Το τέλος αυτού του χρόνου φέρνει και το τέλος της
ιστοσελίδας του χωριού
Μετά από 14 χρόνια στην αράδα, που πέρασαν αθόρυβα και αδίστακτα
με εκατοντάδες αναρτήσεις ,με χιλιάδες
αναγνώστες απ όλο τον κόσμο ,κυρίως Αρκάδες αισθάνομαι ότι έκλεισε αυτός ο
κύκλος.
Η απόφαση να σταματήσω τη λειτουργία της ιστοσελίδας δεν
ήταν εύκολη. Ωστόσο, πιστεύω πως κάθε όμορφη προσπάθεια έχει έναν κύκλο ζωής.
Αυτό που παραμένει από αυτή την ζεστή γωνιά συνάντησης είναι η ανάμνηση όσων
πετύχαμε μαζί. Ανακαλέσαμε αναμνήσεις ,φτιάξαμε εικόνες , καλαμπουρίσαμε ,γελάσαμε,
πειραχτήκαμε γκρινιάξαμε τσακωθήκαμε,
ανακατωθήκαμε (σιγά μην έλειπαν κι
αυτά!) φέραμε στο φως ανείπωτες
ιστορίες, δίνοντας βήμα σε ανθρώπους που δεν είχαν φωνή να καταθέσουν τη δική
τους μαρτυρία
Ιχνηλατήσουμε μαζί περάσματα στο χωριό μας όπου κατοικούν η μνήμη, η φαντασία, το βίωμα,
καταλύοντας την απομόνωση κι αυτό ήταν πολύ σημαντικό!!
Διανύσαμε και διανύουμε ως χώρα και ως κοινωνία μια ιδιαίτερη σκληρή περίοδο με κύριο χαρακτηριστικό την πολύπλευρη αποσύνθεση της χώρας, την διάβρωση και την παρακμή όλων των θεσμών. Συνεχίζουμε στο πλέον και στο ουσιωδέστερο που είναι η πληθυσμιακή υπόσταση του ελληνικού κράτους, η οποία αλλάζει ταχύτατα. Αδιάψευστος μάρτυρας το μικρό χωριό μας ,που οι λιγοστοί κάτοικοι παίζουν δηλωτή με την μοναξιά τους
Η ταχεία εξέλιξη της τεχνολογίας δεν άλλαξε μόνο τις
συνήθειες και τον τρόπο ζωής μας ,άλλαξε και τον χαρακτήρα μας κι αυτό γιατί αποξενωθήκαμε
απο τον ίδιο μας τον εαυτό, απο τον
συνάνθρωπο του και απο την φύση. Αυτή η « μεγάλη κατεβασιά» όμως που έρχεται
τώρα της τεχνικής νοημοσύνης θα φέρει σίγουρα απρόβλεπτες και αδιανόητες
αλλαγές στον πλανήτη
Σας ευχαριστώ όλους μαζί και καθέναν ξεχωριστά για την συμμετοχή σας σε αυτό το οδοιπορικό , ιδιαίτερα τον «ανώνυμο» για την συνεχή παρουσία του, που μέχρι και τα συλλυπητήριά του εξέφραζε στους οικείους σε κάθε απώλεια συμπατριώτη μας😁
Χρόνια πολλά σε όλους σας και ο καινούριος χρόνος να σας φέρει τα καλύτερα και πάνω απο όλα υγεία!!
Γιώργος Γιαννόπουλος (Νις)
Η ματιά σου τα λέει όλα, ρε Γιώργη !
ΑπάντησηΔιαγραφήπως πειθεις γιανεο οτι κανει λαθος? σε καθε περιπτωση ενα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ απο μενα.
ΑπάντησηΔιαγραφήξεχαστηκα gerolykos
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρίμα!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσφέρεις πάρα πολλά!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφού έτσι αποφάσισες..... Ευχαριστούμε για όλα!!!
Να είσαι καλά ❤️
Κρίμα Γιώργο γιατί εγώ εύρισκα ενδιαφέρον σε αυτή τη σελίδα. Σε κάθε ομως περίπτωση οι Γλανιτσιώτες σου οφείλουν ένα μεγάλο ευχαριστώ. Ο Θοδωρής λέει πάει και αυτό το αποκούμπι.καλή χρόνια και από τους δύο μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό Ελένη Σφήκα
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργο σ' ευχαριστούμε για ότι έκανες, για τον τρόπο που το έκανες και για την όμορφη ματιά σου όλα αυτά τα χρόνια. Καλή χρονιά σ' όλους!!! Εύχομαι ο κάθε χρόνος να μας κάνει όλο και καλύτερους και ομορφότερους Ανθρώπους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλενα Γιαννοπούλου
Θα μου επιτρέψετε να αλλάξω το όνομα και να του πω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν τα τρωγες δεν τα πινες καημένε μου Γιωργάκη που την φωνή μας θες να κλείσεις.......Για ξανά σκέψου το μην πάρω το στυλιάρι...!!! καλή χρονιά
Γιώργο μου ένα ευχαριστώ δε φτάνει !!! Να είσαι καλά μαζί με την οικογένεια σου ! Καλή χρόνια με υγεία και ευημερία !!! Γιώτα Καριουση
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριε Γιώργο,αν θες,δώσε μου τους κωδικούς του μπλογκ να το συνεχίσω εγώ.Το τηλ μου το έχεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημήτρης Χ εγγονός Τσιριμογιαννη
Σας ευχαριστούμε πολύ κ. Γιώργο ! Να είστε καλά και Καλή Χρονιά !
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατερίνα Αντωνοπούλου του Κωνσταντίνου (παππούς μου ο Γρηγόρης )
Γιωρη γιατί το μουτζωσες;Ας φάνε μαρετζες τώρα.Το παλέψες καλά φίλε.Επειδη γκλαφουναγε δύο τρεις Γλανιτσιωτες;Σε ευχαριστούμε για όλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜισώ πράγματα που σχετίζονται με τις λέξεις "τέλος" και "χωρίς". Καιρό τώρα, βλέποντας την ερημιά στο σάιτ ένιωθα ένα μάγκωμα κι έλεγα πόσο θ' αντέξει; Δυστυχώς κατά την ταπεινή μου άποψη η επικοινωνία μέσω φεισμπουκ "αποδυνάμωσε" το σάιτ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩς εμπνευστής, δημιουργός, ιδιοκτήτης, μπλόγκερ -πρωταγωνιστής αποφάσισες ότι ήρθε η στιγμή να κατέβεις από την σκηνή! Το σέβομαι και εκτιμώ απεριόριστα αυτό που προσέφερες!
Διάβασα με προσοχή τα σχόλια αλλά θα σταθώ ιδιαίτερα στο ερώτημα του Βαγγέλη Χριστόπουλου (που τον έχω βαφτίσει "Παπαδιαμάντη"):
-Χωρίς δάσκαλο, χωρίς παππά, χωρίς σύλλογο, χωρίς... και χωρίς σάιτ;
Νομίζω ότι βιώνω αυτό που λένε οι ειδικοί για τα στάδια του πένθους:
Άρνηση και θυμό
Ακολουθούν η διαπραγμάτευση (με τον εαυτό μας), η κατάθλιψη και η αποδοχή... που, λόγω χαρακτήρα, θα μου πάρει καιρό.
Όπως και να χει, σ' ευχαριστώ μέσα απ' τα βάθη της καρδιάς μου (και της γλανιτσιώτικης φλέβας μου )γι αυτό το ταξίδι , που βίωσα για δεύτερη φορά...
Η πρώτη φορά, για όσους δεν το γνωρίζουν, ήταν με την περιοδική έκδοση της "Λιάσκοβας" που δημιουργός και διευθυντής σύνταξης ήταν ο αείμνηστος Βασίλης Γιαννόπουλος.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα και τον Αβαδαιο, τον παλιοπυργησιο Κώτσιο του Μαγκογιαννη, τον Βαγγέλη τον Τζιρακα, τον γερολυκο, την Γιώτα του Καριουση, τον Κούκο, τον Γιώργο τον Μπουρέκα, τον Σόλωνα κ.α. πιο τακτικούς σχολιαστές που ζέσταναν αυτό το χώρο και μου χάρισαν ζωντανές γλανιτσιώτικες στιγμές!
Για τον συμπαθή ανώνυμο με κάλυψες. Ακόμα και τώρα μετά το κλείσιμο έκανε την εμφάνισή του!
Εύχομαι το 2025 και τα επόμενα να φέρουν ειρήνη στον κόσμο, υγεία και χαρές στους συμπατριώτες, ζωντάνια στο χωριό μας όλους τους μήνες. (Πολύ συγκινητικό αυτό που είπες ότι παίζουν δηλωτή με την μοναξιά τους).
Μακρυά από θλιβερά γεγονότα και απώλειες συμπατριωτών... (ούτε αυτές δεν θα μαθαίνω, καθώς δεν θέλω να έχω Facebook).
Ίσως στο μέλλον κάποιος άλλος, μπορεί και η τεχνητή νοημοσύνη, να ξανασχοληθεί ηλεκτρονικά με το χωριό μας.
Πάει κι αυτό το αποκούμπι, όπως είπε και ο Θοδωρής ο Κομπόλης...
Γειά σου Γιώργο Νις
Με τιμή και ευγνωμοσύνη
Γιάννα Πολυδώρου (του Κώστα Τιριρή)._
Ξέχασα και τον Χωρίς Ψευδώνυμο, χαχαχα, έχει την αγάπη μου και ζητώ συγγνώμη αν παρέλειψα κάποιον.
ΑπάντησηΔιαγραφή