ άλλο. Έβραζε μέσα του κι ασκοφύσαγε, αλλά δεν εκδηλωνόταν ανοιχτά. Σε κάποια στιγμή όμως είδε τον Μπαρουνοκώστα να προπαγανδίζει φανερά πια για τη βασιλεία. Δεν κρατήθηκε. Έχασε την ψυχραιμία του κι άρχισε να μουγκρίζει και να σφαδάζει σαν το δαμάλι που το σφάζουν. Χίμηξε μάλιστα πάνω στον Μπαρουνοκώστα, τον έπιασε από το λαιμό, τον ταρακούναγε και του φώναξε μανιασμένα:
- Ρε, καταλαβαίνεις πως το ‘παθες σαν το γουρούνι που το κράζουν στο μαχτό κι εκείνο πάει στο σκατό; Τόσο μπουμπουνοκέφαλος και στουρνάρι είσαι;
Ο Μπαρουνοκώστας, άσχετ’ από την ιδεολογία του, έτρεφε σεβασμό στον ξάδερφο. Είχε όμως και το φόβο του παπά. Έτσι άκουσε όσα άκουσε, ταρακουνήθηκε όσο ταρακουνήθηκε, αλλά δεν αντίδρασε. Άφησε τον Περικλή να ξεθυμάνει. Οπότε επεμβαίνει ο Δυσσέας που ως εκείνη τη στιγμή σουλατσάριζε γύρω-γύρω με κόπο συγκρατώντας τα νεύρα του και φωνάζει γεμάτος οργή:
- Σαν το γουρούνι λες το ‘παθε ή σαν τον άντρα πο ‘κοψε την απαυτή του, για να κάνει κακό στη γυναίκα του; Παράτα τα, Περικλή, και στειλ’ τους να πάνε στο διάβολο…

Ένας από τους πιο γαλαζοαίματους ακραιφνείς βασιλόφρονες της εποχής – γιατί όχι κι ως τα σήμερα; - ήταν ο Κώστας Φουσέκας. Βόσκοντας γύρω στο 1933-34 καμιά εικοσαριά κατσικοβέτουλα του Δυσσέα βρήκε τον τρόπο να βρίζει όλη μέρα τους κυριότερους δημοκρατικούς αρχηγούς της χώρας μας και να εκτονώνεται. Αρχηγοί τότε ήταν ο βασιλικός Παναγής Τσαλδάρης κι οι δημοκρατικοί Βενιζέλος, Παπαναστάσης, Καφαντάρης και Κονδύλης.
Ο Φουσέκας λοιπόν βάφτισε το πιο ήσυχο βετούλι Τσαλδαράκο. Το πιο σκανταλιάρικο Βενιζέλο. Και δυο-τρία άλλα Παπαναστάση, Καφαντάρη και Κονδύλη, ανάλογα με τη φάτσα και το χρώμα του καθένα. Και τον άκουγες όλη μέρα στην Κουκούλα και στον Αγιοστάθη να πετάει πέτρες, σ’ άλλα μικρές και σ’ άλλα μεγάλες και να φωνάζει, άλλοτε μαλακά κι άλλοτε άγρια (εχθρικά), κατά την περίσταση:
- Άιντε, Τσαλδαράκο μου, άιντε καλό μου, σιαδώ έλα! Ή φτου, κερατά Βενιζέλε! Φτου, άτιμε Παπαναστάση! Φτου, παλιο-Καφαντάρη. Και να καταπάνω τους τα κοτρόνια! Για τον Κονδύλη δεν είχε κοσμητικό επίθετο, ίσως επειδή είχε διαισθανθεί πως στα γεράματά του θα γινόταν κι εκείνος βασιλικός ή – όπως έλεγε κάποτε – τον θαύμαζε για παλικάρι.
Μια μέρα, που είχε κοντά του την τσιούπα του Ελένη, πετάει ένα κοτρόνι, πετυχαίνει τον… Καφαντάρη στο κεφάλι και τον αφήνει στον τόπο. Βάνει τις φωνές:
- Ελένηηη, εβάρεσα τον Καφαντάρη στο κεφάλι και τον εσκότωσα!
- Μπίτι, πατέρα; ρωτάει η Ελένη
- Μπίτι, που ναν τον πάρει ο διάβολος! Μπρε, κακό που μ’ έβρε με δαύτον! Μπρε, παλιομασκαρά Καφαντάρη! Εσύ θα καταστρέψεις την Ελλάδα και θ’ άφηνες εμένα; Τι θα ειπώ τώρα στο Δυσσέα;
- Σώπα, πατέρα, μην κάνεις έτσι, τον παρηγοράει η Ελένη. Θα σφάξουμε το κατσίκι, θαν του πάμε ούλο το κριας στο σπίτι και δε θα σε μαλώσει ο άνθρωπος. Μπορεί να ‘ναι νευρικός και φωνακλάς, αλλά δεν είναι κακός.
- Πάλε καλά, παρηγοριέται από μέσα του τελικά ο Φουσέκας. Πάλε καλά που δεν εσκότωσα τον Παπαναστάση. Τότε δε θα με γλίτωνε ούλο το χωριό από τα χέρια τους Δυσσέα .

Στο κίνημα του 1935 η τότε κυβέρνηση κάλεσε το μεταξά στο Επιτελείο να διευθύνει τις επιχειρήσεις για την καταστολή του. Τότε ο Σειρήνης, σαν κομματάρχης του Τουρκοβασίλη, για να τονώσει ηθικά και να ενθαρρύνει!! τον Επιτελάρχη, έστειλε από τη Γλανιτσιά το επόμενο τηλεγράφημα:
Ιωάννην Μεταξάν
Γενικόν Επιτελείον Στρατού – Αθήνας
Τάσσομαι επικεφαλής πέντε ομοχωρίων μου και σπεύδω τεθώ διάθεσίν σας προς καταστολήν κινήματος.
Ιωάννης Πολυχρονόπουλος
Κοινοποίησις Θεόδωρον Τουρκοβασίλην

Και οι μεν βοηθοί του Τουρκοβασίλη Νίκος και Στάθης Δεληβοριάς από τα Λαγκάδια, που πήρανε το τηλεγράφημα, γελάγανε μια βδομάδα. Το δε επιτελείο – όπως έλεγαν οι ίδιοι Δεληβοριάδες – δοκίμασε μεγάλη ανακούφιση, γιατί νόμισε πως αποστολέας του τηλεγραφήματος ήταν ο Ιωάννης Πολυχρονόπουλος, πρώην αστυνομικός διευθυντής του Πειραιάς. Εκείνος που είχε κάνει την απόπειρα εναντίον του Βενιζέλου. Κι είχε φυσικά τη δύναμη να προσφέρει ουσιαστική βοήθεια.

Και το αμίμητο:
Στις βουλευτικές εκλογές του 1946, το ΕΑΜ, επειδή είχε λόγους, όπως ισχυριζότανε, να φοβάται βία και νοθεία, αποφάσισε αποχή. Την ημέρα της ψηφοφορίας οι πιο πολλοί Γλανιτσιώτες συμμορφώθηκαν στην απόφαση του ΕΑΜ και δεν πηγαίνανε να ψηφίσουν. Οι στρατιώτες, που φρουρούσανε το εκλογικό τμήμα – σχολείο –, ξαπολυθήκανε στις γειτονιές κι όσους έβρισκαν έξω τους οδηγούσανε με το ζόρι στο τμήμα να ψηφίσουν.
Η Πατσιέβω, εντελώς αγράμματη, ήταν ανίδεη από τα εκλογικά. Ωστόσο, το αισθητήριό της δούλεψε κι αγανάκτησε από την ολοφάνερη καταστρατήγηση κάθε νόμου και ηθικής. Κι επειδή δεν είχε άλλον τρόπο να εκδηλώσει τη διαμαρτυρία της, σκέφτηκε να εξευτελίσει την παρωδία – όπως την έβλεπε – εκείνη της ψηφοφορίας. Αρπάζει λοιπόν από το καπίστρι το γάιδαρό της και μια και δυο φτάνει μπροστά στην πόρτα τους σχολείου. Ο σκοπός φαντάρος της φώναξε θυμωμένος:
- Δες μου λες, κυρά μου, τι το πέρασες εδώ; Στάβλο κι έφερες το γάιδαρό σου;
- Όχι, παιδάκι μου, απάντησε ψύχραιμα η δαιμόνια γυναίκα. Για εκλογικό τμήμα το πέρασα.
- Τότε τι τον έφερες εδώ το γάιδαρο;
- Να ψηφίσει, παιδάκι μου. Σάμπως έτσι δεν κουβαλάτε του λόγου σας τους άντρες μας εδώ;

Στις κοινοτικές εκλογές του 1926, νομίζω, τα προγνωστικά λέγανε πως η εκλογή θα παιζόταν με 2, το πολύ 3 ψήφους. Όλοι οι ψηφοφόροι είχαν ενταχθεί στη μια ή στην άλλη παράταξη, Παπακώτσιου-Παπαντώνη. Ανένταχτος ακόμα έμενε ο Σταμίρης που όριζε τρεις ψήφους: το δικό του, του γιου του Μιχάλη και του αδερφού του Κούφη. Ους ψήφους του ο Σταμίρης θα τους έδινε στο κόμμα που θα τον δεχόταν στο ψηφοδέλτιό του για υποψήφιο. Το είχε δηλώσει ορθά-κοφτά και πίσω δεν έκανε.
Προσπάθεια δική μου, ύστερ’ από εντολή του Παπακώτσιου, να πείσω τους μπαρμπάδες μου, Κώτσιο και Σιαψιάνη, να φύγουν από το σόι τους, έμεινε χωρίς αποτέλεσμα.
- Ό,τι άλλο θέλεις, ανιψιέ, γύρεψέ μου. Μα να φύγω από το σόι μου δεν έναι αντρίκειο πράμα, μου δικαιολογήθηκε ο μεγάλος μπάρμπας μου.
Ύστερ’ απ’ αυτή την άρνηση ο Παπακώτσιος κατάφυγε στην πονηριά. Στην αρχή έταξε του Σταμίρη πως θα τον συμπεριλάβει στο ψηφοδέλτιο της επόμενης εκλογής:
- Ζήσε, μαύρε μου, να φας τριφύλλι, λέει ο Σταμίρης. Ή τώρα ή ποτέ! Τόσες βολές είμαι κοντά σου, διάφορο κανένα δεν είδα.
- Καλά, Χαραλάμπη, αφού επιμένεις, θα σε βάλω σε τούτες τις εκλογές.
Έτσι ο Παπακώτσιος πήρε το Σταμίρη στην παρέα του. Για να εξασφαλιστεί τώρα ο Σταμίρης από ενδεχόμενη – σίγουρη, λέγε συ – κοροϊδία του παπά, αξίωσε να ιδεί γραμμένα τα ψηφοδέλτια από το γιο του Πάνο κι από μένα. και να τα μοιράσουν αντάμα ο παπάς κι ο ίδιος.
Ο Παπακώτσιος συμφώνησε. Τι είχε να χάσει; Αγόρασε 80 επιστολόχαρτα από το μαγαζί, τα ‘σκισε στη μέση, έκανε 160 ψηφοδέλτια και τα γράψανε όλα εγώ κι ο Πάνος μέσα στο μαγαζί τους Σταμίρη. Σ’ όλα ήτανε γραμμένος κι ο Χαράλαμπος Γεωργίου Πολύδερας. Και μάλιστα με σταυρό μπροστά.
Μοιραστήκανε λοιπόν τα ψηφοδέλτια, σύμφωνα με την επιθυμία του Σταμίρη. Έγινε η εκλογή και βρέθηκαν 153 ψηφοδέλτια στο συνδυασμό του Παπακώτσιου κι 150 στο συνδυασμό του Παπαντώνη. Ο Μιχάλης έτριβε από χαρά τα χέρια του, γιατί το όνομα του πατέρα του ήταν γραμμένο με σταυρούς μπροστά και στα 153 ψηφοδέλτια. Έγινε η καταμέτρηση των σταυρών προτίμησης, ανακοινωθήκανε τ’ αποτελέσματα, τόσα ο ένας, τόσα ο άλλος, κι ο Χαραλάμπης Πολύδερας… μηδέν. Τότε ήταν που γίνηκε έξαλλος ο Σταμίρης και φώναζε έξω από την πόρτα της εκκλησιάς στο δικαστικό αντιπρόσωπο:
- Καλά, το παιδί μου ο Μιχάλης με γέλασε. Ο αδερφός μου ο Κούφης με γέλασε. Αμ ο δικός μου ψήφος, που τον έριξα με τα χέρια μου, πού έναι; Τον κατάπιε η κάλπη;
Καταλαβαίνεις τι είχε συμβεί;
Στο ψηφοδέλτιο έπρεπε να γραφτούν πέντε ονόματα. Ο Παπακώτσιος μας είπε και γράψαμε έξι. Κι έκτος σε όλα ήταν ο Σταμίρης, που όσους σταυρούς κι αν έπαιρνε, ήταν «εξ υπαρχής» άκυροι, όπως εξήγησε ο δικαστικός αντιπρόσωπος.
Στις εκλογές εκείνες βγήκαν τρεις σύμβουλοι από το ψηφοδέλτιο του Παπακώτσιου και δύο από του Παπαντώνη. Σύμφωνα με το εκλογικό σύστημα, δεν εκλέγονταν και οι πέντε σύμβουλοι από το συνδυασμό που πλειοψηφούσε, αλλά μόνο οι τρεις πρώτοι. Οι τέταρτος και πέμπτος έπεφταν στη λούμπα, όπως έλεγαν, και τη θέση τους την έπαιρναν οι πρώτος και δεύτερος της μειοψηφίας. Πρώτος στους δεύτερους ήταν ο Σειρήνης, Ιωάννης Πολυχρονόπουλος.
Αλλά στο ψηφοδέλτιο του πρώτου συνδυασμού περιλαβαινότανε κι ο επιλαχών Λάρμας, αδερφός του Παπακώτσιου, που στα επίσημα χαρτιά γραφόταν τότε Ιωάννης Πολυχρονόπουλος ή Παπαθεοδώρου. Για να διώξει τώρα από σύμβουλο το Σειρήνη που τον θεωρούσε επικίνδυνο, ο Παπακώτσιος έβαλε το Λάρμα κι υπόβαλε ένσταση, διεκδικώντας για τον εαυτό του τους σταυρούς που στα ψηφοδέλτια ήταν στο όνομα Ιωάννης Πολυχρονόπουλος, χωρίς να έχουν και το πατρώνυμο. Η ένσταση έγινε δεχτή κι ο Σειρήνης, αφού του αφαιρέθηκαν αρκετοί σταυροί, έπεσε χαμηλά κι ανέβηκε άλλος από το συνδυασμό του. Έσκασε. Κόντεψε να του ‘ρθει ταμπλάς από το κακό του.
- Σώπα, ρε, μην κάνεις έτσι. Αυτά έχουν οι εκλογές. Μία τους και μίας μας. Σήμερ’ αυτός, ταχιά εμείς, του λέει ο Κουγιονικολάκης.
- Καλά, παπά, άρχισε να φοβερίζει ο Σειρήνης. Τόσα χρόνια μας χορεύεις στον ταβά, μα πίσω έχει η αχλάδα την ουρά. Αν δε στο φτιάσω το τσιπούνι σου, να μη με λένε.
Σε κάποιες άλλες κοινοτικές εκλογές – δε θυμάμαι ακριβώς, γιατί έλειπα τότε από το χωριό – οι Γιανναίοι ύστερ’ από κοινή σύσκεψη και ομόφωνη απόφαση υποδείξανε για υποψήφιο σύμβουλο το Λεγάκη. Την ημέρα της εκλογής, ενώ όλοι οι άλλοι ψηφίσανε, όπως είχαν συμφωνήσει, ο Τζιτζιοκώστας, ύστερ’ από Κατσιαίικη πίεση, απαρνήθηκε σόι κι αδερφό και ψήφισε το αντίθετο ψηφοδέλτιο (περισσότερα βλ. στο κεφ. «Ο Φλεβάρης»).

Ας δούμε τώρα όσους χρηματίσανε πρόεδροι του χωριού από το 1912 που ιδρύθηκε η κοινότητα κι ύστερα. Μικρή επιφύλαξη υπάρχει ως προς τη σειρά:

Α. Πριν από την κατοχή: Τσίρος (Κωνστ. Βασιλόπουλος)
Λάρμας (Γιάννης Θ. Πολυχρονόπουλος -Παπαθεοδώρου)
Κόλλιας (Κωνστ. Χρ. Πολύδερας)
Κωστάντιος (Κωσταντής Αντ. Γιαννόπουλος)
Ντρίβας (Γιώργης Ν. Παπαναστασίου)
Κούγιας (Νικολάκης Πολ. Πολυχρονόπουλος)
Αντρέας Αναγν.
Φουρνόδαυλος Σειρήνης (Γιάννης Π. Πολυχρονόπουλος)
Αντρίκας (Αντρέας Γ. Βασιλόπουλος)
Κατσαφάνας (Θανάσης Γ. Σταθόπουλος)
Πόταγας (Θανάσης Γ. Βασιλόπουλος)
Κατσιαλέπης (Τρύφωνας Γ. Γούργαρης)
Μπρούκλης (Πάνος Γιάννης Πολύδερας)
Β. Στην κατοχή κι ως το 1950:
Κοζάτος (Αντρέας Γ. Ροζής)
Αγγελάρας (Αγγελής Θαν. Βασιλόπουλος)
Γιωργούτσος (Γιώργης Αντ. Σταθόπουλος)
Φουσέκας (Κωνστ. Γ. Φουρνόδαυλος)
Καπέτας (Γιώργης Λεων. Μιχαλόπουλος)
Κομπόλης (Γιώργης Θ. Πολύδερας)
Φρούσιος (Αγγελής Χρ. Κωνσταντινόπουλος)
Γ. Από το 1950 κι ύστερα:
Φρούσιος (Αγγελής Χρ. Κωνσταντινόπουλος)
Κομπόλης (Γιώργης Θ. Πολύδερας)
Σίλης (Βασίλης Θύμιου Κωνσταντινόπουλος)
Μαγαζάς (Βασίλης Δημ. Βασιλόπουλος – δικτατορικός)
Πάνος Αγγ. Κωνσταντινόπουλος (δάσκαλος – υπηρεσιακός)
Ευαγγελία Πασά (δασκάλα – υπηρεσιακή)
Τζιμπάκος (Δημήτρης Γιάννη Σταθόπουλος)
Λούης (Θόδωρος Γιάννη Μακρής)

22 σχόλια :

  1. Ανώνυμος4/2/11 14:04

    το πολλυ γελιο θα πεσει απο σχολια αμα η πολιτικη αναλυση φτασει στις μερες μας gerolykos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος4/2/11 14:12

    ΤΙ ΓΕΛΙΟ ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΓΕΡΟΛΥΚΕ ΕΚΕΙΝΟΙ ΗΤΑΝ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΜΕ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ, ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΜΕ ΧΙΟΥΜΟΡ ΜΑΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ.ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΚΑΜΙΑ ΚΑΚΟΤΕΧΝΙΑ ΒΓΑΖΟΥΝ .....ΓΛΑΝΙΤΣΑΙΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος4/2/11 14:26

    ειπα οταν φτασει στις μερες μας..αλλωστε αν κρινεις απο την δημοσιευση σχολιων η πολιτικη ειναι στο αιμα μας..μιλαει για σεξ ο αββαδαιος 4 σχολια ,κανει ανωνυμος μια ----στραβη----45 σχολια gerolykos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος4/2/11 14:36

    ΓΓ προταση.ανακατασκευασε τηνσελιδα με μια κολωνα ακομα .εκει να προσφερεις εναντι τιμηματος διαφιμιση σε γλανιτσιωτες επειχηριματιες .το χρημα να πληρωνει την αναβαθμισμενη σελιda που θα εχει πολλους διαχειριστες[ΟΧΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΕΤΟΙΕς ΓΝΩΣΕΙΣ]και να παρεχει και chat[αυτο μου τογραψαν τα παιδια] φιλικα .gerolykos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος4/2/11 14:51

    ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΗ ΤΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΑ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΜΙΑ ΣΤΗΛΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΥΓΑΤΖΗΔΕΣ ΠΟΥ ΝΑ ΤΗ ΒΛΕΠΟΥΝ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΙ, ΑΝ ΓΙΝΕΤΑΙ. ΓΙΑ ΝΑ ΓΛΥΤΩΣΕΙ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ.ΓΛΑΝΙΤΣΑΙΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος4/2/11 15:07

    και μεις τι θα κανουμε εδω μεσα μονοι μας?δεν εχει γουστο γλανιτσια χωρις καυγαδες κους κους κλπ gerolykos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δημητρης Χ (εγγονος Τσιριμογιαννη)4/2/11 15:18

    gerolyke,στον επομενο καυγα βαζω το τσιπουρο,βαζεις το παστο?
    Δημητρης Χ (εγγονος Τσιριμογιαννη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος4/2/11 18:30

    Διαφιμηση μπορεί να βάλει όποιος θέλει. Που είναι όμως?
    Όσο αναφορά το chat ποιος να κάνει? Ο Πανάγος με τον Βαγγέλη του Δώρη?
    ΓΓ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Δημητρης Χ (εγγονος Τσιριμογιαννη)4/2/11 18:54

    chat κανουμε και εδω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανώνυμος4/2/11 19:40

    Αν καταφέρουμε να ενσωματώσουμε και την νεολαία μας εδώ θα βάλουμε και chat ΓΓ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Δημητρης Χ (εγγονος Τσιριμογιαννη)4/2/11 19:49

    δηλαδη ο μονος νεολαιος (32 ετων) ειμαι εγω???
    Δημητρης Χ (εγγονος Τσιριμογιαννη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ανώνυμος4/2/11 19:57

    Μιλάω για τους νέους των 16 εως 25 περίπου
    χαχα ΓΓ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Δημητρης Χ (εγγονος Τσιριμογιαννη)4/2/11 20:03

    Μακαρι οποιοι εχουνε επαφες με τετοιας ηλικιας Γλανιτσιωτοπουλα να τα φερει στην παρεα μας.Μακαρι εγω να ειχα επαφες,αλλα δεν.
    Δημητρης Χ (εγγονος Τσιριμογιαννη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Δημητρης Χ (εγγονος Τσιριμογιαννη)5/2/11 19:37

    άσχετο, αλλά έχω μια ερώτηση κρίσεως και γενικού ενδιαφέροντος,
    σε ποιο από τα γύρω χωριά υπάρχει αγροτικό-κτηνοτροφικος συνεταιρισμός?
    Δημητρης Χ (εγγονος Τσιριμογιαννη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. αρης (Τσιριμοπανου)5/2/11 20:25

    ΠΟΛΙΤΙΚΗ . μήπως κάποιος θυμαται να μας πει λεπτομερεις τοτε (δεκαετια του 1950) που ο Σίλης εφυγε απο το συνδυασμό του Κομπόλη (θυμιζει κατι αυτο στην σημερινη εποχη !!!!) και πήγε στο συνδυασμο του Αγγελη του Χριστια και εγινε προεδρος κοινοτητας ο Αγγελης Ολα αυτά μαγηρευτηκαν απο τον Παπα Φουλα και τον Γιωργηλα!!!!
    αρης (Τσιριμοπανου) αυτα επειδη μιλατε για πολιτικη στο χωριο μας ήταν πρωτοποροι σε αυτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ανώνυμος5/2/11 22:35

    μαρς αγορια..αναμενω απαντηση στον αρη gerolykos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ανώνυμος5/2/11 23:25

    Αυτοίπου ξέρουν δεν ξέρουν απο internet για να απαντήσουν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Δημητρης Χ (εγγονος Τσιριμογιαννη)6/2/11 01:26

    Στην δικια μου ερωτηση δεν εχει καποιος μια απαντηση?Αναπαντητος θα ξενυχτησω?
    Δημητρης Χ (εγγονος Τσιριμογιαννη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. αρης Τσιριμοπανου6/2/11 10:54

    ανηψιε δημητρη οι γλανιτσιωτες πριν απο πολλα - πολλα χρονια ειχαν στο αιμα τους το συναισθημα του συνερχεσθαικαι συνεταιριζεσθαι για να μαζευτουν μαλιστα κτυπουσαν οι καμπανες και ο κοσμος ρωτουσε τι συμβαινε ΚΑΙ ελεγαν ΣΥΝΤΕΡΙΑΣΜΟΣ
    η λεξη συνεταιρισμος ΗΤΑΝ ΑΓΝΩΣΤΗ
    και απο διαπλοκες αστα να πανε με πολυ πολυ αγαπη
    αρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. αρης Τσιριμοπανου6/2/11 10:56

    Κ.ΓΕΡΟΛΥΚΕ το κ με κεφαλαια γιατι σου αξιζει ποιος εισαι και ποιας γενιας
    αρης Τσιριμοπανου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Δημητρης Χ (εγγονος Τσιριμογιαννη)6/2/11 15:13

    Θειο,καλημερα.η διαπλοκη ειναι στο DNA του Ελληνα,δυσκολα αλλαζει αυτο,δυστηχως.
    Τελικα,αναπαντητος ξενυχτησα.
    Δημητρης Χ (εγγονος Τσιριμογιαννη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ανώνυμος6/2/11 15:50

    αρη γλανιτσιωτες ειμαστε το κ..δεν με ΓΕΜΙΖΕΙ προτιμω το πατριωτη...gerolykos

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψιν σας τα ακόλουθα:
• Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές, ή χυδαιολογίες.
•Μην δημοσιεύετε άσχετα, με το θέμα, σχόλια.
•Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα διαγραφής σχολίων χωρίς καμία προειδοποίηση.