Κυριακή 13 Μαΐου 2012

Για την γιορτή της μάνας


Από τον Άρη Πολυχρονόπουλο (Τσιριμόπανου)
ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΚΕΙΝΑ ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΗΛΙΟΣ ΕΛΑΜΠΕ ΠΟΥ ΤΟΝ ΛΕΓΑΝΕ « ΜΑΝΑ »
Δεν ήταν το μόνο που τα χωριά μας τα χρόνια εκείνα ήταν απομονωμένα από τον κόσμο με βαθιές χαράδρες με ψηλά βουνά γκρεμούς χωρίς δρόμους που δεν είχαν δει πως είναι το αυτοκίνητο σαν ένα άγριο και απάτητο βασίλειο αλλά και τα περισσότερα σπίτια σε αυτόν το ειδηλιακό τόπο είχανε βαριές φουρτούνες και μέσα δινότανε η μάχη της ζωής με την καταραμένη φτώχια..
Κάθε μέρα γραφότανε και μια ιστορία ηρωισμού και αυτοθυσίας από τους ανθρώπους που ζούσανε εκεί μα ποτέ η ζωή δεν παράδινε τα όπλα.
Ηρωισμός και πάλαιμα του κόσμου σε ένα τόπο που ήταν μόνο να τον βλέπεις και όχι να περιμένεις να σε θρέψει.
Πήχτρα οι πέτρες πάνω στη γή που την κάνανε απέραντο καλντερίμι πέτρες κάτω από χώμα που με τον κασμά όταν βάραγε πετάγονταν φωτιές και στράβωνε το υνί από το αλέτρι .
Πώς να ζήσει ο άνθρωπος , στην τραχιά γη έρημος, απροστάτευτος της σκληρής ανέχειας δίχως έλεος μοναχά με το έλεος του θεού.
Και όμως έζησε γιατί σε κάθε σπίτι βρισκότανε και ένας φύλακας – άγγελος ένας ήλιος στο πρόσωπο ενός υπεράνθρωπου που το λέγανε : ΜΑΝΑ.
Να η εξήγηση σε αυτό το θαύμα. Η μάνα έκανε και τις πέτρες να ανθίζουν. Με το χαμόγελό της εφώταγε τη σκοτεινιά της μαύρης ζωής και εφύτευε στην ψυχή των παιδιών της το μαγικό βότανο της πίστης. Με ένα φίλημα μπόραγε να αναστήσει πεθαμένο και με ένα αγκάλιασμα έκανε το χειμώνα άνοιξη. Με το ιδρώτα και το αίμα της πότιζε τα αδύνατα βλαστάρια της τα ρίζωνε στη πετρωμένη γη τα έκανε να πετάνε μπόι να ανθίζουν και να κοιτάνε στα μάτια τη ζωή
Έτσι κρατήθηκε η ζωή σε αυτόν τον ηρωικό τόπο τα χωριά μας χάρις στη φροντίδα της μάνας.
Μια ζωή κερδισμένη με σκληρές και απίστευτες πολλές θυσίες των γονιών.

6 σχόλια :

  1. Το ανεβάσαμε εδώ:
    http://hamomilaki.blogspot.com/2012/05/for-mothers-day.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος13/5/12 10:30

    καλημερα χαμομιλακι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος13/5/12 14:56

    "Μάνα", Γεράσιμος Μαρκοράς





    Μάνα!.. Δε βρίσκεται
    λέξη καμία
    νάχει στον ήχο της
    τόση αρμονία,
    σαν ποιος να σ’ άκουσε
    με στήθος κρύο,
    όνομα θείο;

    Παιδί από σπάργανα
    ζωσμένο ακόμα,
    με χάρη ανοίγοντας
    γλυκά το στόμα,
    γυρνάει στον άγγελο
    που τ’ αγκαλιάζει
    και μάνα κράζει.

    Στον κόσμο τρέχοντας
    ο νέος διαβάτης
    πέφτει στ’ αγνώριστα
    βρόχια τσ’ απάτης,
    και αναστενάζοντας,
    Μάνα μου! Λέει,
    Μάνα! Και κλαίει.

    Της νιότης φεύγουνε
    τ’ άνθια κ’ η χάρη
    τριγύρω σέρνεται
    με αργό ποδάρι,
    ώσπου στην κλίνη του,
    σα βαρεμένος,
    πέφτει ο καημένος.

    Και πριν την ύστερη
    πνοή του στείλει,
    αργά ταράζονται
    τα κρύα του χείλη,
    και με το μάνα μου!
    πρώτη φωνή του,
    πετά η ψυχή του.



    για την αντιγραφη γ.μπουρεκας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μαχμούντ Νταρουίς «Μάνα»

    ΜΑΝΑ

    Μου λείπει το ψωμί της μάνας μου
    Ο καφές της μάνας μου
    Το άγγιγμά της
    Φουσκώνουν μέσα μου οι παιδικές μου αναμνήσεις
    Μέρα τη μέρα
    Πρέπει να δώσω αξία στη ζωή μου
    Την ώρα του θανάτου μου
    Πρέπει να αξίζω τα δάκρυα της μάνας μου
    Και αν έρθω πίσω κάποια μέρα
    Βάλε με σα μαντήλι στα βλέφαρά σου
    Τα κόκαλά μου σκέπασε με χλόη
    Που την αγίασαν τα βήματά σου
    Δέσε μας μαζί
    Με μια μπούκλα απ’ τα μαλλιά σου
    Με μια κλωστή που κρέμεται από το φόρεμά σου
    Μπορεί να γίνω αθάνατος
    Μπορεί να γίνω Θεός
    Εάν αγγίξω τα βάθη της καρδιάς σου
    Αν καταφέρω και γυρίσω
    Κάνε με ξύλα να ανάψεις τη φωτιά σου
    Σκοινί για να απλώνεις τα ρούχα σου στην ταράτσα του σπιτιού σου
    Δίχως την ευχή σου
    Είμαι πολύ αδύναμος για να σταθώ
    Μεγάλωσα πολύ
    Δώσε μου πίσω τους χάρτες των αστεριών που είχα παιδί
    Για να βρω με τα χελιδόνια
    Το δρόμο πίσω
    Στην άδεια σου αγκαλιά.

    του παλαιστίνιου ποιητή Μαχμούντ Νταρουίς..
    σε μετάφραση του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου

    http://hamomilaki.blogspot.com/2012/05/for-mothers-day.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος14/5/12 09:05

    Ξάδερφε Άρη.Με το αφιέρωμά σου για την ημέρα της μητέρας ( μάνας ) μάς θύμησες τις βαριές καθημερινές θυσίες της γλανιτσιώτικης μάνας μας για να μάς φέρει και να μάς στηρίξει σε κάθε μας βήμα στη μετέπειτα ζωή μας. Ό,τι έκανε η μάνα μας ,το έκανε από ιερό καθήκον και ανιδοτέλεια για το καλό μας. Με την ευχή της σταθήκαμε και προκόψαμε στη ζωή μας . Η μάνα για τον καθένα μας είνα πάντα η ΜΙΑ ,η ΜΟΝΑΔΙΚΗ. Στην ιερή μνήμη των μανάδων μας προτείνω να οργανωθεί απ΄τους Συλλόγους μας στη γενέτειρά μας τιμητική εκδήλωση το 15Αύγουστο αφιερωμένη αποκλειστικά στη μάνα μας ,όπου θα αναλυθεί ο πολυεπίπεδος και ο πρωταρχικός της ρόλος .Θα είναι μια εκδήλωση τιμής,ευγνωμοσύνης και αναγνώρισης για όσα απ΄την καρδιά τους απλόχερα μας έδωσαν.
    marpolix

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψιν σας τα ακόλουθα:
• Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές, ή χυδαιολογίες.
•Μην δημοσιεύετε άσχετα, με το θέμα, σχόλια.
•Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα διαγραφής σχολίων χωρίς καμία προειδοποίηση.