Οι βάτραχοι

Το μέλλον των Ελλήνων είναι απολύτως προβλέψιμο, χωρίς να απαιτούνται ιδιαίτερες ικανότητες. Το δημόσιο χρέος θα εξυπηρετείται αλλά δεν θα γίνει βιώσιμο, οι πιστωτές δηλαδή θα το επιμηκύνουν συνεχώς αλλά δεν θα το διαγράψουν ποτέ, τα πάντα θα ιδιωτικοποιηθούν σε εξευτελιστικές τιμές δίχως να μειωθεί καθόλου το χρέος, τα ιδιωτικά περιουσιακά στοιχεία της πλειοψηφίας θα εξαϋλωθούν αφού όταν δεν χρεοκοπεί επίσημα ένα κράτος χρεοκοπούν οι Πολίτες του, οι Έλληνες θα μετατραπούν σε πάμφθηνους σκλάβους χρέους, το βιοτικό επίπεδο τους θα περιοριστεί και θα συνηθιστεί όπως ήδη συμβαίνει, το όνομα της Μακεδονίας θα παραχωρηθεί, η εδαφική ακεραιότητα της χώρας θα απειληθεί και στα ενεργειακά αποθέματα του Αιγαίου θα υπάρξει συνεκμετάλλευση.

Περαιτέρω, όλο και πιο πολλοί Έλληνες θα υποκύψουν στο σύνδρομο της Στοκχόλμης, θα νοιώθουν δηλαδή θύτες αντί για θύματα αναλαμβάνοντας ακούσια ευθύνες που δεν τους αναλογούν - επειδή το ένστικτο της αυτοσυντήρησης θα πάρει τα ηνία. Θα υπάρξουν δε ελάχιστες κοινωνικές αντιδράσεις, όταν μαζικοποιηθούν οι πλειστηριασμοί και ξεκινήσουν οι εξώσεις - επειδή ο φόβος έχει πλέον καταλάβει το πνεύμα, την ψυχή και την καρδιά των Ελλήνων. Όλοι έχουν καταλάβει πάντως πως δεν υπάρχει καμία κοινοβουλευτική λύση για τη χώρα - αφού σχεδόν όλα τα πολιτικά κόμματα έχουν σκύψει το κεφάλι, τασσόμενα υπέρ των μνημονίων στο διηνεκές. Κανένας όμως δεν είναι πρόθυμος να αποδεχθεί το ρίσκο της μοναδικής εναλλακτικής λύσης: της κοινωνικής εξέγερσης.

Σε κάθε περίπτωση, έχει τεκμηριωθεί πως ακόμη και οι «αριστεροί» επαναστάτες που κάποτε, ως μέλη 15μελών συμβουλίων, αντιδρούσαν καταλαμβάνοντας τα σχολεία, τυφλώνονται από την πολυτέλεια και τα προνόμια της εξουσίας - έχοντας επί πλέον το φαρισαϊσμό να ισχυρίζονται πως «κλαίνε και οδύρονται» κάθε 5η Ιουλίου, στο ετήσιο μνημόσυνο του τρίτου μνημονίου. Φυσικά χωρίς να παραιτούνται, όπως οι ανόητοι σύντροφοί τους που έμειναν πιστοί στην ιδεολογία και στα ιδανικά τους - με την έωλη, επαίσχυντη δικαιολογία πως δεν θέλουν να αφήσουν την επάρατη δεξιά να αναλάβει ξανά τη διακυβέρνηση της χώρας, οπότε δεν είναι προδότες, αλλά ήρωες που κρατούν τις Θερμοπύλες!

Αυτό όμως που προκαλεί συναισθήματα οργής και ντροπής είναι το ότι, κανένας δεν τιμωρήθηκε και δεν πρόκειται να τιμωρηθεί ποτέ - ούτε για την πολιτική διαφθορά που οδήγησε στην υπερχρέωση της Ελλάδας, ούτε για τον ενδοτισμό, για τα ψέματα και για την ανικανότητα, όσον αφορά τη διαχείριση της κρίσης και την τελική χρεοκοπία των Ελλήνων. Η ευθύνη εν προκειμένω ανήκει αποκλειστικά και μόνο στους Πολίτες οι οποίοι, φοβούμενοι μήπως τους λείψουν οι γάζες από τα νοσοκομεία, οι ασπιρίνες από τα φαρμακεία και το χαρτί υγείας από τα Σούπερ Μάρκετ, αδιαφορούν εντελώς για την απονομή δικαιοσύνης, για την πατρίδα τους και δυστυχώς για τα παιδιά τους - τα οποία θα κληθούν να πληρώσουν πανάκριβα τη δειλία τους, αποτελώντας την πρώτη γενιά που αντιμετωπίζεται προσβλητικά από

 τους Πολίτες άλλων χωρών και που νοιώθει ντροπή για την καταγωγή της.
Vassilis Viliardos