Οι συμβολισμοί της πιο θλιμμένης μέρας του Χριστιανισμού. Το νόημα του Επιταφίου Θρήνου. Η προσδοκία της Ανάστασης.
Είναι η πιο βαθιά ανθρώπινη στιγμή του Θείου Δράματος. Είναι η μέρα των μεγάλων συμβολισμών της Χριστιανοσύνης. Της μεγάλης προσμονής. Της μεγάλης ελπίδας.
Έρραναν τον τάφον αι Μυροφόροι μύρα, λίαν πρωί ελθούσαι.
Θρήνον συνεκίνει η πάναγνός σου Μήτηρ Σου, Λόγε, Νεκρωθέντος
Ανέκραξεν η κόρη θερμώς δακρυρροούσα, τα σπλάχνα κεντουμένη
Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου τέκνον που έδυ σου το
κάλλος,
αι γενεαί πάσαι ύμνον την ταφή σου δοξάζουσιν καλέ μου.
*** Ω γλυκύ μου έαρ... Το μοιρολόι της Παναγίας ***
Οι καμπάνες ηχούν πένθιμα. Στις εκκλησίες η Αποκαθήλωση του
Εσταυρωμένου, η Ακολουθία του Επιταφίου, ένα μοιρολόι, ένας μεγάλος θρησκευτικός
ύμνος, ένα ποιητικό και κατανυκτικό κείμενο. Σαν μια μάνα που θρηνεί εκείνο που
κάθε μάνα απεύχεται να της συμβεί. Ο Θεάνθρωπος, είναι ο γιος. Η μάνα κλαίει.
«Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος;». Κάθε μάνα θα
το έλεγε αυτό...
Η μέρα, μάς χαρίζει έναν από τους πιο εξαιρετικούς
ορθόδοξους βυζαντινούς ύμνους και μας καλεί να σκεφτούμε: Τι χάνουμε; τι
«θυσιάζουμε»; σε τι ελπίζουμε; ποια μονοπάτια κρύβουν τη δική μας Ανάσταση;
«Πώς πάθος κατεδέξω;».
Οι πιστοί το απόγευμα της Μ. Παρασκευής κατακλύζουν τις
εκκλησίες σε όλη τη χώρα. Σιωπηλά, με τα κεριά, ακολουθούν την περιφορά του
Επιταφίου. Ίσως ο καθένας μας σκεφτεί τους ανθρώπους που χάσαμε. Τον δικό μας
«Επιτάφιο Θρήνο». Ίσως στραφούμε λίγο πιο βαθιά στην ψυχή μας, να την
αναμοχλεύσουμε. Η μνήμη, είναι ζωή. Και η ελπίδα της Ανάστασης, μεγαλείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψιν σας τα ακόλουθα:
• Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές, ή χυδαιολογίες.
•Μην δημοσιεύετε άσχετα, με το θέμα, σχόλια.
•Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα διαγραφής σχολίων χωρίς καμία προειδοποίηση.