ΟΡΕΙΝΗ ΑΡΚΑΔΙΑ (ΓΟΡΤΥΝΙΑ) ΜΕ ΠΑΙΔΙΑ

Έχω ξαναγράψει σε άλλο post ότι το δυνατό σημείο της οικογένειάς μας είναι η ορεινή Αρκαδία. Κι επειδή «αν δεν παινέψεις το σπίτι σου, θα πέσει να σε πλακώσει» -στη συγκεκριμένη περίπτωση, αν δεν παινέψεις τον άντρα σου, κι ειδικά αν είναι περήφανος Αρκάς…- αφιερώνω εδώ ένα ολόκληρο post για τη λατρεμένη ορεινή Αρκαδία -και πιο συγκεκριμένα τη Γορτυνία!

Ο Γορτυνία είναι η ορεινή Αρκαδία που απλώνεται γύρω από το Μαίναλο. [Υπάρχει και άλλο τμήμα της Αρκαδίας που είναι ορεινό, γύρω από τον Πάρνωνα, με επίσης πολύ ωραία χωριά, αλλά εδώ δεν είναι το θέμα μας!] Επίσης η Γορτυνία χωρίζεται από τους ντόπιους σε «ορεινή» και «ευρωπαϊκή»! Περιττό να πω ότι η «ορεινή» είναι η ανατολική, ιστορικά πιο «ταλαιπωρημένη» με πιο τραχείς (και πιο περήφανους) ανθρώπους, πιο δύσβατα μονοπάτια, ενώ η «ευρωπαϊκή» η πιο ευνοημένη δυτική Γορτυνία με επίκεντρο τα Λαγκάδια (υπάρχουν πολλές επεξηγήσεις ως προς την προέλευση αυτού του χαρακτηρισμού, μεταξύ άλλων, ο τρόπος που έφτιαχναν τα τσαρούχια «ξώφτερνα» την εποχή που αυτή ήταν η μόδα στην Ευρώπη).

Εγώ εδώ θα εστιάσω στην «ορεινή Γορτυνία» γιατί είναι πιο…. Όμορφη! (συγγνώμη Νίκο, συγγνώμη Σταυρούλα, συγγνώμη Γεωργία!)

Εδώ και λίγα χρόνια, το ορεινό μονοπάτι του Μαινάλου, που είναι 75 χιλιόμετρα και χρησιμοποιείτο παλαιότερα στις καθημερινές μετακινήσεις, έχει λάβει διεθνή πιστοποίηση με την ονομασία Menalon Trail και πλέον μπορείτε με έναν οδηγό βουνού ή και μόνοι σας, αν τα παιδιά είναι μεγάλα, να κάνετε πεζοπορία σε κάποιο από τα 8 τμήματά του. Κάποια σημεία είναι βατά για παιδιά ακόμα και μικρότερης ηλικίας, καθώς έχουν ενδιαφέρουσες «στάσεις» (πηγές, νερόμυλους, γεφυρούλες). Η βόλτα γίνεται ευκολότερη αν είναι άνοιξη ή εποχή των μανιταριών… Για περισσότερες λεπτομέρειες επισκεφθείτε http://menalontrail.eu/.

Άλλη ατραξιόν, αν έχει χιόνι όπως φέτος, είναι το χιονοδρομικό στην κορυφή της Οστρακίνας, ψηλότερης κορυφής του Μαινάλου. Μπορείτε να βρείτε δάσκαλο του σκι και να νοικιάσετε έλκηθρο. Λίγο πιο πέρα, υπάρχει ένα πανέμορφο οροπέδιο «οι Ρούχοι», που μπορείτε να παίξετε χιονοπόλεμο, να περπατήσετε μέσα στο δάσος, ή αν είναι άνοιξη, να κάνετε πικ νικ.

Το κοντινότερο -μεγάλο και τουριστικά πολύ ανεπτυγμένο- χωριό στο χιονοδρομικό είναι η Βυτίνα, με το «δρόμο της Αγάπης» και την ωραία πλατεία με τις ταβερνούλες, τα καφέ και τα μαγαζάκια με τα παραδοσιακά προϊόντα. Σε μια γωνία της πλατείας, έχει ένα μαγαζάκι με ξύλινα παιχνίδια! Πανέμορφο! Από τη Βυτίνα ξεκινάει ένα μέρος του μονοπατιού του Μαινάλου που φτάνει ως την Ελάτη, το οποίο περνάει μέσα από το πανέμορφο φαράγγι του Μυλάοντα. Μια υψηλότερων απαιτήσεων πεζοπορία είναι από τη Μονή Κερνίτσας ως το ασκηταριό της Σφυρίδας (ακόμα δεν την έχουμε κάνει αυτή, αλλά ελπίζουμε φέτος να την κάνουμε…)

Αν τα παιδιά είναι μικρότερα και δεν μπορείτε να επιχειρήσετε κανονική πεζοπορία, μπορείτε να πάτε προς την Ελάτη με το αυτοκίνητο και να σταματήσετε στην Τρανή Βρύση με το χαρακτηριστικό εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής. Εκεί μπορείτε να περπατήσετε γύρω από το ποταμάκι και να κάνετε και πικ νικ την άνοιξη. Ή αλλιώς μπορείτε να πάτε κατευθείαν στην Ελάτη και να επισκεφτείτε το υπαίθριο εργαστήρι ξυλογλυπτικής στη μέση του δάσους (στην κυριολεξία). Στο ίδιο σημείο, μπορείτε να κάνετε ιππασία ή βόλτα με τα άλογα, με συνοδό τον κύριο Χρήστο. dscn4523

Το Βαλτεσινίκο, λίγο πέρα από τη Βυτίνα, κρυμμένο στο ελατόδασος, έχει όμορφους ξενώνες που χωράνε μεγάλες οικογένειες. Ευτυχώς, η τουριστική του υποδομή αναπτύχθηκε τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα οι ξενώνες να είναι πιστοί στην αρχιτεκτονική της περιοχής. Έχει ωραίες ταβέρνες, παιδική χαρά και πολλά παιδιά, κυρίως το καλοκαίρι, καθώς ο σύλλογος νέων είναι πολύ δραστήριος και διοργανώνει δραστηριότητες για παιδιά με εθελοντές νηπιαγωγούς και νέους καλλιτέχνες από το χωριό. Μπορείτε να κάνετε βόλτα μέχρι το μοναστήρι της Παναγίας, ενώ αν τα παιδιά σας είναι λίγο μεγαλύτερα, μέχρι το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου (παλαιομονάστηρο), κάτω στη χαράδρα, όπου κείτεται το «κουφάρι» του παλιού Βαλτεσινίκου, που έκαψε ο Ιμπραήμ, ως εκδίκηση για το θάνατο του ανιψιού του. Ανεβείτε  στην Αγία Τριάδα και τον Άγιο Παντελεήμονα και από την άλλη μεριά στον Άγιο Θεράποντα (πάει αυτοκίνητο κοντά σε όλα) για να θαυμάσετε το πλούσιο δάσος και τη θέα!

Από το Βαλτεσινίκο μπορείτε να κάνετε πεζοπορία προς το Ρέμα Ελλά και το Σανατόριο της Μάνας. Αν γίνεται να σας παραλάβει αυτοκίνητο από το Σανατόριο, σας προτείνω να φάτε στον «Ιωσήφ» στα Μαγούλιανα, το ψηλότερο χωριό της Πελοποννήσου. Μετά για καφεδάκι; Στη Λάστα. Στο Καφενείο του «Αη Γιώργη» στην πλατεία, που είναι πάντα ανοιχτό! Μπαίνετε, διαλέγετε μόνοι σας ό,τι θέλετε, αφήνετε τον οβολό σας και πλένετε ό,τι λερώσατε! Επίσης, από το Βαλτεσινίκο μπορείτε να κάνετε πεζοπορία και προς την πηγή «Γριάς Λιθάρι» και την Κρύα Βρύση όπου λειτουργεί ξενώνας και εστιατόριο (κάντε ένα τηλέφωνο πρώτα για να επιβεβαιώσετε ότι είναι ανοιχτά). Για μικρότερη απόσταση πεζοπορίας, ιδανική για μικρά παιδιά, μπορείτε να αφήσετε το αυτοκίνητο κοντά στο Πορί και να περπατήσετε παράλληλα με το ρέμα για να φτάσετε στο μύλο «του Παυλόπουλου». Θα δείτε βατραχάκια και καβούρια ποταμίσια! Μια «νεραϊδένια» εκδρομή είναι προς τη λίμνη του Λάδωνα. Στην «παραλία» της λίμνης έχει μια ωραία ταβέρνα και χώρο για πικ νικ.

 dscn7212 dscn7211 dscn2404

Υπέροχη διαδρομή μέσα στο δάσος είναι προς το Λιμποβίσι, όπου μπορείτε να επισκεφτείτε το σπίτι των Κολοκοτρωναίων, το γραφικό χωριό Αλωνίσταινα και το μεγαλύτερο Χρυσοβίτσι. Εκεί υπάρχουν ωραίες ταβέρνες-ψησταριές. Αν η εκδρομή σας τελειώνει εδώ, στο γυρισμό για την Αθήνα, μπορείτε να επισκεφτείτε το Σπήλαιο Κάψια, ένα από τα 10 καλύτερα ελληνικά σπήλαια (ωράριο λειτουργίας 9-15.00/ υπάρχει ξεναγός) και το Κτήμα Καλόγρη, οινοποιείο για γευστική δοκιμή πολύ κοντά στο σπήλαιο. Βγάζουν 4 κρασιά και φτιάχνουν ωραίες πίτες (με ραντεβού). Μπορείτε επίσης να κάνετε στάση για φαγητό κοντά στο Λεβίδι, στο «Χάνι Κανδήλας» ή στη Βλαχέρνα στου «Ονείρου το Στέκι» (δοκιμάστε ρεβίθια με κάστανο). Πολύ φιλικά προς τα παιδιά!

Αν έχετε αποφασίσει να επισκεφτείτε όλη την «ορεινή Γορτυνία», η άλλη μεριά είναι πιο γνωστή, λόγω της Δημητσάνας και της Στεμνίτσας. Τα χωριά είναι πιο κοσμοπολίτικα και πανέμορφα. Από εδώ μπορείτε να επισκεφτείτε το Μουσείο Υδροκίνησης στη Δημητσάνα και μετά να φάτε σε μία από τις κοντινές ταβέρνες. Ο Κουστένης έχει φάρμα με ζωάκια και παιδική χαρά. Μοναδική εμπειρία είναι τα μοναστήρια στο φαράγγι του Λούσιου, τα οποία επιβεβαιώνουν την σχέση των Αρκάδων με την πνευματικότητα και την πίστη στο Θεό ανά τους αιώνες. Δεν είναι τυχαίο πως στην Αρκαδία συναντάς τους πιο σημαντικούς αρχαίους ναούς, αλλά και τα πιο κατανυκτικά μοναστήρια. Μπορείτε εύκολα να επισκεφτείτε τη Μονή Φιλοσόφου μιας και δεν έχει περπάτημα από το αυτοκίνητο. Όμως πάντα τα ωραία πράγματα είναι αυτά στα οποία φτάνεις από το δύσκολο δρόμο: η Μονή Προδρόμου έχει ένα δεκαπεντάλεπτο περπάτημα με ανηφόρες και κατηφόρες, αλλά βατό. Αν τα παιδιά είναι μεγάλα, το ιδανικό είναι να κάνετε όλη τη διαδρομή από τη Μονή Προδρόμου ως τη Μονή Φιλοσόφου, με μικρή παράκαμψη για να δείτε το Νερόμυλο κάτω στο ποτάμι (πρέπει να έχετε κάποιον να φέρει το αυτοκίνητο βέβαια!). Στο ποτάμι βρίσκεται και η Αρχαία Γόρτυνα και το εκκλησάκι του Αγίου Ανδρέα, που είναι τόπος προσβάσιμος και με το αυτοκίνητο, όπως και το Γεφύρι του Ατσίχολου.

Από τη Δημητσάνα, μπορείτε να πάτε για φαγητό στο Ψάρι, στην Αρκαδιανή με ωραία ταβέρνα, χώρο για παιχνίδι, μουσείο και παραδοσιακά προϊόντα που παρασκευάζονται εκεί. Μια άλλη επιλογή είναι το χωριό Ζέρζοβα, που έχει μια πολύ γνωστή ταβέρνα. Μια ακόμα υπέροχη εκδρομή είναι η Καρύταινα, αφετηρία για πολλές extreme δραστηριότητες στη φύση (ράφτινγκ, κανό, καγιάκ, ραπέλ…). Η βόλτα προς το κάστρο είναι ανηφορική και δύσκολη, όμως κοντά στην Καρύταινα, υπάρχει το αγρόκτημα Παπάκια, ένα χώρος διαμορφωμένος για παιδιά, με παιδική χαρά, λίμνη και πολλά ζώα! Υπάρχει εστιατόριο και καφέ. Από εδώ μπορείτε να βγείτε κατευθείαν στην Εθνική Οδό για Αθήνα.

 Αρκαδιανή Αρκαδιανή

 Ζέρζοβα

Όπως λένε οι ντόπιοι, «τρεις είναι οι Μεγάλες Δυνάμεις: ΗΠΑ-Ρωσία-Γορτυνία»! Οι Γορτύνιοι αγαπούν πολύ τον τόπο τους και έχουν κάθε λόγο να είναι και πολύ περήφανοι γι’ αυτόν! Αυτό θα το συνειδητοποιήσετε αμέσως μόλις φτάσετε στην περιοχή. Μιλούν για την ελληνική μυθολογία, κι όλες αυτές τις λαϊκές αφηγήσεις που εκτυλίσσονται στην Αρκαδία, γύρω από τον Πάνα και το Λύκαιο Όρος, σαν να είναι γεγονότα που συμβαίνουν ακόμα… Για την Επανάσταση, τον Κολοκοτρώνη και τα πρωτοπαλίκαρά του, τους ήρωες, σαν να είναι κάπου κρυμμένοι στο δάσος του Μαινάλου, στην Πιάνα και το Χρυσοβίτσι και περιμένουν τη σωστή στιγμή για να ξαναεμφανιστούν… Μιλούν για το ελατόδασος και τα νερά, σαν να είναι πραγματικά κάπου κρυμμένες οι Δρυάδες και οι Νηρηίδες, νύμφες του Δάσους που προστατεύουν τα δέντρα, τα ρέματα και τα ποτάμια… Σε αυτό το νεραϊδοπαρμένο τόπο, είναι δύσκολο να μην επιστρέφεις, ειδικά αν θέλεις να παραμείνεις παιδί…

πηγη