Ούτε μαρουλόφυλλα να ήταν

Του  Κώστα Καναβούρη            

 Και 401 εκατομμύρια μαρουλόφυλλα να κοστολογούσαμε  (όχι μαρούλια ολόκληρα, απλώς μαρουλόφυλλα) πάλι θα κοστίζανε ένα σκασμό λεφτά. Άσε που ένα τέτοιο κόστος  (από τα μαρουλόφυλλα) αν παρέμενε απλήρωτο θα ήταν τεράστια πληγή για την αγορά των οπωροκηπευτικών και λαχανικών. Και τότε, βέβαια,  η αγορά στην οποία τόσο ομνύει σύμπας ο νεοφιλελευθερισμός, του Κυριάκου Μητσοτάκη συμπεριλαμβανομένου, που όλα τα ρυθμίζει και έχει την θεραπεία δια πάσαν νόσον και πάσαν βασκανία, δεν θα παρέμενε αδρανής.  Κάποιοι θα ζητούσαν από κάποιους τα λεφτά για το κόστος των 401 εκατομμυρίων μαρουλόφυλλων.
Σε περίπτωση δε μη εκπλήρωσης των ταμειακών τους υποχρεώσεων, θα ζητούσαν της κεφαλές των χρεωστούντων επί πίνακι. Και θα τις έπαιρναν αβλεπί, χωρίς να χρειαστεί ουδεμία Σαλώμη να χορέψει, όχι το χορό των επτά πέπλων, αλλά ούτε ίχνος ενός πέπλου. Τούτο δείχνει και η μακρά και τραγική ιστορία τόσων και τόσων (αληθινών) χρεωκοπήσεων από επιχειρήσεις που δεν κατάφεραν να είναι συνεπείς στα υποχρεώσεις τους.

Τώρα πως γίνεται η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να χρωστούν 401 εκατομμύρια ευρώ που είναι και πιο πολλά λεφτά από τα αντίστοιχα μαρουλόφυλλα, πως γίνεται από το 2011 να μην έχουν πληρώσει φράγκο και να μην κουνιέται φύλλο μέχρι την σύσταση της τελευταίας Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής, αυτό μόνο οι θεοί του νεοφιλελεύθερου πλιάτσικου μπορούν να το γνωρίζουν.

Αν μάλιστα σ’ αυτό το ποσόν προστεθούν και τα αεριτζίδικα δάνεια από τις τράπεζες προς τα ΜΜΕ, την τελευταία δεκαπενταετία με την «διακριτική» παρότρυνση όλων των κυβερνήσεων, δάνεια τα οποία έφτασαν στα 1,270 δις ευρώ, τότε δεν μιλάμε για νεοφιλελεύθερο πλιάτσικο, αλλά για πραγματική οικονομική βαρβαρότητα. Μια βαρβαρότητα εις βάρος του λαού ο οποίος μέσω της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, πλήρωσε την ανήκουστη σπατάλη. Και την πλήρωσε με την άγρια φτωχοποίησή του, με την αποστέρηση της εργασίας του, με την ξενιτιά των παιδιών του, με τον ζόφο ενός σκοτεινού μέλλοντος, με την περιδίνηση σε έναν εφιάλτη δίχως τέλος.

Και η λεηλασία αυτή συνέβη χωρίς καν να καλυφθεί πίσω ένα   ελάχιστο φύλλο… μαρουλιού. Φόρα, παρτίδα. Χωρίς τσίπα, χωρίς ντροπή. Αρκεί να θυμηθεί κανείς την τροπολογία των βουλευτών της ΝΔ Τσουμάνη, Χριστογιάννη, Σταμενίτη, (Απρίλιος του 2013) με την οποία δόθηκε ασυλία στα στελέχη των τραπεζών για τα δάνεια που έδιναν, αρκεί μόνον αυτό ώστε να αντιληφθεί ο καθένας το μέγεθος της ξετσιπωσιάς και της ασυδοσίας.

Αλήθεια όμως, πόση ξετσιπωσιά και πόση ασυδοσία μπορεί να χωρέσει μέσα σε μια και μόνη φράση; Και πόση βαρβαρότητα μπορεί να χωρέσει σε μια απάντηση κόστους 1,671 δις ευρώ, όσα και τα δάνεια σε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΜΜΕ; Πρόκειται για την απάντηση που έδωσε ο τότε υπουργός Οικονομίας Κωστής Χατζιδάκις (και νυν αντιπρόεδρος της ΝΔ, δια τας εξαιρέτους υπηρεσίες του, ίσως), στους ερωτώντες βουλευτές της αντιπολίτευσης για την τροπολογία της ασυλίας την οποία είχε κάνει δεκτή (άρθρο 78 του νόμου 4146/2013): «Ρωτήστε τους βουλευτές»! Τούτο εστί μεθερμηνευόμενο «σας γράφω στα παλιά μου τα παπούτσια» (για να το πω κομψά). Παπούτσια βέβαια που πάλιωσαν, που έλιωσαν τις ακριβές τους σόλες, περπατώντας χρόνια ολόκληρα πάνω στη δυστυχία ανθρώπων, ων ουκ έστι αριθμός. Αυτή, ναι. Είναι πράγματι μια απάντηση που κερδίζει το ερώτημα του 1,671 δις ευρώ σ’ αυτόν τον φρικώδη καπιταλισμό-καζίνο.

  Και ύστερα ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ και μέσα σε δυο χρόνια κατέστρεψε τη χώρα.

πηγη