Σάββατο 23 Δεκεμβρίου 2017

Xρόνια πολλά σε όλους με υγεία καί καλά Χριστούγεννα!



Τότε που λέγαμε τα κάλαντα ...
Παραμονή Χριστουγέννων. Ξύπνημα από τις έξι. Ντυνόμασταν ζεστά, φοράγαμε τα σκουφάκια που μας είχε πλέξει η μάνα μας με τεράστιες φούντες στην κορυφή και αφού πίναμε γρήγορα γρήγορα το Νουνού φεύγαμε για τα κάλαντα. Θέλαμε να είμαστε από τις πρώτες που θα χτύπαγαν το κουδούνι.

Ναι, κινδυνεύαμε να μην μας ανοίξουν πρωί-πρωί, όμως αν, θα ήμασταν εμείς που θα κάναμε το ποδαρικό και θα περνάμε επαξίως τον καλύτερο μπουναμά.

Συνήθως, η εμπειρία μας είχε δείξει δηλαδή, ότι όλοι, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, άνοιγαν διάπλατα την πόρτα τους για να «τα πούμε».
Τότε, δεν υπήρχε φόβος. Οι πόρτες ήταν ξεκλείδωτες και όλοι σε καλωσόριζαν στο σπιτικό τους. Η υποδοχή ήταν ίδια σε όλα τα παιδιά που έλεγαν τα κάλαντα. Μας έβαζαν στο σαλόνι τους, έτσι για το καλό. Για να ακουστούν οι παιδικές φωνούλες και να πλημμυρίσουν οι τοίχοι από χαρά. Αυτή η χαρά θα συνόδευε την καινούργια χρόνια και θα κράταγε μέχρι τον επόμενο χρόνο που πάλι θα χτύπαγε το κουδούνι και κάποια παιδιά θα έλεγαν τα κάλαντα με τον δικό τους τρόπο.Δεν φοβόμασταν να περπατήσουμε ακόμα και σε άγνωστες γειτονιές για «να τα πούμε». Ο κόσμος πιο ευγενής, τα αυτοκίνητα λιγότερα και οι οδηγοί πιο συνετοί. Εξάλλου ήταν τόσο πρωί που σπάνια συναντούσες αυτοκίνητο.
Παραμονές Χριστουγέννων σήμαινε όχι μόνο κάλαντα για τα παιδιά αλλά και για τους μεγάλους.
Άκουγα τον πατέρα μου που έλεγε στην μητέρα μου «κάνε ψιλά. Αύριο θα έρθουν τα παιδιά για τα κάλαντα». Η μητέρα επίσης φρόντιζε και για τα γλυκά. Συνήθως σοκολατάκια για κέρασμα. Σε ποιο παιδί δεν άρεσε η σοκολάτα; Έτσι όλα τα σπίτια έκαναν τις απαραίτητες ετοιμασίες για να υποδεχτούν τα κάλαντα. Ψιλά και σοκολατάκια, καμιά φορά κουραμπιέδες και μελομακάρονα, οι πιο κλασικές νοικοκυρές που δεν έσπαγαν την παράδοση. Σπανίως κάποιος δεν άνοιγε την πόρτα του.
Σαν παιδιά που ήμασταν, χτυπάγαμε το κουδούνι και μετά περιμέναμε. Αν άνοιγε η πόρτα, καλώς. Αν αργούσε να ανοίξει, περιμέναμε σιωπηλά, σχεδόν δεν αναπνέαμε και κολλούσαμε το αυτί μας στην πόρτα. Να ακούσουμε αν ήταν κάποιος μέσα και έκανε το κορόιδο. Ναι, ήταν σεσημασμένοι οι γρουσούζηδες που δεν άνοιγαν. Τους ξέραμε, αλλά κάθε χρόνο ήμασταν εκεί.
Έτσι για την αλητεία της εποχής.
Τότε, τα χρήματα που μαζεύαμε ήταν πολλά για την εποχή. Αλλά δεν μας ένοιαζε αυτό. Πηγαίναμε έξω για τα κάλαντα για να ζήσουμε την περιπέτεια. Γιατί ήταν έθιμο και έτσι μας είχαν μάθει οι γονείς μας, που τους είχαν μάθει οι γονείς τους.
Ήταν από τις λίγες φορές που μας άφηναν οι γονείς μας να βολτάρουμε μόνες μας. Το λεγόμενο χαρτζιλίκι που συγκεντρώναμε από τα κάλαντα, συνήθως το εξαργυρώναμε σε δώρα για τους δικούς μας ανθρώπους. Για την οικογένεια μας.
Βλέπετε, τότε δεν υπήρχε mall, ούτε Zara, ούτε iPhone, ούτε tablet.Όταν τελείωνε η γύρα και επιστρέφαμε στο σπίτι, δεν σταματάγαμε να μιλάμε για την περιπέτεια. Ποιος μας άνοιξε, ποιος δεν μας άνοιξε, γνωστό αυτό, τι μας κέρασαν, πόσα μας έδωσε ο κολλητός του πατέρα μας.
Κάθε χρόνο η μητέρα μου μας έκανε την ίδια ερώτηση, «δεν πιστεύω να χτυπάγατε πολλές φορές το κουδούνι και με μανία όταν δεν σας άνοιγαν;» Και κάθε χρόνο έπαιρνε την ίδια απάντηση, «Οοοχιιι». Εμείς αυτόματα κοιτάγαμε το δάκτυλο μας, τον δείκτη, που είχε γουβιάσει από την πίεση στο μπουτόν του κουδουνιού και κρυφογελάγαμε.
Εννοείται, ότι κάποιοι θείοι μας που έρχονταν το μεσημέρι στο σπίτι μας για χρόνια πολλά, έλεγαν ποσό επίμονα χτυπούσαμε το κουδούνι. Και το έλεγαν κάπως ενοχλημένοι, τι κάπως δηλαδή, πολύ, αλλά εμείς είχαμε περάσει τόσο καλά που η παρατήρηση, παύλα, ευγενική επίπληξη μας άφηνε παγερά αδιάφορες.
Τότε που πηγαίναμε για τα κάλαντα δεν υπήρχε ο φόβος να μας ληστέψουν στον δρόμο. Περπατάγαμε και νιώθαμε ασφάλεια. Τώρα, τα λιγοστά παιδιά που βγαίνουν την παραμονή των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς συνοδεύονται από κάποιον ενήλικα.
Συνήθως οι μαμάδες αναλαμβάνουν τον ρόλο του σεκιουριτά.
Οι περισσότερες πόρτες μένουν κλειστές. Δεν ανοίγουν στο χτύπημα του κουδουνιού. Κάποιοι κοιμούνται, κάποιοι βαριούνται, κάποιοι κάνουν πως δεν ακούνε. Κάποιοι δεν έχουν χρήματα να φιλέψουν τα παιδιά.
«Φέτος θα πούμε τα κάλαντα μεταξύ μας» είπα στην κόρη μου. Και όταν με ρώτησε γιατί, της απάντησα ότι δεν πρέπει να φέρνουμε τους ανθρώπους σε δύσκολη θέση. Έχω ήδη βγάλει από το ντουλάπι το τρίγωνο, με τρίγωνο τα λέγαμε και μεις, το έτριψα λίγο να γυαλίσει, γυαλίζοντας το τότε… Θυμήθηκα, χαμογέλασα…


hamomilaki.blogspot.gr/

14 σχόλια :

  1. Ανώνυμος24/12/17 18:41

    Νις ήσουν ο τρίτος της παρέας που δε μπόρεσες να ρθεις στα τελευταία κάλαντα!!!τι λες τα λέμε την Πρωτοχρονιά?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος24/12/17 19:42

    Vassilis Viliardos
    1 ώρα ·

    Καλά Χριστούγεννα!

    Πριν από όλα θέλω να ευχηθώ καλές γιορτές, με υγεία και ευτυχία σε όλες τις φίλες και τους φίλους που με την παρουσία τους εδώ με τιμούν ιδιαίτερα. Θα ευχόμουν βέβαια να είναι τα τελευταία μνημονιακά Χριστούγεννα, αλλά δεν το πιστεύω. Περαιτέρω, να τονίσω ξανά πως μέχρι στιγμής η κατάσταση στην Ελλάδα έχει διατηρηθεί σχετικά ήρεμη - αναταραχές δεν διαπιστώνονται, ενώ έχουν σταματήσει ακόμη και οι αρχικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, απέναντι στην εισπρακτική, αιμοχαρή και βίαιη πολιτική που επιβάλλεται από τους δανειστές της χώρας. Βέβαια γνωρίζουμε όλοι πως ένας λαός, ο οποίος δεν έχει σε τόσο μεγάλη εκτίμηση πια την ελευθερία, τη δημοκρατία ή την εθνική του ανεξαρτησία, έχοντας τα αντικαταστήσει με την υλική άνεση και με τα χρήματα, δεν εξεγείρεται - εάν δεν φτάσει σε σημείο να μην έχει κανέναν άλλο υλικό αγαθό να χάσει.

    Ως εκ τούτου συμπεραίνεται ότι, υπάρχουν ακόμη χρήματα ή άλλα περιουσιακά στοιχεία, τα οποία θα μπορούσαν να «δημευθούν», να κατασχεθούν και να εκποιηθούν, έναντι των οφειλών της χώρας. Αυτό δεν σημαίνει φυσικά πως δεν υπάρχουν άνθρωποι που έχουν χάσει τα πάντα, που υποφέρουν και λιμοκτονούν, αλλά ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων δεν είναι ακόμη σε τόσο άσχημη θέση - στο σημείο μηδέν, στην άκρη του γκρεμού. Ένα δεύτερο συμπέρασμα είναι πως η ελπίδα των Πολιτών δεν έχει ακόμη πεθάνει με την έννοια ότι, οι Έλληνες πιστεύουν στην αλλαγή των επώδυνων συνθηκών που βιώνουν - ενδεχομένως με την εκλογή ενός άλλου πολιτικού κόμματος, το οποίο ελπίζουν πως θα τους «αποκαταστήσει». Το τρίτο συμπέρασμα είναι η πεποίθηση των Ελλήνων πως λειτουργεί η Δικαιοσύνη - πως μπορούν δηλαδή να προστατευθούν από τους Νόμους, καθώς επίσης από τα Δικαστήρια της πατρίδας τους. Στο σημείο αυτό μάλλον δεν κατανοούν πως τα δικαστήρια απλά εφαρμόζουν εκείνους τους χιλιάδες νόμους ή τις οδηγίες που επιβάλλονται καθημερινά από τους δανειστές της χώρας - ενώ ψηφίζονται καταναγκαστικά από τη Βουλή.

    Επομένως, για εκείνο το χρονικό διάστημα που οι Έλληνες φαντάζονται πως έχουν κάτι ακόμη να χάσουν, που νομίζουν ότι μπορούν να επιλέξουν τις κυβερνήσεις τους, που ονειρεύονται ότι λειτουργεί η Δικαιοσύνη, καθώς επίσης οι υπόλοιποι θεσμοί, θα παραμένουν ήρεμοι - χωρίς να κατανοούν ότι, τίποτα από όλα αυτά δεν συμβαίνει, πως πρόκειται για ψευδαισθήσεις, καθώς επίσης πως βιώνουν μία «κατ’ επίφαση» τάξη.

    Προφανώς, δεν μπορεί να είναι τάξη το να μην γνωρίζεις τι θα σου συμβεί την επόμενη ημέρα, τι φόρους θα πληρώσεις, εάν θα έχεις δουλειά, εάν θα σου κατασχεθεί η περιουσία σου, εάν θα μπορείς να μεγαλώσεις τα παιδιά σου, εάν υποχρεωθείς να μεταναστεύσεις, εάν έχεις να πληρώσεις τα φάρμακα σου, καθώς επίσης εάν καταλήξεις στη φυλακή για κάποια χρέη που δεν γνώριζες καν ότι υπάρχουν. Πρόκειται λοιπόν για μία συλλογική ψυχωτική κατάσταση, η οποία θυμίζει έντονα τη σπηλιά του Πλάτωνα - τους ανθρώπους που ζούσαν φυλακισμένοι μέσα στις αυταπάτες και στις παραισθήσεις τους, χωρίς να μπορούν ή να θέλουν να δουν την αλήθεια, λόγω της δειλίας και των φόβων τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος25/12/17 14:21

    Χρονια Πολλα σ ολους
    Ρεντεζελας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος25/12/17 16:07


    Πρώτη φορά τόσο… ξεφτιλιστερά!
    ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

    Είναι αυτοί (Τσίπρας) που έταζαν «σεισάχθεια», που αποκαλούσαν «πογκρόμ» κατά του λαού τους πλειστηριασμούς, που υπόσχονταν από προεκλογικά μπαλκόνια «κανένα σπίτι σε χέρι τραπεζίτη».

    Είναι αυτοί που μιλούσαν για μετατροπή της αντιπολίτευσης σε «αντίσταση» και σε «εξέγερση» καλώντας σε φυσική παρουσία στα ειρηνοδικεία ενάντια στα κοράκια (Καμμένος).

    Είναι αυτοί που έβγαζαν φωτογραφίες πίσω από πανό σε συγκεντρώσεις κατά των πλειστηριασμών (Τσακαλώτος), που εκφωνούσαν λογύδρια ενάντια στις κατασχέσεις (Αχτζιόγλου), που στήνανε ακόμα και προεκλογικές διαφημίσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς.

    Ε, λοιπόν, είναι οι ίδιοι που τα ξεπούλησαν όλα! Είναι οι ίδιοι που
    αφού έφεραν τα «κοράκια» στην Ελλάδα,

    αφού συμφώνησαν με την τρόικα και τους τραπεζίτες για 40.000 τουλάχιστον πλειστηριασμούς μέσα στην ερχόμενη διετία,

    αφού ψήφισαν νόμο (4472/2017, άρθρο 78) για να εκπλειστηριάζονται τα σπίτια από τις εφορίες όχι με τις αντικειμενικές αλλά τις πολύ χαμηλότερες εμπορικές τομές,

    αφού επέτρεψαν (διατάξεις του Κώδικα Είσπραξης Δημόσιων Εσόδων) να γίνονται κατασχέσεις και πλειστηριασμοί ακινήτων ακόμα και για ληξιπρόθεσμες οφειλές της τάξης των 500 ευρώ (!),

    αφού άφησαν παντελώς απροστάτευτη την πρώτη κατοικία από τράπεζες, δημόσιο, ταμεία κλπ)

    κι αφού πούλησαν ψέμα και τρέλα με τη σέσουλα ότι τάχα την… προστατεύουν,

    τώρα ψηφίζουν κι αυτό το έκτρωμα (με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι να κάνουν τα μνημονιακά «παγώνια» και να επιλέγουν στη Βουλή το… παρόν)!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Να τα πούμε την πρωτοχρονιά λοιπόν
    Κι από που θα ξεκινήσουμε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος25/12/17 23:23

    Θα ψάξουμε όπου έχει ανθρώπους μέσα.Από τη γειτονιά σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος26/12/17 10:13

    Panos Leliatsos
    Είναι τραγικό για μια κοινωνία που δεν γνωρίζει τις βασικές έννοιες λειτουργίας του χρήματος να καλείται να επιλέξει πολιτικούς και ιδεολογίες οι οποίες υπηρετούν αυτή την άγνοια. Εϊναι τραγικό για μια κοινωνία να μην γνωρίζει την θεμελιώδη γνώση δημιουργίας χρήματος και πως αυτό το δικαίωμα το παραχώρησε σε μια κεντρική τράπεζα. Είναι τραγικό για μια κοινωνία να τρομάζει στην ιδέα τυπώματος χρήματος με την απειλή του πληθωρισμού χωρίς να γνωρίζει και να ορίζει το ιδανικό ύψος αυτού. Είναι τραγικό για μια κοινωνία να καλείται δια των φόρων που την επιβάλλουν να στηρίζει τις τράπεζες και τον περιβόητο δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας αυτών χωρίς ποτέ κανείς να την έχει πει τον ορισμό και την μεθοδολογία εξεύρεσης αυτού. Είναι τραγικό για μια κοινωνία να μην γνωρίζει πως οι τράπεζες διαθέτουν δάνεια με χρήματα που δεν έχουν ούτε στην φυσική μορφή αλλά ούτε και στην λογιστική παρά το δημιουργούν την ώρα της υπογραφής του δανειολήπτη. Είναι τραγικό για μια κοινωνία που δεν αναρωτιέται πως είναι δυνατόν να χρωστάνε όλα τα κράτη όταν αυτή η διαδικασία είναι η μόνη και ορθή φυσική λειτουργία του χρήματος που εφαρμόζονταν άψογα μέχρι το 2010. Είναι τραγικό για μια κοινωνία να μην αντιλαμβάνεται πως οι διεθνείς τραπεζίτες έχοντας αυτή την θεμελιώδη γνώση σήμερα ελέγχουν την παγκόσμια οικονομία και αφήνουν τους λαούς στο σκοτάδι της αμάθειας. Είναι τραγικό για μια κοινωνία που ακόμη και τα πανεπιστήμια των οικονομικών της δεν διδάσκουν τις θεμελιώδεις έννοιες λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος. Είναι τραγικό για μια κοινωνία που αφήνει τις τύχες της μέσα στην άγνοια των αρχόντων της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος26/12/17 10:43

    κι ομως δε χρειαζεται καμμια αναλυση αν σκεπτοταν λογικα οι πολιτες κι εβλεπαν να πουλιεται η περιουσια του κρατους, να ερχονται κατα εκατομμυρια τα κατασχετηρια της ιδιωτικης τους περιουσιας σε λογαριασμους και ακινητα,να εχουν διχοτομηθει η συνταξεις τους και να οδευουν προς τα 300 ευρω, να ειναι ανεργα τα παιδια τους και να μεταναστευουν κατα εκατονταδες χιλιαδες, να αποβιομηχανιζεται η χωρα ,να μην εχουν αποθεματα τα ασφαλιστικα τους ταμεια, να εγκαθιστανται χιλιαδες αλλοδαποι χωρις εγγραφα στην επικρατια ,τρεις τουλαχιστον γειτονες να απειλουν ανοιχτα την εδαφικη ακεραιοτητα της χωρας και να μην τους καιγεται καρφι για ολα αυτα και στους πολιτικους που ψηφιζουν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος26/12/17 18:06

    παιδια ο ρεντεζελας κεφαλαιας γυρισε απο το εξωτερικο....ναρθει κι αυτος να τα πουμε την πρωτοχρονια...ας τα λεει και ξενα δεν πειραζει θα εχει σασπενς....

    χρονια πολλα και καλα να ερθουν σε ολους μας....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανώνυμος26/12/17 19:25

    ποιος κεφαλαιας και ποιος ρεντεζελας,...ενας ειναι ο δασκαλος..τι λεμε τωρα..χρονια τους πολλα μας διασκεδασαν αρκετα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμος26/12/17 19:33

    καλα καλα κεφαλαι μαζεψε τα παντελονια απο το ξεβρακωμα που σου καναμε με το εξωτερικο και τραβα παιξε κανενα 21 με το μερισμα του τσιπρα αν σου εδωσε....λιγουρι των 200 ευρω πουλας την ψηφο σου....εμεις θα σου δωσουμε 350 ευρω ρε θα μας ψηφισεις.....ηη θα ψηφισεις σωρα και χαζακη....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ανώνυμος27/12/17 01:24

    τρεξε ρε πισω απ το μπενυ...σχολιο για 5ευρω γραφεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ανώνυμος27/12/17 17:09

    Γιωργος Παρασχακης ΚΑΜΜΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΛΕΞΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
    πρωην Μακεδονια ουτε μελλοντικη Μακεδονια ουτε ανω Μακεδονια ουτε κατω Μακεδονια ουτε μεσαια Μακεδονια α λ λ α
    δημοκρατια του Βαρδαρη η Vardaska η Παιονια διοτι ετσι ονομαζοταν η δασωδης αυτη περιοχη στην αρχαιοτητα η το τελευταιο που θα μπορουσαμε να ανεχθουμε Σκοπια η Δημοκρατα των Σκοπιων αφου την Βυζαντινη περιοδο υπηρχε ενα μοναστηρι και ενα στρατιωτικο Βυζαντινο φυλακιο στην περιοχη της πολης των Σκοπιων (φυλαω σκοπια απο αυτο βγηκε η λεξη Σκοπια )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ανώνυμος28/12/17 14:51

    Ο ΑΘΛΗΤΑΜΠΟΥΡΑΣ

    Γράφει
    ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

    Βρε τον Λαζόπουλο.

    Βυθισμένος στην αφάνεια βρήκε τρόπο να βγει στη δημοσιότητα.

    Κι άρχισε να λέει ότι δέχεται μπούλινγκ, ότι οι Γερμανοί τον έδιωξαν από τον ALPHA που εργαζόταν, ότι περνάει δύσκολα, ότι παλεύει να σταθεί όρθιος κι άλλα τέτοια σπαραξικάρδια.

    Φυσικά, ούτε αυτός, όπως και πολλοί άλλοι της συνομοταξίας του, μπορεί να κατανοήσει πόσο μεγάλο κακό προξένησε στην ελληνική κοινωνία.

    Όχι επειδή στήριξε τις ουτοπίες του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστεράς (αυτό είναι αναφαίρετο δικαίωμά του) αλλά επειδή ο ίδιος δημιούργησε πρότυπα στην κοινωνία.

    Επειδή ο ίδιος υπήρξε μέγιστος λαϊκιστής με άλλοθι τη σάτιρα!

    Επειδή ο ίδιος υπήρξε η απόλυτη απόδειξη του «όπου φυσά ο άνεμος».
    Πότε στην αυλή της Δήμητρας Λιάνη, πότε στασίδι στα κότερα ισχυρών οικονομικών παραγόντων, πότε στην αυλή των …αγανακτισμένων απ’ όπου ξεπήδησε η «Χρυσή Αυγή» κι ο ΣΥΡΙΖΑ.

    Κι επιπλέον, με απίστευτο δικό του μπούλινγκ, κατάρες κι ισοπέδωση όσων ήταν πολιτικά αντίπαλοι των εκάστοτε φίλων του.

    Ιδανικός παραποιητής της αλήθειας, αθλητάμπουρας της υποκριτικής.
    Αριστεροχαρούμενος πολυτσεπίτης!

    Πώς μπορεί να ξεχνά η νοήμων κοινωνία τι είχε πει με αφορμή (;;;) τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου;

    «Δακρυγόνο τα ΜΑΤ; Μολότωφ ο μαθητής! Ο καθείς και τα όπλα του»!

    Πώς μπορεί να ξεχνάμε ότι υπήρξε πρωταθλητής της «κατινιάς» που την αυτοαποκαλεί σάτιρα;

    Πώς μπορεί να ξεχνάμε ότι οι τότε σύντροφοί του τον αποκαλούσαν (τρομάρα τους) «νέο Αριστοφάνη» κι εκείνος καμάρωνε αυτάρεσκα ως γύφτικο σκερπάνι;

    Πώς μπορεί να ξεχνάμε ότι έκανε την κοινωνία να γελά με τον ανάπηρο ή με θύματα πολέμου; Κι όσοι αντιδρούσαμε με την κτηνώδη αυτή εξουσιαστική διαστροφή, λουζόμαστε με χυδαίους χαρακτηρισμούς από την αυλή του;

    Πώς μπορεί να ξεχνάμε ότι η σάτιρα που δήθεν έκανε, γελοιοποιούσε τον άνθρωπο, αντί τις συνθήκες στις οποίες ζούσε;

    Πώς μπορεί να ξεχνάμε ότι ήταν ένας καλλιτέχνης στείρος από ανατρεπτικές ιδέες και στηρίχθηκε στην φανφάρα και στον κυνισμό;

    Πώς μπορεί να ξεχνάμε ότι μπόλιασε μια κοινωνία με τα γούστα της αισθητικής των κοπράνων;

    Ότι δεν έθιξε ποτέ ομοίους του;

    Κι ότι συστηματικά γελοιοποιούσε τα μικρά κι ασήμαντα «ψώνια»;

    Πώς μπορεί να ξεχνάμε ότι ήταν από τους πρώτους που έσπευσε να βγάλει τα εκατομμύρια του εκτός Ελλάδας, τότε στο πρώτο εξάμηνο των παλινωδιών Τσίπρα – Βαρουφάκη;

    Στενοχωριέται, λέει, σήμερα ο Λαζόπουλος.
    Δεν θα πω αυτό με τη φοράδα στο Γενί Τζαμί.

    Μα θα πω ότι οι Λαζόπουλοι δεν πάνε ποτέ χαμένοι.

    Ήδη, νέοι κι επίδοξοι καναλάρχες είναι έτοιμοι να του προσφέρουν στέγη για να μη… γίνει ο Μητσοτάκης πρωθυπουργός!

    Θα μεταλλαχθεί για μια ακόμη φορά και θα συνεχίσει να κάνει αυτό που ξέρει καλά:

    Να χυδαιολογεί και να φαίνεται ότι αυτό είναι το ορθό.



    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψιν σας τα ακόλουθα:
• Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές, ή χυδαιολογίες.
•Μην δημοσιεύετε άσχετα, με το θέμα, σχόλια.
•Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα διαγραφής σχολίων χωρίς καμία προειδοποίηση.