Το να σκέφτεσαι μεγαλόφωνα είναι η μεγάλη κατάρα που
κουβαλάμε και πληρώνουμε ως αντίτιμο της ελευθερίας (?) έκφρασης των social
media... Μιας ελευθερίας που υπονομεύεται από την ευχέρεια του να λέμε ο,τι
θέμε όποτε μας καπνίσει...
Και το χειρότερο είναι ότι αυτή η κατάρα πέρασε και στα
παραδοσιακά ΜΜΕ (κυρίως στην τηλεόραση) όπου καθείς νομίζει ότι μπορεί να λέει
ανέξοδα και χωρίς συναίσθηση των συνεπειών το οτιδήποτε κατεβάσει η κούτρα
του...
Ο ανοιχτός, ουσιαστικά απεριόριστος χώρος και το ασύγχρονο
της επικοινωνίας στο διαδίκτυο μας έκανε να χάσουμε εντελώς την αίσθηση και του
τόπου και του χρόνου. Ολα έγιναν "οικόπεδο". Το τηλεοπτικό πάνελ
εξισώνεται με το τραπεζάκι στο τσιπουράδικο. Το Facebook περνιέται είτε για το
βήμα της Βουλής είτε για τον καναπέ της καφετέριας. Η ελευθεροφωνία μεταξύ
"κολλητών" μεταφράζεται σε "άνεση" μεταξύ αγνώστων. Κανένας
εσωτερικός κώδικας, καμιά αίσθηση του ακροατηρίου, κανένα μέτρο: Ο,τι το φανεί
του τρελοΣτεφανή!
Κι όταν ακόμη, ενστικτωδώς, επιχειρείται η οριοθέτηση ή και η
περιχαράκωση σε κλειστές Ομάδες, οι μεγαλόφωνες σκέψεις έχουν ως μοναδικό στόχο
την επιβεβαίωση από αυτούς που ήδη συμφωνούν μαζί τους. Ετσι αποφεύγει κανείς
και το τελευταίο εμπόδιο της ελευθεροφωνίας: την Κριτική!
Γιατί η Κριτική είναι το μοναδικό αντίδοτο της μεγαλόφωνης
σκέψης. Και όχι η αυτολογοκρισία όπως θα σπεύσουν να πουν κάποιοι, επιπόλαια.
Λέμε ή γράφουμε αυτά που θα θέλαμε να ακούσουμε ή να
διαβάσουμε. Ακούμε και διαβάζουμε μόνο αυτά με τα οποία συμφωνούμε ήδη. Κι όταν
κανείς δεν μας ακούει ή δεν μας διαβάζει κηρύσσουμε τον πόλεμο. Στον εαυτό μας
πρώτα από όλα μιλώντας και γράφοντας πάνω από τις ίδιες μας τις σκέψεις.
Το αποτέλεσμα μια δίχως όρια "Βαβέλ" στο όνομα της
αυτοέκφρασης. Ενας πολτός που συντονίζεται με τα πάντα επειδή ακριβώς τίποτα πλέον
δεν είναι συντονισμένο. Σκέψεις ανάκατες που ανακατεύονται με την παραπάνω ή
την παρακάτω σκέψη κάποιου άλλου.
Κανείς δεν μετανιώνει...
Κανείς δεν διορθώνει...
Κανείς δεν επανέρχεται για να συμπληρώσει ή να εξηγήσει...
Μια ατελείωτη ροή μεγαλόφωνων σκέψεων που πνίγει και τις
φωνές και τις σκέψεις.
Stelios Baras :
ΑπάντησηΔιαγραφήΧθες όλη νύχτα χιόνιζε. Και σήμερα εγώ...
8:00 Έφτιαξα χιονάνθρωπο.
8:10 Ήρθε η γειτόνισσα φεμινίστρια και με ρώτησε γιατί δεν έφτιαξα και μια χιονογυναίκα.
8:15 Έφτιαξα και γυναίκα από χιόνι.
8:17 Ο άλλος γείτονας παραπονέθηκε πως η χιονογυναίκα έχει πολυ μεγάλα στήθη και προβάλει λάθος πρότυπο.
8:20 Γκεϊ-ζευγάρι από απέναντι φωναζαν πως οι χιονάνθρωποι θα έπρεπε να είναι δυο άνδρες διότι νιώθουν μειονεκτικά.
8:22 Τρανς που μένει στο τέλος του δρόμου με ρώτησε γιατί δεν έφτιαξα δυο χιονοσώματα με αφαιρούμενα μέλη.
8:25 Οι βίγκαν από άλλο τέλος του δρόμου είπαν πως το καρότο είναι η
διατροφή τους και δεν επιτρέπουν να χρησιμοποιείται σαν μέρος του
χιονάνθρωπου.
8:28 Μαύροι με αποκαλούν ρατσιστή διότι ο χιονάνθρωπος είναι λευκός.
8:31 Ο μουσουλμάνος από απέναντι απαιτεί να καλύψω την χιονογυναίκα με σεντόνι.
8:40 Ήρθε αστυνομία και είπαν πως κάποιος ένιωσε προσβεβλημένος και με κατήγγειλε.
8:42 Ήρθε πάλι η φεμινίστρια και απαίτησε να αφαιρέσω την σκούπα από
την χιονογυναίκα διότι συμβολίζει την αστική οικογενειακή της σκλαβιά.
8:43 Ήρθε ο πρόεδρος του συλλόγου για την ισότητα και με απείλησε με μηνύσεις.
8:45 Με δείχνουν σε όλες τις τοπικές ειδήσεις όπου με ρώτησαν αν ξέρω
διαφορά μεταξύ χιονανθρώπου και χιονογυναίκας. Απάντησα «Χιονόμπαλες».
Με αποκαλούν «καταραμένος φασίστας και σεξιστής».
9:00 Είμαι πρώτη
είδηση σε όλα τα κανάλια σαν τρομοκράτης, ρατσιστής, ομοφοβικός,
εγκληματίας και με κατηγορούν για δημιουργία επικίνδυνων καταστάσεων με
αφορμή την κακοκαιρία.
9:10 Με ανακρίνουν για να ανακαλύψουν αν λειτουργούσα μόνος μου η αν έχω συνεργάτες. Κοινωνικοί λειτουργοί πήραν τα παιδιά μου.
9:29 Στον δρόμο περνάει όχλος με πυρσούς από εκείνους που έχω προσβάλλει. Απαιτούν τον αποκεφαλισμό μου.
Νόημα - αυτή ιστορία δεν έχει νόημα. Είναι ο κόσμος στον οποιον ζούμε τώρα. Και έπονται χειρότερα.