Πέμπτη 11 Ιουλίου 2019

Μέθη αυτοχειρίας

Χρήστου Γιανναρά 
Στην προεκλογική περίοδο που τερματίζεται σήμερα, το κυρίως αποκαρδιωτικό φαινόμενο ήταν η ολοκληρωτική μετάθεση της πολιτικής στο πεδίο των εντυπώσεων. Ούτε αντιπαράθεση προγραμμάτων, ούτε αντιμαχία επιχειρημάτων, ούτε αντιπαραβολή ηγετικών προσωπικοτήτων στα κομματικά επιτελεία. Μοναδική αρένα ανταγωνισμού, τα «ευρήματα» και τεχνάσματα των διαφημιστών. Οι πολιτικοί δέσμιοι των μαστόρων της ευφραντικής παραπλάνησης, του δελεασμού και της εξαπάτησης.

Να υποτάσσεις τη διαχείριση της ζωής εννέα εκατομμυρίων ανθρώπων στη λογική της μεθοδευμένης εξαπάτησής τους, να την καθιστάς συνάρτηση μιας μάχης εντυπώσεων, δεν είναι απλώς αμοραλισμός, είναι «ύβρις». Ηγεσίες κομμάτων και υποψήφιοι διαχειριστές των συμφερόντων του λαού να υιοθετούν «υβριστική» αδιαφορία για το παρελθόν του κόμματος που εκπροσωπούν και λανσάρουν.
Ωσάν το κόμμα τους να μην υπέγραψε ποτέ «μνημόνια» αυτεξευτελισμού, να μην πρόδωσε την ετυμηγορία των πολιτών ή να μην κακούργησε τον εξωφρενικό δανεισμό του κράτους, την υποτέλεια, τον διεθνή διασυρμό, τη φτώχεια την προγραμματισμένη για δεκάδες χρόνια.

Προεκλογικά, οι κομματικές ηγεσίες και οι εκλεκτοί των ψηφοδελτίων τους συμπεριφέρονταν και ρητόρευαν με τον «τουπέ» του άσπιλου και αμόλυντου πολιτευτή. Καμία σκιά ενοχής και ντροπής, τουλάχιστον για τα ιλιγγιώδη ποσά που άρμεξε το κόμμα τους από τις Τράπεζες, κανένας δισταγμός να καμαρώνουν για ονόματα αρχηγών, που το «ανάστημά» τους έχει μετρηθεί και κριθεί – θα συντρόφευαν τώρα Τσοχατζόπουλο και Παπαντωνίου, αν δεν είχαν αυτο-αμνηστευθεί με καταγέλαστα νομοθετήματα «περί ευθύνης»!

«Υβρις», στην κυριολεξία. Γιατί όμως η ελληνική κοινωνία να πάσχει τόσην αμνησία, τέτοιαν απώλεια αξιοπρέπειας και αυτοσεβασμού; Ακριβώς επειδή κάθε έρμα παιδείας έχει (σκόπιμα, μεθοδικά και εγκληματικά) αποσαθρωθεί, πολλά χρόνια τώρα. Η περίπου πια ελληνόφωνη συλλογικότητα (όχι κοινωνία) έχει μεταθέσει τη γνώση-αντίληψη από την εμπειρική πιστοποίηση και την ορθή κατανόηση στην παθητική κατάποση τηλεοπτικών εντυπώσεων.

Η παραίτηση από τη μνήμη, τη σκέψη και την κρίση, στην προεκλογική ειδικά περίοδο, έμοιαζε νόσημα επιδημικό: Σαν να έχει εκλείψει ο κοινός νους, τα στοιχειώδη αντανακλαστικά αυτοάμυνας. Εξωφρενική, σκέτη παράνοια η κοινωνική ανοχή για τον κομματάρχη που, με τη λεοντή της «ριζοσπαστικής» Αριστεράς, χωρίς μετονομασίες, μεταπήδησε στους πειθήνιους λακέδες των «Αγορών» ατιμάζοντας τη λαϊκή δημοψηφισματική ετυμηγορία.

Αλλά εξίσου νόσημα συλλογικής αμνησίας προδίδει και η παραμονή στο προσκήνιο του θλιβερά ολίγιστου πρώην πρωθυπουργού, που σημάδεψε κωμικοτραγικά την Ιστορία παραδίνοντας τη χώρα και τον λαό της σε πολυώδυνο εξανδραποδισμό – με «γραφικότητα»: από το Καστελόριζο, μέσα σε κομψή βαρκούλα! Ποια λογική και ποια ευπρέπεια έχει απομείνει σε αυτό τον περιώνυμο λαό, που επιτρέπει να του απευθύνονται, με διαγγέλματα ή με αρθρογραφία, πρώην πρωθυπουργοί, φυσικοί αυτουργοί του εγκληματικού και παρανοϊκού υπερδανεισμού της χώρας;

Η απόλυτη προτεραιότητα του εντυπωσιασμού γεννάει έναν καινούργιο ανθρωπολογικό τύπο «πολιτικού», μια διαφορετική «ηγέτιδα τάξη»: Στα εκλογικά ψηφοδέλτια, μετρήστε τον αριθμό των τηλεοπτικών αστέρων (δημοσιογράφων, τηλεπαρουσιαστριών, εκφωνητών, σταθερών «μαϊντανών» σε τηλεοπτικές συζητήσεις) – είναι καταιγιστικός ο αριθμητικός πλεονασμός τους. Κάποτε στη Βουλή μάλλον υπερτερούσαν οι νομικοί, γνώστες (κατά τεκμήριο) των αρχών Δικαίου στον δημόσιο βίο. Σήμερα τα κόμματα αναζητούν και έμπειρους τζογαδόρους του διεθνούς χρηματιστηριακού παιγνίου (τουπίκλην «οικονομολόγους»). Αλλά το προβάδισμα έχουν οι φυσιογνωμίες, που με την παρουσία τους στη μικρή οθόνη, φαντάζουν στη μάζα οικείοι, φιλαράκια της καθημερινής αναστροφής στο «καθιστικό» ή στην κουζίνα μας.

Αναμφισβήτητα, «νέα» ηγέτιδα τάξη, καινούργιο πολιτικό προσωπικό της χώρας, είναι οι αστέρες (ή και κομπάρσοι) του τηλεοπτικού θεάματος: Περισσότερο ηθοποιοί και λιγότερο ή καθόλου δημοσιογράφοι, εκτοπίζουν προοδευτικά και υποκαθιστούν τους πολιτικούς. Θηλυκές τηλεπερσόνες, επιλεγμένες κάποτε για το sex-appeal τους και καθόλου για τα διανοητικά τους χαρίσματα. Ή αρσενικές, με προσόν τον «αέρα» (αυθάδεια) του ημιεγγράμματου, τη μαγκιά της «στυλάτης» ανδροπρέπειας, την τόλμη της αναίδειας. Αυτά τα προσόντα κερδίζουν τηλεθέαση, «κι ας πάει και το παλιάμπελο»!

Ποιο ποσοστό του πληθυσμού έχει τις προϋποθέσεις να συνειδητοποιήσει την πραγματικότητα; Μια Ελλάδα, μακάβριο απολειφάδι κοινωνίας, χωρίς χωριά, χωρίς γειτονιά, χωρίς ενορία, με βάναυσα στρεβλωμένη ιστορική συνείδηση, εξευτελιστικά άγλωσση, αισθητικά εκβαρβαρισμένη, πνιγμένη στο σκουπίδι και στο ψυχανώμαλο γκράφιτι. Οι οικισμοί, ασφυκτική μονοκρατορία σταθμευμένων οχημάτων, η τροφοδοσία από «ντελίβερι», η εκκλησία παιδαριωδώς θρησκειοποιημένη, το σχολειό βαριεστημένα χρηστικό, η αναξιοπρέπεια πιο βασανιστική και από την ανεργία, η αδικία πιο σαδιστική και από την πείνα.

Αύριο το βράδυ η καφρίλα θα ξεχυθεί στους δρόμους πανηγυρίζοντας την αυτοχειρία μας.

8 σχόλια :

  1. Ανώνυμος11/7/19 08:59

    Ο ξάδερφος Γιώργος Τσίπρας είπε ότι ο σύριζα θα ξαναβγεί στους δρόμους.....

    Το κύριο σύνθημα θα είναι "κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη" ????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος11/7/19 09:46

    Μην ανησυχεις δεν σηκωνεται κανενας απ το καναπε τωρα ουτε με σφαιρες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος11/7/19 12:56

    Έχεις απόλυτο δίκιο!!!!!

    Το colpo grosso του συστήματος είναι να βάλει τους "επαναστάτες" σε εξουσία για να τους διαφθείρει (αστικοποίηση)......

    τα χαϊβάνια νόμιζαν ότι γίνανε εξουσία και θα επικρατήσει η επανάσταση.....

    Τώρα άμα τα παρακολουθήσεις στην τηλεόραση, βλέπεις ότι ζουν με το όνειρο να ξανάρθουν στην κυβέρνηση,

    και θάρθουν γιατί γίνανε κομμάτι του συστήματος.....άρα σωστά δεν θα σηκωθούν από τον καναπέ......

    απλά κάπου κάπου (εθιμικώ δικαίω) θα κάνουν ΄κανα μπραφ κατά σύνταγμα μεριά, έτσι για την τιμή των όπλων.......

    Είδες ο Αλέκσης που κοφτόσουνα???? Ρούφα το καϊμάκι σου λοιπόν!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος11/7/19 18:07

    τελικά θα πεις συγχαρητήρια στο Δυσσέα???? γιατί λουφάζεις???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος12/7/19 08:03

    Κάνε κριτική στην πολιτική τους κι άσε τις αερολογίες
    Εκεί βέβαια δεν έχεις να πεις τίποτα και να την συγκρίνεις με του Πασοκ η της ΝΔ Γι αυτό θα νοιώθετε την ανάσα του Αλέξη πίσω σας και το πολύ σε 3 χρόνια θα τον φάτε παλι στην μάπα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος12/7/19 16:34

    Την απόφαση του Πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, να εντάξει υπό τον άμεσο έλεγχό του την αρμόδια για την εποπτεία των ΜΜΕ, Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας, τη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση (ΕΡΤ) και το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων φέρνουν..
    στο προσκήνιο με ερώτησή τους προς την Κομισιόν έξι Ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.
    Συγκεκριμένα, οι Κώστας Αρβανίτης, Αλέξης Γεωργούλης, Πέτρος Κόκκαλης, Στέλιος Κούλογλου, Έλενα Κουντουρά και Δημήτρης Παπαδημούλης, επικαλούνται τη λειτουργία του κράτους Δικαίου για τη διάκριση των εξουσιών, αλλά και την ισχύουσα ευρωπαϊκή νομοθεσία και πρακτική για την ανεξαρτησία του Τύπου, ρωτούν την Κομισιόν «εάν Υπάρχουν άλλα κράτη μέλη-της ΕΕ όπου η εποπτεία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης να υπάγεται απευθείας στον Πρωθυπουργό – και αν ναι, σε ποιες χώρες και από πότε εφαρμόζεται κάτι τέτοιο».
    Συνακόλουθα, και με δεδομένο ότι με πρόσφατο Προεδρικό Διάταγμα (ΠΔ 81, 8.7.2019) της κυβέρνησης της ΝΔ ορίζεται η μεταφορά της αρμοδιότητας του Σωφρονιστικού συστήματος από το Υπουργείο Δικαιοσύνης στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, που εποπτεύει τις Αστυνομικές Αρχές, καθώς και των αρμοδιοτήτων της Μεταναστευτικής Πολιτικής, οι έξι Ευρωβουλευτές ζητούν από την Κομισιόν να τους πληροφορήσει «αν υπάρχουν κράτη-μέλη, όπου η αντιμετώπιση θεμάτων Δικαιοσύνης, Μεταναστευτικής Πολιτικής και Δημόσιας Ασφάλειας έχει συγχωνευτεί στο ίδιο υπουργείο».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος12/7/19 21:21

    ΠΕΣΕ ΜΑΣ ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ ΧΤΥΠΗΣΕ ΤΗΝ ΚΑΜΠΑΝΑ Η ΦΩΤΕΙΝΗ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος13/7/19 16:50

    ΘΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΟ ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψιν σας τα ακόλουθα:
• Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές, ή χυδαιολογίες.
•Μην δημοσιεύετε άσχετα, με το θέμα, σχόλια.
•Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα διαγραφής σχολίων χωρίς καμία προειδοποίηση.