Όλοι έχουμε δει έστω και σε φωτογραφίες το Κολοσσιαίο, το Σινικό Τείχος και το Ταζ Μαχάλ. Υπάρχουν όμως και άλλα εντυπωσιακά μνημεία στον κόσμο, για τα οποία δεν έχουμε ακούσει και πολλά. Σας παρουσιάζουμε μερικά «άγνωστα» αξιοθέατα που πραγματικά αξίζουν την προσοχή μας.Μεγάλο μουσουλμανικό τέμενος Djenne, Μάλι
Χτίστηκε το 1907 και είναι η μεγαλύτερη κατασκευή από λάσπη του κόσμου. Το 1998 συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς από την UNESCO. Αυτή τη στιγμή, το τζαμί είναι κλειστό για τους τουρίστες. Πιστεύεται, πως αυτή η απόφαση πάρθηκε το 1996 μετά από σκανδαλώδεις φωτογραφήσεις του περιοδικού Vogue στα τείχη του ναού.
Τσαντ Μπαόρι, Ινδία
Αυτό το αρχιτεκτονικό σύμπλεγμα βρίσκεται στο μικρό ινδικό χωριό Αμπανέρι και είναι ένα από τα πιο παράξενα και βαθιά πηγάδια στον πλανήτη. Η κατασκευή του θυμίζει μια αναποδογυρισμένη πυραμίδα που «βυθίζεται» 30 μέτρα κάτω από το έδαφος, στα τείχη του συμπλέγματος υπάρχουν 3500 σκαλιά που σας οδηγούν στη μικρή λίμνη που βρίσκεται κάτω. Υπολογίζεται από τους επιστήμονες ότι κτίστηκε ανάμεσα στον 9ο και 10 αιώνα μ. χ.
Παλάτι της Βουλής, Βουκουρέστι
Είναι ένα από τα πιο διάσημα αξιοθέατα στη Βουκουρέστι το οποίο κτίστηκε την εποχή της Σοσιαλιστικής Ρουμανίας. Το ανάκτορο θεωρείται το μεγαλύτερο στο κόσμο μη στρατιωτικό διοικητικό κτίριο στον κόσμο, το μεγαλύτερο κτίριο Βουλής, καθώς και το πιο βαρύ διοικητικό κτίριο στον κόσμο. Οι διαστάσεις του κτηρίου είναι 270 μέτρα προς 240 μέτρα, με 86 μέτρα ύψος. Το υπόγειο κομμάτι του παλατιού φτάνει μέχρι τα 92 μέτρα. Το παλάτι έχει 1100 δωμάτια και 12 ορόφους.
Η γέφυρα Στάρι Μοστ, Βοσνία-Ερζεγοβίνη
Η πεζογέφυρα που κρέμεται πάνω από τον ποταμό Νερέτβα στη πόλη Μοστάρ είναι ένα σύγχρονο αντίγραφο μιας αρχαίας γέφυρας, που καταστράφηκε ολοσχερώς από Κροάτες μαχητές στον πόλεμο της Βοσνίας το 1993. Η γέφυρα ανακηρύχθηκε μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την UNESCO. Ανάμεσα στους νέους του Μόσταρ, υπάρχει η παράδοση να πηδούν από τη γέφυρα στον Νερέτβα, η οποία πλέον αποτελεί τουριστική ατραξιόν επί πληρωμή, το ύψος της γέφυρας από το νερό είναι από 24 έως 30 μέτρα ανάλογα με τη στάθμη του νερού.
Τείχος Kumbhalgarh, Ινδία
Το φρούριο Kumbhalgarh περιβάλλεται από ένα μοναδικό τείχος που στην αρχαιότητα ήταν γνωστό ως «φύλακας του θανάτου». Το μήκος του τείχους είναι 36 χιλιόμετρα και το πλάτος του σε ορισμένα σημεία φτάνει μέχρι τα 8 μέτρα. Το τείχος ήταν υπό κατασκευή για έναν ολόκληρο αιώνα, από το 15ο έως τον 16ο αιώνα. Παρόλο που σε αυτό το φρούριο έχουν γίνει πολλές μάχες, δεν έχει κατακτηθεί ούτε μία φορά. Ο «φύλακας του θανάτου» είναι το δεύτερο πιο μακρύ τείχος του κόσμου, μετά το Μέγα Σινικό Τείχος.
Το Τζαμί Λοτφολάχ, Ιράν
Είναι ένα εξαιρετικό μνημείο που δείχνει όλη την ομορφιά της Περσικής αρχιτεκτονικής εποχής των Σαφαβιδών. Το τζαμί χτίστηκε σε διάρκεια 17 χρόνων (1602-1619). Το τζαμί είναι αρκετά ασυνήθιστο για διάφορους λόγους: δεν έχει μιναρέ, δεν έχει εσωτερικό κήπο και ο δρόμος που οδηγεί στην κύρια είσοδο έχει σκάλες και δεν είναι επίπεδος όπως συνηθίζεται για τα τζαμιά. Ίσως ο λόγος που δεν ακολούθησαν τα αυστηρά πρότυπα της εικονικής ισλαμικής αρχιτεκτονικής σε αυτό το τέμενος, είναι επειδή δεν προοριζόταν για δημόσια χρήση, αλλά ήταν τζαμί χτισμένο για τις γυναίκες του χαρεμιού του Σάχη.
Ντεραβάρ, Πακιστάν
Το Ντεραβάρ είναι ένα εντυπωσιακό φρούριο τετράγωνου σχήματος, το οποίο χτίστηκε το 1733. Το φρούριο αποτελείται από 40 προμαχώνες και είναι ορατό από δεκάδες χιλιόμετρα μακριά μέσα στην έρημο. Το ύψος του τείχους φτάνει μέχρι και τα 30 μέτρα σε μερικά σημεία και η περίμετρος του είναι 1500 μέτρα. Λίγοι ταξιδιώτες ξέρουν για την ύπαρξη αυτού του πανέμορφου φρουρίου. Ακόμα και στο Πακιστάν λίγοι είναι που ξέρουν για αυτό.
πηγη
Oι Έλληνες σήμερα ασχέτως μορφώσεως μιλάμε ομηρικά, αλλά δεν το ξέρουμε
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρακάτω θα δούμε οτί τα αρχαία ελληνικά όχι μόνο δεν είναι νεκρή γλώσσα, αλλά ότι οι Έλληνες σήμερα ασχέτως μορφώσεως μιλάμε ομηρικά, αλλά δεν το ξέρουμε επειδή αγνοούμε την έννοια των
λέξεων που χρησιμοποιούμε.
Ας δόυμε κάποια παραδείγματα.
ιχθύς είναι το ψάρι. Λέμε σήμερα ιχθυοτροφείο, ιχθυοκαλλιέργεια
Άκων ειναι όποιος κάνει κτ. χωρίς τη θέλησή του, απρόθυμα. Λέμε ακουσία.
Αυδή είναι η φωνή. Σήμερα χρησιμοποιούμε το επίθετο άναυδος.
Αλέξω στην εποχή του Ομήρου σημαίνει εμποδίζω, αποτρέπω. Τώρα χρησιμοποιούμε τις λέξεις αλεξίπτωτο, αλεξίσφαιρο, αλεξικέραυνο, Αλέξανδρος (αυτός που αποκρούει τους άνδρες)
Άρχω σημαίνει είμαι πρώτος, πηγαίνω πρώτος, προηγούμαι. Λέμε αρχηγός, αρχιτέκτων, δήμαρχος, ὑπάρχω.
Λάας ή λας έλεγαν την πέτρα. Εμείς λέμε λατομείο, λαξεύω.
Φρην είναι η λογική. Από αυτή τη λέξη προέρχονται το φρενοκομείο, ο φρενοβλαβής, ο εξωφρενικός, ο άφρων.
Δόρπος, λεγόταν το δείπνο, σήμερα η λέξη είναι επιδόρπιο.
Λώπος είναι στον Όμηρο το ένδυμα. Τώρα λέμε λωποδύτη.
Με το επίρρημα τήλε στον Όμηρο εννοούσαν μακριά, εμείς χρησιμοποιούμε τις λέξεις τηλέφωνο, τηλεόραση, τηλεπικοινωνία, τηλεβόλο, τηλεπάθεια.
Ύλη ονόμαζαν ένα τόπο με δένδρα, εμείς λέμε υλοτόμος.
Άρουρα ήταν το χωράφι, όλοι ξέρουμε τον αρουραίο.
Ἄγω σημαίνει οδηγώ, φέρνω, μεταφέρω. Καποιες λέξεις που χρησιμοποιούμε σήμερα είναι λοχαγός, χορηγός, ἀπαγωγή, δημαγωγός, εἰσάγω.
Νόστος σημαίνει επιστροφή στην πατρίδα. Λέμε νοσταλγία.
Άλγος στον Όμηρο είναι ο σωματικός πόνος, από αυτό προέρχεται το αναλγητικό.
Το βάρος το αποκαλούσαν άχθος, σήμερα λέμε αχθοφόρος.
Ο ρύπος, δηλαδή η ακαθαρσία, εξακολουθεί και λέγεται έτσι – ρύπανση.
Από τη λέξη αιδώς (ντροπή) προήλθε ο ο αναιδής.
.
Πέδη, σημαίνει δέσιμο και τώρα λέμε πέδιλο. Επίσης χρησιμοποιούμε τη λέξη χειροπέδες.
Από το φάος, το φως προέρχεται η φράση φαεινές ιδέες.
Άγχω, σημαίνει σφίγγω το λαιμό, σήμερα λέμε αγχόνη. Επίσης άγχος είναι η αγωνία από κάποιο σφίξιμο, ή από πίεση.
Βρύχια στον Όμηρο είναι τα βαθιά νερά, εξ ου και τo υποβρύχιο.
Ύδωρ είναι το νερό. Λέμε όμως ύδρευση, υδραγωγείο, υδραυλικός, υδροφόρος, υδρογόνο, υδροκέφαλος, αφυδάτωση, ενυδρείο, κ.τ.λ.
Ναυς ειναι το πλοίο. Από τη λέξη ναυς έχουμε: ναυπηγός, ναύαρχος, ναυμαχία, ναυτικός, ναυαγός, ναυτιλία, ναύσταθμος, ναυτοδικείο, ναυαγοσώστης, ναυτία, κ.τ.λ.
«Από την εποχή που μίλησε ο Όμηρος ως τα σήμερα, μιλούμε,ανασαίνουμε και τραγουδούμε με την ίδια γλώσσα».
Γιώργος Σεφέρης.
Πηγή
ΑπάντησηΔιαγραφήΓερούν… γερά
3
Από Χάρης Ζάβαλος on 24/03/2017 Επικαιρότητα
1060
Aπό τον Χαρη Ζάβαλο
O επικεφαλής των Eurogroup και υπουργός οικονομικών της Ολλανδίας, Γερούν Ντάισελμπλουμ, δήλωσε πριν λίγες μέρες ότι παρόλο που είναι πολύ αλληλέγγυος καθότι και σοσιαλδημοκράτης, δεν μπορεί να δεχτεί να δίνει λεφτά με ουρά στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου και αυτές να τα τρώνε σε γυναίκες και σε ποτά.
Με λίγα λόγια, μετά από 7 χρόνια άγριας λιτότητας και κρίσης, 3 μνημόνια στην Ελλάδα (και το 4ο ετοιμάζεται) και από ένα σε Ισπανία, Πορτογαλία, Κύπρο, Ιρλανδία (πρέπει κάποιος να δείξει έναν χάρτη στον Γερούν κάποια στιγμή), μείωση τουλάχιστον 30% του ΑΕΠ εν καιρώ ειρήνης, 500.000 μετανάστες σε όλον τον κόσμο, μισθός 393 ευρώ μικτά για 600.000 εργαζόμενους μερικής απασχόλησης, χιλιάδες λουκέτα σε επιχειρήσεις, συνεχόμενες αυτοκτονίες λόγω οικονομικών προβλημάτων και όλα αυτά μόνο στην Ελλάδα, επιτέλους φαίνεται ότι οι θεσμικοί παράγοντες της Ευρωπαϊκης Ένωσης αντιλήφθηκαν ποια είναι η ρίζα του προβλήματος.
Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, τα έτσουζαν συνέχεια, όσο ο ποδόγυρος τους είχε πάρει τα μυαλά.
Κάτω από αυτή την τόσο επιστημονικά τεκμηριωμένη ανάλυση, πιστεύω, πως καλά κάνουμε και συζητάμε ακόμα μαζί τους. Πασχίζουν στις Βρυξέλλες να βρουν λύσεις και αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι λαϊκίστικες προσεγγίσεις σε ένα τόσο σοβαρό θέμα.
Πρέπει οπωσδήποτε να αποφευχθούν μονομερείς ενέργειες οι οποίες θα διαταράξουν την γαλήνη της ηπείρου μας.
Στην Ευρώπη άλλωστε της μιας ταχύτητας, της ταχύτητας του Βορρά που διέλυσε ολοκληρωτικά τον Νότο έτσι ώστε να δημιουργήσει όλα αυτά τα χρόνια ένα νέο πεδίο καταναλωτών για τα δικά τους προϊόντα, οφείλουμε εφόσον δεν έχουμε περάσει Διαφωτισμό, να σταθούμε υπόχρεοι που μας δέχτηκαν στους φιλόξενους κόλπους της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Έτσι και αλλιώς έχουμε φτάσει στο σημείο εκείνο, που δεν υπάρχει καν λόγος που να στέκεται ικανός να δηλώσει κάποιος αξιωματούχος παραίτηση, παρόλο που με μια και μόνο δήλωση προσέβαλε 4 χώρες στην σειρά.
Φτάνει να δικαιολογηθεί ότι διακατέχεται από μια «καλβινιστική κουλτούρα» και μια «ολλανδική αμεσότητα». Αυτόματα, καθότι ανώτερος από έναν βαλκάνιο κορόβλαχο, ανατολίτη ο οποίος εκ των πραγμάτων είναι και λαϊκιστής, δικαιολογείται και εξαγνίζει τις αμαρτίες μέσα σε μια κολυμπήθρα βορειοευρωπαϊκού διαφωτισμού.
Οπότε, φτάνουμε αβίαστα στο σημείο να παραδεχτούμε ότι τα λεφτά τα φάγαμε «όλοι μαζί», στα σίβας και στις κονσομασιόν, ενώ η μονή Βατοπεδίου που αθωώθηκε πανηγυρικά, τα έδωσε σε ελεημοσύνες και αγαθοεργίες, για να σώσουν τις ψυχές των δόλιων των μανάδων τους και να σχωρεθούν τα πεθαμένα τους.