ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗ ΓΛΑΝΙΤΣΙΑ

                        Του  Βαγγέλη  Παπαναστασίου

      Θεσσαλονίκη  5  Αλωνάρη  1966

 Πατριώτες μου αγαπητοί

φίλοι καλοί και εκλεκτοί

υγείαν δι υμάς ποθώ, καθώς καγώ υγιαίνω

και πάντα να διαβαίνετε καιρό ευτυχισμένο.

Πιστεύω να το μάθατε αγαπητοί πατριώτες

Πολύ καιρός δεν πέρασε νομίζω από τότες

Που γράφτηκε για το χωριό ένα καλό βιβλίο

Και ιστορεί της Γλανιτσιάς το κάθε μεγαλείο.

Χαρά σ’ αυτόν που το ‘γραψε, τιμή στο Χρήστο Λώνη

Θα τον ‘παινούν οι χωριανοί στης Παναγιάς τ’  αλώνι.

Με την τρανή κορμοστασιά και με τη λεβεντιά του

στόλιζε ο παππούλης του κάποτε τη γενιά του.

Με τη σειρά του ο εγγονός στολίζει το χωριό του

Δεν λέω με το μπόι του, αλλά με το μυαλό του.

Που ΄τα βρε τόσα πράματα και τα γραψε θαυμάζεις

της Γλανιτσιάς μας θέματα πρώτη φορά διαβάζεις !

Πολλά καινούργια συναντάς π’ ο νους σου δεν τα βάνει

Και το χωριό μας τ’ ακριβό χίλιω χρονών το βγάνει.

Μα και πολλά περίεργα μεσ’ στο βιβλίο γράφει

Που ‘ναι μεγάλος θησαυρός και αληθινό χρυσάφι.

Πετυχεμένα του χωριού τ’ όνομα πραγματεύεται

Και γράφει πως εξάπαντος από ‘να δέντρο κρέμεται.

Μα κι ότι άλλο ερευνά φτάνει σωστά στη ρίζα

Και το γεφύρι της Κυράς το ‘χτισε η Μονοβύζα.

Μιλάει και γι’ αρχαιότητες μ’ αυτήν την ευκαιρία

και την παλιά, της Γλανιτσιάς, συγγράφει ιστορία.

Άσε τους μύλους του χωριού, θρύλους και τόσα άλλα

σπουδαία για το Ματαρατσά, Φλεβάρη και Πανέα

και συναλλάζει την παλιά με ιστορία νέα.

Για το θέατρο μας ομιλεί και δημοσιογραφία

δίνοντας αξιόλογη γι’ αυτά πληροφορία.

Σ’ ένα σημείο μοναχά λάθος πολύ του ρίνεις

Που λέει την Κορκοσούρα μου πρωτόβγαλ’ ο Μαρίνης.

Μα το πολύ το φταίξιμο και τη βαριά κατάρα

την έχει ο Κώστας φαίνεται γι’ αυτήν την ψ ε μ μ α τ ά ρ α.

Στ’ αυτί του Χρήστου σφύριξε χωρίς πολύ σκοτούρα

εκείνος τάχα έβγαλε… Πρώτος την Κορκοσούρα !

Το έργο το πνευματικό του Κώστα του Μαρίνη

μεγάλο είναι κι εκλεχτό κι’ αθάνατο θα μείνει.

Τα έργα του στη Γλανιτσιά, πέστε αν λέω ψέμματα:

η στρούγγα είναι στην Ποριά κι’ οι μάντρες στα Δυορέματα.

Πάντως αυτό που έκανε μπερδεύει την κατάσταση

κι ως ο Μυτίτσας θα ‘λεγε είναι σωστή παράβαση.

Μα η παράβαση αυτή και το κακό ζακόνι

όπως καταλαβαίνετε πρωτόκολλο σηκώνει.

Μη με παραξηγήσετε θα σας το πω με θάρρος

να βγάλω από πάνω μου κι ένα μεγάλο βάρος :

Την Κορκοσούρα κλέψανε με πονηριά Μποσμεϊκη

και σίγουρα την τσάκωσε κλίτσα Παναγουλέικη.

Και έτερον μη έχοντας φίλοι χαιρετάω

κοντά σας πότε να βρεθώ τις μέρες τις μετράω.

Πάντα σας έχω στο μυαλό

Μ’ αγάπη όλους σας φιλώ.

                                                                            ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ :   ΣΟΛΩΝ ΡΟΖΗΣ