ΣΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ ΑΔΕΛΦΕΣ ΜΟΥ, ΣΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ

Με λαμπρές ετοιμασίες πρόκειται η χώρα να υποδεχτεί τα χαρμόσυνα μαντάτα της εξόδου της Ελλάδας στις αγορές. Σημαιοστολισμοί, κόκκινα χαλιά, καλοντυμένοι άστεγοι και χαμογελαστοί άνεργοι θα συμπληρώσουν το εορταστικό κλίμα που θα κορυφωθεί με την προεκλογική στήριξη της Μέρκελ στον Σαμαρά, την Παρασκευή. 

Τι σημαίνει θα βγούμε στις αγορές; Ότι θα μπορούμε να δανειστούμε με -και καλά- ευνοικότερους όρους. Τι μεγάλη επιτυχία! Η χώρα θα πάρει κι άλλα δάνεια, δηλαδή θα ακολουθήσει την πρακτική που μας οδήγησε στην χρεοκοπία και τα μνημόνια. Μια είδηση που σε άλλες εποχές θα ήταν λόγος να κλονιστεί η κυβέρνηση, σήμερα χρησιμοποιείται από τα media και το Μαξίμου, ως προμετωπίδα του “success story”.

 Πανηγυρίζουν που θα δανειστούμε, που με χρέος στο 180% του ΑΕΠ οι “αγορές” μας δίνουν δάνειο. Δηλαδή δεν το χωρά ο κοινός νους, πως οι ίδιες αγορές με λιγότερο χρέος σταμάτησαν να μας δανείζουν πριν 2-3 χρόνια. Τι άλλαξε τώρα; Κι αφού έχουμε “πρωτογενές πλεόνασμα” γιατί χρειαζόμαστε δανεικά; Το χρέος δεν είναι βιώσιμο, άρα προς το επικοινωνιακό πανηγυράκι;

Απλά οι γύπες των αγορών έχουν εξασφαλίσει τα κέρδη τους απομυζώντας την Ελλάδα. Το κάθε νέο δάνειο πηγαίνει στην αποπληρωμή των παλαιότερων και σε καμία περίπτωση για μισθούς και συντάξεις. Ο Σαμαράς έχει δώσει εγγυήσεις για το ότι οι τράπεζες θα ανακεφαλαιοποιηθούν με κρατικά χρήματα κι έτσι οι “αγορές” τον βοήθησαν να στήσει την “έξοδο στις αγορές”, ώστε να καρπωθεί μια ανύπαρκτη επιτυχία.

Πάλι θα ετοιμαστεί ένα όργιο κερδοσκοπίας. Μην ξεχνάμε πως η κυβέρνηση χάρισε στις τράπεζες 7 δισ. τον προηγούμενο χρόνο για να καλύψουν δήθεν το κενό τους. Συν τα χρήματα των φορολογούμενων που χρησιμοποιήθηκαν για την ανακεφαλαιοποίησή τους (σχεδόν 25 δισ).

Όλο το παιχνίδι είναι να περάσει το χρέος στα χέρια των διεθνών τοκογλύφων, ώστε τα κράτη που συμμετέχουν στον μηχανισμό διάσωσης να μην δεσμεύονται από αυτό. Η Ελλάδα θυμίζει την πουτάνα γραία που αναζητά νέο χαρτζιλίκι, αλλά βγαίνει στην πιάτσα με τους πιο αδίστακτους εκμεταλλευτές. Φαντάζεστε σε περιόδους πρότερης “ευημερίας”  να υπήρχε έστω κι ένας να θριαμβολογούσε για την αποδοχή των τοκογλύφων να μας δανείσουν; Δηλαδή να συνεχίσουμε τον δρόμο προς μια νέα χρεοκοπία;

πηγη