“Αθώες” λέξεις.

Οι λέξεις , αυτά τα μεγαλειώδη οχήματα του προφορικού ή γραπτού λόγου, υπάρχουν για να μεταφέρουν αδιάλειπτα και αγόγγυστα τα νοήματα, που άνθρωποι έχουν ανάγκη για να επικοινωνήσουν. Μέσα από αυτές τις μικρές ανιδιοτελείς οντότητες, συμφωνούμε, διαφωνούμε, ξεχωρίζουμε, αλλά και εκφράζουμε ότι πιο μύχιο υπάρχει μέσα στη υπόσταση μας. Τυπικά, οι λέξεις μας διακρίνουν από τα υπόλοιπα βασίλεια αυτού του κόσμου, αφού με αυτές τις λέξεις συγκροτούμε και συμφωνούμε την πραγματικότητα μας .
Ναι ,πρέπει να συμφωνήσουμε, ότι οι λέξεις είναι ικανές να φτιάχνουν τόσες πολλές πραγματικότητες, όσο πολυποίκιλα είναι τα νοήματα τα οποία μεταφέρουν. Στη ακρίβεια τους ή στη λανθασμένη τους χρήση καινούργιοι κόσμοι έρχονται σε υπόσταση και άλλοι χάνονται στη λήθη. Δεν μπορεί να τις κατηγορήσει κανείς ούτε για το ένα, ούτε για το άλλο, επειδή ο εκάστοτε εμπνευστής των λέξεων, φέρει ακέραια την ευθύνη, για ότι αυτές δημιουργούν. Αυτό που δεν τίθεται ουδέποτε σε αμφισβήτηση, είναι η απόλυτη αναγκαιότητα τους, η σημαντικότητα των λέξεων στις ανθρώπινες υποθέσεις. Δεν είναι λοιπόν περίεργο, που πίσω από τις λέξεις, υπάρχουν οι προθέσεις των ανθρώπων μαζί με τα περιεχόμενα τους, που τις μεταμορφώνουν διαρκώς σε καλές και κακές λέξεις, σε ύποπτες λέξεις ,σε φαντασμαγορικές λέξεις, σε στοχαστικές λέξεις, σε λέξεις που ενθαρρύνουν, αλλά και σε λέξεις που είναι ικανές να οδηγήσουν ένα άνθρωπο σε απόγνωση.

Οι λέξεις λοιπόν είναι το κατάλληλο όπλο για κάθε χρήση, που θα επιλέξει ο χειριστής τους. Μάλιστα, όσο αυτός ο χειριστής έχει άλλες προθέσεις από αυτές που ισχυρίζεται , η επιλογή των λέξεων του, μπορεί να κρύψει αυτές τις προθέσεις, μέσα σε λέξεις με πολλαπλό περιεχόμενο. Γιατί οι λέξεις με τα χρόνια εναποθηκεύουν μέσα τους όλα τα περιεχόμενα με τα οποία τους έχουν ντύσει οι εμπνευστές τους.

Η σταδιακή εκτροπή κάποιων λέξεων, θα μας απασχολήσει στη συνέχεια, που έχουν διαχυθεί μέσα στο κυρίαρχο λόγο που συνθέτει την πραγματικότητα . Διαλέξαμε λοιπόν 10 τέτοιες λέξεις ενδεικτικές:




1.Αφήγημα :Λέξη που χρησιμοποιείται για να περιγράψει κάτι που είναι κοντά στη πραγματικότητα, αλλά δεν περιγράφει την ίδια την πραγματικότητα. Είναι κοντά στη παραμυθία.

2.Ατομική ευθύνη : Ας κάνουμε μια πάσα, για να καλύψουμε ανικανότητες.

3.Ανάπτυξη : Δημιουργώ προσδοκίες που γνωρίζω ότι δεν πρόκειται να γίνουν πραγματικότητα ποτέ. Δευτερεύουσα ερμηνεία : Αναπτύσσω μόνο ότι με συμφέρει !

4.Δικαιώματα : Πιασάρικη λέξη. Παραπέμπει σε περιβάλλον ελευθερίας. Λέμε και καμιά μαλακία για να περνάει η ώρα ευχάριστα.

5. Κλιματική αλλαγή : Δεν μπορώ να πω ότι κατέστρεψα τα πάντα στη φύση, ας πω ότι η φύση έχει διαθέσεις αλλαγής από μόνη της.

6. Υγειονομική κρίση : Να η ευκαιρία να μπορέσω να περάσω όλα εκείνα, που ποτέ δεν είχα φανταστεί ότι θα μπορούσα να περάσω αναίμακτα.

7.Οικονομική κρίση : Τα άγχη μου είναι καλό να τα κάνω άγχη όλης της κοινωνίας. Αφού θα κερδίσω στο τέλος ακόμα και με αυτά.

8.Τάξη : Όσο δημιουργώ χάος, είναι καλό να επικαλούμαι την Τάξη, αυξάνω τον φόβο.

9. Ανεύθυνοι : Όσοι δεν συμφωνούν μαζί μου.

10. Υπεύθυνοι : Όσοι συμφωνούν μαζί μου.

Μου έρχονται στο μυαλό πολλές λέξεις ακόμα, που και αυτές έχουν μια τάση να δείχνουν αθώες, αλλά μάλλον δεν είναι. Δεν πρόκειται να σας κουράσω. Αρκεί να πούμε, ότι όλες οι προπαγάνδες κάθε απόχρωσης, οι διαφημίσεις, η τηλεόραση, οι υπεύθυνοι του συστήματος, αλλά και εμείς στο μέτρο που μας αναλογεί, συμμετέχουμε σε ένα αδιάκοπο πόλεμο λέξεων . Σε ένα πόλεμο που συνειδητά ή ασυνείδητα διαπλάθει ένα πολύ μεγάλο μέρος της συνείδησης μας και της στάσης μας μέσα στο κόσμο. Αυτές οι λέξεις, οι τόσες πολύτιμες για να εκφράζουμε τον βαθύτερο εαυτό μας, αποκτούν δυσάρεστη διάσταση, όταν αλλοιώνεται το περιεχόμενο τους και γίνονται το μέσο, για να διαμορφώνεται ένα παγωμένο τοπίο που αγκιστρώνει την ζωή.

πηγη