Γιατί ο Ψωμιάδης δεν είναι πια κολομπίνα;

Του Κώστα Βαξεβάνη

Ο Παναγιώτης Ψωμιάδης δεν είναι πια κολομπίνα. Ούτε Ζορό. Δεν ανεβαίνει στα άλογα,δεν τραγουδάει στα κανάλια,δεν μιλάει για το “κράτος των Αθηνών”,δεν χαριεντίζεται με παρουσιάστριες και παρουσιαστές.Ακόμη και τα πρωινά του Γιώργου Αυτιά έγιναν φτωχότερα,αφού έχασε έναν προνομιακό συνομιλητή. Δεν αγωνιούν,δεν γελάνε και δεν κλαίνε πια μαζί με οικειότητα και τηλεοπτική αβροφροσύνη.

Όπως πια όλοι έχουν καταλάβει ο Παναγιώτης Ψωμιάδης δεν έχει όρεξη. Έχει προβλήματα με τη Δικαιοσύνη. Είναι έκπτωτος και καταδικασμένος ενώ ασκήθηκαν εναντίον του νέες διώξεις σε βαθμό κακουργήματος για χειρισμούς του σε Δημόσια Έργα. Αυτή τη φορά ο Ψωμιάδης κατηγορείται πως για πολλά από τα έργα στο νομό Θεσσαλονίκης,αντί να κάνει διαγωνισμούς,έσπαγε το έργο σε μικρότερα κομμάτια ώστε τα μπορεί να τα αναθέσει όπου θέλει χωρίς διαγωνισμό.

Τώρα που η Ελλάδα καταλαβαίνει πως κάτι τρέχει με τον Ψωμιάδη,καλό είναι να καταλάβουμε πως κάτι τρέχει και με την Ελλάδα. Ιδιαίτερα εκείνο το κομμάτι της που έμαθε να ανέχεται την ανομία,όταν αυτή εμφανίζεται «πατριωτική» και «λαική» . Το κομμάτι που είναι έτοιμο να συμπορευτεί αφελώς με όποιον κλέφτη,απατεώνα ή λωποδύτη εφευρίσκει τον «πατριωτισμό» ως καταφύγιό του. Οι δυό ιστορικές μορφές της πατριωτικής Δεξιάς στη Θεσσαλονίκη, ο Ψωμιάδης και ο Παπαγεωργόπουλος,αυτά τα πρότυπα εθνικοφροσύνης, οικογενεικού οράματος και θρησκευτικότητας, πριν καταλήξουν με καταδίκες φυλάκισης, συγκέντρωναν την προτίμηση του 50% των ψηφορόρων. Το λαικιστικό μίγμα εθνεγέρσεως, χριστιανοσύνης, ψευτοντομπροσύνης και (αλοίμονο) ΠΑΟΚ, έκανε θαύματα, με τη βοήθεια βεβαίως και της Δεξιάς του Κυρίου την οποία εξέφραζε ο Άνθιμος, ο τρίτος της τριανδρίας.

Λίγο πριν από τις Δημοτικές Εκλογές του 2006,είχα δημοσιοποιήσει από τον ALPHA όπου δούλευα, μια σειρά από σκάνδαλα της προηγούμενης θητείας Ψωμιάδης πολλά από τα οποία έπρεπε να προκαλέσουν Εισαγγελική παρέμβαση. Ένα από αυτά ήταν η κατάτμηση Νομαρχιακών έργων και η ανάθεσή τους χωρίς διαγωνισμό. Εξι χρόνια μετά γι αυτό τουλάχιστον ασκήθηκε δίωξη. Τα υπόλοιπα που θυμάμαι είναι τα εξής:

-Ο Ψωμιάδης διοργάνωνε εκδηλώσεις της Νομαρχίας,και τον μπουφέ τον εκδηλώσεων αναλάμβανε η εταιρεία της γυναίκας του και μια άλλη του συνεταίρου της.Εμφανίζονταν μάλιστα ως εταιρείες με διαφορετικές προσφορές

-Διοργάνωνε γιορτές «εθνικού» ενδιαφέροντος, από παρελάσεις έως τα γενέθλια του Μεγαλέξανδρου και η Νομαρχία για τις ανάγκες σημαιοστολισμών αγόραζε σημαίες από τον αδελφό του Ψωμιάδη

-Είχε προσλάβει στο γραφείο του παράνομα υπαλλήλους, με διάφορους νομικισμούς

-Είχε κατατμήσει ένα κονδύλιο για Δημόσιες Σχέσεις της Νομαρχίας σε δύο έργα (Δημόσιες Σχέσεις και Γραφείο Τύπου) ώστε να μην απαιτείται διαγωνισμός.Τα δύο έργα ανέλαβε δημοσιογράφος ξαδέλφη του με δύο διαφορετικές εταιρείες

-Εμφανιζόταν να εισπράττει ο ίδιος επιταγές των ΚΕΚ,ως έξοδα του ΚΕΚ

-Έσβηνε πρόστιμα της Νομαρχίας στερώντας έσοδα από το Δημόσιο (έχει καταδικαστεί)

-Είχε σχέση με λογιστή ο οποίος έφτιαχνε μαιμού εταιρείες για έκδοση πλαστών τιμολογίων. Ο λογιστής ήταν και συνέταιρός του. Όταν άρχισε να εξυχνιάζεται η δράση του κυκλώματος, τα βιβλία της εταιρείας δηλώθηκε ότι καταστράφηκαν. Η Εφορία παρ όλα αυτά δεν του έβαλε τα πρόστιμα που προβλέπονταν.

Σίγουρα υπήρχαν πολλλές ακόμη υποθέσεις που δεν θυμάμαι.Ο Ψωμιάδης δεν απάντησε,όπως είχε υποχρέωση,σε κανένα δημοσίευμα. Εξαπέλυσε επίθεση μιλώντας για «κράτος των Αθηνών», «προσπάθεια πολιτικής του εξόντωσης», «Νομάρχη που τον κρίνει μόνο ο λαός» και «τα στρινγκ της δημοσιογραφίας». Τις αποκαλύψεις δεν αναπαρήγαγε φυσικά το Τύπος της εποχής. Ο Νομάρχης της «καρδιάς μας» συνέχισε να βγαίνει στα κανάλια και να μιλά για την ανδρική σεξουαλικότητα, τις απόκριες, τα καλιστεία που οργάνωνε και βέβαια τα εθνικά θέματα χωρίς να αναγκαστεί από κανέναν από τους συναδέλφους να απαντήσει σε όσα είχαν αποκαλυφθεί.Και για να μην αδικούμε τον Γιώργο Αυτιά, ο Ψωμιάδης είχε πιάσει στασίδι σε όλα τα κανάλια. Στους Οικονομέα και Καμπουράκη,στους Λυριτζή και Οικονόμου, στις εκπομπές «έρευνας» και βέβαια σε όλα τα πάνελ της πολιτικής ενημέρωσης.

Ακόμη και όταν ασκήθηκαν οι ποινικές διώξεις, ο Ψωμιάδης συνέχισε να είναι ο αγαπημένος των καναλιών.Έβαζε με μαεστρία το μικρόφωνο,κάρφωνε την επιστροφή στο αυτί του και συνέχιζε να ακούει τις τηλεοπτικές φιλοφρονήσεις. Στις προηγούμενες εκλογές ο Σαμαράς παρότι είχε καταδίκες,τον έχρησε υπεύθυνο προεκλογικής μάχης στην Μακεδονία. Του έδειξε την ίδια εμπιστοσύνη την οποία έδειξε στον ισοβίτη Παπαγεωργόπουλο τον οποίο είχε αποκαλέσει «τίμιο και με μεγάλη προσφορά».

Ακόμη και σήμερα,πάνω στον καταδικασμένο Ψωμιάδη, στηρίζονται ελπίδες κομματικών μηχανισμών και ενδεχομένως φόβοι για όσα ξέρει και μπορεί να αποκαλύψει. Άλλωστε δεν έχει διαγραφεί από τη ΝΔ. Αλλά ο Ψωμιάδης δεν είναι πια όπως παλιά. Δεν έχει όρεξη να ντυθεί κολομπίνα,θα φαινόταν πλέον γελοίος ως Ζορό. Η κοινή γνώμη, χτυπημένη πάνω στα βράχια της κρίσης,έχει να φροντίσει τις πληγές της, αντί να ασχολείται με πολιτικούς κονφερανσιέ που της θυμίζουν το ένοχο και επιπόλαιο παρελθόν της. Σε λίγο στον Ψωμιάδη θα μείνει μόνο ο Άνθιμος, ο οποίος θα προφασιστεί το ποιμαντικό του έργο, για να δικαιολογεί τις σχέσεις μαζί του. Όλοι οι άλλοι θα τον θυμούνται απλώς ως κολομπίνα. Και αν είναι εκτός φυλακής, μπορεί να εμφανιστεί σε κανένα νοσταλγικό αφιέρωμα του Αυτιά.