Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2015

Ένα φάντασμα πλανιέται από πάνω μας: η κοινωνία χωρίς μετρητά

Θυμάστε που παλιά πηγαίναμε στο ταμείο και εκεί υπήρχε μια επιγραφή “No credit cards accepted here”; Αυτό που θα βλέπετε όλο και πιο συχνά στο ταμείο θα είναι ακριβώς το αντίθετο. Η επιγραφή θα λέει,  “Νο cash accepted here”.

Στις δυτικές κοινωνίες αλλά και στις εκδυτικισμένες, όπως είναι η δική μας, έχει αρχίσει ένας πόλεμος εναντίων του μετρητού χρήματος. Αλλού είναι φανερός, αλλού είναι εκλεπτυσμένος και δόλιος. Ο στόχος όμως είναι ένας. Αυτός  είναι η εξαφάνιση του μετρητού χρήματος-cash- από την αγορά και η αντικατάστασή του με το πλαστικό ή το ηλεκτρονικό χρήμα, τον απόλυτο έλεγχο του οποίου θα έχουν οι κεντρικές τράπεζες.


Και, παρά την “παραμύθα” με την οποία μας βομβαρδίζουν καθημερινά -και στην οποία θα επανέλθω- μην έχετε απολύτως καμιά αμφιβολία γιατί γίνεται αυτό από τους “πεφωτισμένους” δυτικούς μας ηγέτες. Είναι διότι θέλουν τον απόλυτο έλεγχο πάνω στον κάθε ένα από εμάς. Θέλουν να έχουν “λογαριασμό” για τον κάθε ένα, για την κάθε μας κίνηση, για τα όποια γούστα και χούγια της συμπεριφοράς μας-και για να φορολογούν τα πάντα.

Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Πίσω από την υπό εξέλιξη πολυεπίπεδη εκστρατεία και την προπαγανδιστική καμπάνια υποκρύπτεται κάτι πολύ πιο ύπουλο και καταχθόνιο. Είναι για να αρπάζουν φασιστικά και αυθαίρετα τα χρήματά μας από τις τράπεζες- ακριβώς όπως αυθαίρετα και φασιστικά έγινε στην Κύπρο τον Μάρτιο του 2013- όποτε τους προκύπτει η ανάγκη να το πράξουν. Πριν  τη μεγάλη αυτή αρπαγή-ληστεία του 2013,  υπήρχαν μόνο δυό τέτοια ιστορικά προηγούμενα στον  20ο αιώνα. Το πρώτο ήταν η αρπαγή από τους Ναζί του Χίτλερ των  περιουσιών των Γερμανό-Εβραίων το 1937. Και το άλλο ήταν αυτό που οι Κεμαλιστές εφάρμοσαν το 1942 με τον φόρο Varlik Vergisi,  αντιγράφοντας τους ομοϊδεάτες τους,  τους Ναζιστές, και που τους επέτρεψε να δημεύσουν και να κατάσχουν τις περιουσίες Τούρκων πολιτών -πλην μειονοτικών- των Ελλήνων των Αρμενίων και των Εβραίων. (Σχετικά δες, Φαΐκ Οκτέ, “Varlik Vergisi : Ο Ληστρικός Νόμος του Φόρου Περιουσίας των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολις, Εκδόσεις Ηρόδοτος, 1998. Στα αγγλικά, Faik Okte, “The Tragedy of the Turkish Capital Tax”, London: Groom Helm Ltd, 1987).

Γιατί όμως να θέλουν να αρπάξουν τα λεφτά αφού θα τα έχουν υπό τον έλεγχό τους στις τράπεζες και θα τα εκμεταλλεύονται; Εδώ είναι που το παιγνίδι χοντραίνει, όπως λένε.

Με τη κυριαρχία του πλαστικού ή του ηλεκτρονικού χρήματος,  αφαιρούν από τον καταθέτη την δυνατότητα να αποσύρει τα χρήματα του από την τράπεζα και να τα αποθηκεύσει στο σπίτι του . Και ο κάθε καταθέτης θα κάνει  κάτι τέτοιο μόλις πάρει χαμπάρι πως η τράπεζά του βρίσκεται στα πρόθυρα της  κατάρρευσης- κάτι που θα συμβαίνει όλο και πιο συχνά διότι το χρηματοπιστωτικό σύστημα όπως είναι δομημένο παράγει , εξ ορισμού, διαφθορά και διεφθαρμένους τραπεζίτες, κεντρικούς και μη.  Και αν όλοι οι καταθέτες κάνουν το ίδιο (“run on the bank“) θα υπάρξει η ολοκληρωτική κατάρρευση.

Με την κοινωνία χωρίς μετρητά (“cashless society“) κάτι τέτοιο θα αποκλείεται. Τί θα αποσύρουν οι καταθέτες, ηλεκτρονικές μονάδες για να τις αποθηκεύσουν στους ηλεκτρονικούς τους υπολογιστές;

Όμως δεν έχουμε τελειώσει ακόμη. Είναι όντως καταχθόνιοι οι σχεδιαστές και οι σχεδιασμοί τους. Όπως μας πληροφορεί η Ellen Brown (δες, “Hang on to your Wallets, Bankers are Coming After your Cash”, Web Debt blog, 20/11/15) με την αμερικανική νομοθεσία Dodd-Frank Act, οι αμερικανικές τράπεζες θα επιτρέπεται να κατέχουν μέχρι 10 (δέκα!) δις δολλάρια (προσπάθησε να μετρήσεις  1 εκ. δολλάρια, ένα ανά δευτερόλεπτο- θα σου πάρει 12 μέρες. Και 32 χρόνια για να μετρήσεις 1 δίς!-έτσι μπορεί να γίνουν κατανοητά τα μεγέθη) σε παράγωγα στα χαρτιά τους. Ηλεκτρονικό  χρήμα, δηλαδή. Και η δικλείδα ασφάλειας τους θα είναι οι (ηλεκτρονικές) καταθέσεις και οι φορολογούμενοι!

Κάθε φορά δηλαδή που ο κάθε ανεπαρκής, ανίκανος και, σε τελική ανάλυση κουτοπόνηρος-διεφθαρμένος τραπεζίτης, κεντρικός ή μη, θα τα κάνει “μαντάρα”- όπως διαχρονικά αποδεικνύεται- θα πατά ένα ηλεκτρονικό κουμπί και θα γίνεται αυτόματα “bail in”. Και κάθε  απλός άνθρωπος που δουλεύει και ιδρώνει καθημερινά , που δεν κλέβει και που δεν εξαπατά, θα πληρώνει την νύφη χωρίς να μπορεί να κάνει το οτιδήποτε. Μέσα στην κοινωνία χωρίς μετρητά θα είναι ανίσχυρος και πολιτικά  ευνουχισμένος. Θα του αφαιρεθούν οι επιλογές. Δεν θα είναι πλέον αφέντης  του εαυτού του.

Έρχομαι τώρα και στην  “παραμύθα” η οποία λειτουργεί σε δυο επίπεδα. Το ένα είναι  η στοχευμένη προπαγάνδα έναντι στον μέσο πολίτη και κυρίως στους ηλικιωμένους. Το άλλο στοχεύει τους δήθεν “ψαγμένους” που νομίζουν πως γνωρίζουν τι συμβαίνει γύρω τους και που πολλές  φορές γίνονται οι φορείς υλοποίησης της “παραμύθας”.  Το γενικό πρόβλημα με αυτή την κοινωνική τάξη  δεν είναι αυτά που δεν γνωρίζουν αλλά αυτά που γνωρίζουν και που δεν έχουν έτσι.

Εδώ και μήνες στη Ελλάδα,  και σε μια περίοδο οικονομικής δυσπραγίας χωρίς προηγούμενο σε ευρωπαϊκή χώρα, ο κόσμος βομβαρδίζεται καθημερινά από προπαγανδιστικές καμπάνιες ως προς το πόσο πιο ευχάριστη και εύκολη θα γίνει η ζωή του και η καθημερινότητά του, αν εγκαταλείψει τις παλιές του συνήθειες,  και αν αρχίσει να κάνει όλες του τις συναλλαγές με πλαστικό χρήμα. Διαφημίζονται “μηχανάκια” για όλες τις ηλεκτρονικές δουλειές, για όλες τις πιστωτικές κάρτες. Λένε στους ηλικιωμένους πόσο πανεύκολο είναι να μάθουν να κάνουν όλες τους τις συναλλαγές ηλεκτρονικά, από το σπίτι τους ή από το καφενείο με το κινητό τους τηλέφωνο. Βάζουν τα  παιδάκια να κλαίνε και να χτυπιούνται επειδή κάτι “λείπει” από το σπίτι ή από το κατάστημα, διότι δεν μπορεί να γίνει κάποια συναλλαγή με πλαστικό χρήμα.

Στην άλλη ομάδα η προσέγγιση γίνεται πιό…”σοφιστικέ”. Μέσω του πλαστικού χρήματος, λέει το μήνυμα, θα θεραπευθούν όλα τα δεινά που μαστίζουν την κοινωνία. Θα καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή, το μαύρο χρήμα, ο χρηματισμός, η διαφθορά, η μαφία, τα ναρκωτικά, η πορνεία και η εκμετάλλευση, το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, θα νικηθεί η διεθνής τρομοκρατία (μεγάλο μήνυμα αυτό σε τέτοιους καιρούς) και ναι, με τη “σωστή” διαχέριση του ηλεκτρονικού χρήματος θα ξεφύγουμε από την ύφεση και θα πάμε στην πολυπόθητη ανάπτυξη.

Ως προς το ζήτημα της ανάπτυξης εδώ έχουμε και τη μεγαλύτερη οργανωμένη πλάνη. Τί είναι αυτό που προσπαθείται  από τους κεντρικούς τραπεζίτες ; Προσπαθούν, τάχατες, μέσω του “στρατηγήματος” του πλαστικού/ηλεκτρονικού χρήματος και των αρνητικών επιτοκίων,  να αυξήσουν την κατανάλωση ώστε να “τζιράρει” η αγορά. Για τον λόγο αυτό μεγάλες ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες (η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η Ελβετική, η Σουηδική, η Δανέζικη) χρεώνουν τις τράπεζες τους αρνητικά επιτόκια. Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ και αυτή της Ιαπωνίας προσφέρουν, προς το παρόν, μηδενικά.

Προς αρνητικά ή μηδενικά επιτόκια κινούνται και ιδιωτικές τράπεζες στην Ελβετία και στις Σκανδιναβικές χώρες. Όπως όμως υπογραμμίζει η Ellen Brown η θεωρία τους, πως έτσι θα προκύψει, τάχατες, ανάπτυξη συγκρούεται με την πραγματικότητα. Ο κόσμος δεν ξοδεύει. Πρώτον διότι έχουν περιοριστεί τα εισοδήματά του  και,  δεύτερον, δεν εμπιστεύεται το χρηματοπιστωτικό σύστημα στο σύνολο του και, ατομικά, τους τραπεζίτες του που τους έχει μάθει σαν τον κάλπικο παρά. Εφόσον υπάρχουν λεφτά, προτιμά να τα φυλάει στο σπίτι του.

Εάν  όμως επικρατήσουν οι κεντρικοί τραπεζίτες και μαζί τους το cashless society, (κάτι που ήδη συμβαίνει στην Σουηδία για παράδειγμα όπου για καφέ ή μια σοκολάτα πληρώνουν με κάρτα και όπου το χρήμα που κυκλοφορεί βρίσκεται στο 50% της προηγούμενης δεκαετίας και συνεχώς συρρικνώνεται),  τότε ο καταθέτης θα καταντήσει και “δαρμένος και κερατωμένος”. Και θα πληρώνει για να διατηρεί τα “λεφτά” του στην τράπεζα- με τους τραπεζίτες να πλουτίζουν παρασιτικά με τα αρνητικά επιτόκια- και η κάθε του κίνηση θα φακελώνεται. Για το καλό και την ασφάλεια του, πάντοτε!

Δεν αμφιβάλω για την πρακτική χρησιμότητα του πλαστικού χρήματος και πως μπορεί να θεραπεύσει πολλές από τις παθογένειες τις κοινωνίας, εφόσον όμως συντρέχουν και μια σειρά από άλλες προϋποθέσεις. Εφόσον κυριαρχεί στην κοινωνία η διαφάνεια, εφόσον υπάρχει  ευθυνοδοσία και λογοδοσία, εφόσον λειτουργούν  οι δημοκρατικές διαδικασίες, εφόσον γίνονται σεβαστά τα αναφαίρετα δικαιώματα των ανθρώπων- πολιτικά, οικονομικά, προσωπικά- και, ίσως πάνω από όλα, εφόσον λειτουργούν  θεσμικές δικλείδες και κράτος δικαίου. Αν τα παραπάνω δεν ισχύσουν κανένα μέτρο δεν θα φέρει αποτέλεσμα. Η ανθρώπινη ευρηματικότητα θα βρίσκει κάθε φορά τρόπους, π.χ.  για φοροδιαφεύγει – που στην Ελλάδα ήδη εφαρμόζονται κατά  κόρο. Και δεν αναφέρομαι καν στον ευρέως διαδεδομένο αντιπραγματισμό.

Αν όμως ολοκληρωθεί αυτό  που η εξουσιαστική ελίτ επεξεργάζεται, με αιχμή του δόρατος τους κεντρικούς τραπεζίτες,  αν εξαφανιστεί τα μετρητά από τη αγορά και πάμε στις ηλεκτρονικές συναλλαγές, οι εξουσιαστές θα κατέχουν το απόλυτο εργαλείο ελέγχου για αυτούς, και ανελευθερίας για εμάς. Τότε είναι που  θα ακυρωθεί η κάθε δικλείδα ασφαλείας και θα θριαμβεύσει η χειρότερη μορφή του ολοκληρωτισμού, που είναι η φασιστική.

Σε μια τέτοια περίπτωση οι άνθρωποι θα κάνουν αυτό που διαχρονικά έκαναν. Θα “προσφύγουν στον ουρανό”, δηλαδή θα επαναστατήσουν.  Ας μην έχουν καμία αμφιβολία αυτοί που νομίζουν πως διαμορφώνουν τα πράγματα και που  αυτοπαραμυθιάζονται πως ορίζουν τις ζωές μας.
Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ 

10 σχόλια :

  1. Ανώνυμος29/12/15 19:23

    Γράφει ο Insider

    Πριν ακριβώς έναν χρόνο, ο Αλέξης Τσίπρας, ο Πάνος Καμμένος αλλά κυρίως ο Φώτης Κουβέλης, αρνήθηκαν να πουν αυτές τις δύο απλές λέξεις: “Σταύρος Δήμας”. Επέλεξαν να ρίξουν την κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Αντώνη Σαμαρά και να βυθίσουν τη χώρα σε μια μεγάλη περιδίνηση.


    Ο Αλέξης Τσίπρας, είχε τότε γοητευτεί από την επίθεση φιλίας της διαπλοκής, που έγινε εντονότερη μόλις εδραιώθηκε το δημοσκοπικό του προβάδισμα. Είχε άλλωστε αποτρέψει με κάθε τρόπο την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας. Για όσους ξεχνούν την σκοτεινή περίοδο που προηγήθηκε της πτώσης της κυβέρνησης, είχαμε δύο γεγονότα που σχεδιάστηκαν και εκτελέστηκαν με χειρουργική ακρίβεια και προφανή επιτυχία: Την αλλαγή στάσης του Φώτη Κουβέλη και το show Καμμένου – Λαζόπουλου – Σκουρλέτη με την απόπειρα “εξαγοράς” Βουλευτών των ΑΝΕΛ.


    Θυμίζουμε ότι σύμφωνα με μαρτυρίες τόσο συνεργατών του Φώτη Κουβέλη όσο και συνεργατών του Αντώνη Σαμαρά και του Βαγγέλη Βενιζέλου, ο κ. Κουβέλης είχε δεχτεί από τον Αύγουστο να αναλάβει Πρόεδρος Δημοκρατίας. Στη συνέχεια όμως, ο κ. Κουβέλης μετέβαλε τη στάση του, επιλέγοντας να “ρίξει” τη “μνημονιακή κυβέρνηση” για να “απαγκιστρώσει τη χώρα από τα Μνημόνια”. Θυμίζουμε επίσης, ότι μόλις ο κ. Κουβέλης άλλαξε στάση, πανθομολογείτο ότι προοριζόταν για το ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Υπήρξε, άλλωστε και συνάντηση στην Κουμουνδούρου στελεχών της ΔΗΜΑΡ με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όπου δόθηκαν χέρια και συμφωνήθηκε η κοινή συμπόρευση. Τελικά όμως, η συμφωνία αθετήθηκε εν ψυχρώ από τον κ. Τσίπρα, λόγω της τότε εσωτερικής αρνησικυρίας της Αριστερής Πλατφόρμας.

    Αφού απετράπη η υπερψήφιση προέδρου της Δημοκρατίας από την ΔΗΜΑΡ απετράπησαν και τυχόν διαρροές από τους ΑΝΕΛ. Θυμίζουμε τις γελοιότητες περί “αποστασίας” και “χρηματισμού” Βουλευτών μέσω facebook, θυμίζουμε την καλοστημένη παράσταση που έδωσε ο Λάκης Λαζόπουλος με συμπρωταγωνιστή τον Χαϊκάλη, θυμίζουμε τον Αιμίλιο Λιάτσο που πηγαινοερχόταν στους εισαγγελείς προφητεύοντας τις αποστασίες πριν ακόμα συμβούν, θυμίζουμε τις φωτογραφίες της Κουντουρά με υπουργούς της Ν.Δ. που διέρρεαν ως δια μαγείας σε εφημερίδες, θυμίζουμε τον δύσμοιρο Βουλευτή των ΑΝΕΛ Μελά που τσακωνόταν στα τηλεοπτικά παράθυρα για το αν η θετική ψήφος του, συνεπάγεται και την “εξαγορά” του...

    Αυτό το δυσώδες παρασκήνιο ζήσαμε ακριβώς έναν χρόνο πριν. Που είχε ως αποτέλεσμα την πτώση της κυβέρνησης και την ανάληψη της εξουσίας από τον Αλέξη Τσίπρα και τον Πάνο Καμμένο.

    Όμως το πραγματικό ερώτημα είναι, που τελικά θα βρισκόταν η Ελλάδα, αν τελικά οι δύο μαγικές λέξεις “Στάυρος Δήμας” ακούγονταν (και) από το στόμα του κ. Τσίπρα στις 29 Δεκεμβρίου;

    Η Ελλάδα τότε είχε ήδη μπει σε ανάπτυξη. Το τρίτο τρίμηνο του 2014, είχε μάλιστα την μεγαλύτερη ανάπτυξη σε ολόκληρη την Ευρωζώνη. Με αυτούς τους ρυθμούς, έναν χρόνο μετά ποια θα ήταν η εικόνα της χώρας;


    (συνεχίζεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος29/12/15 19:24

    (από συνέχεια)

    Το 2015 θα έκλεινε με ανάπτυξη (τουλάχιστον) 3%!

    Η ανεργία θα είχε υποχωρήσει στο 22%, δηλαδή 300.000 συμπολίτες μας θα είχαν ήδη βρει δουλειά!

    Η Ελλάδα θα είχε βγει οριστικά από τα μνημόνια, θα είχε σταθεί στα πόδια της, θα αξιοποιούσε το φτηνό χρήμα του Ντράγκι, το ζεστό πακέτο Γιούνκερ και θα δανειζόταν από τις Αγορές, με προστασία από την πιστοληπτική γραμμή στήριξης.

    Η οικονομία θα συνέχιζε να μην παράγει ελλείμματα αλλά πρωτογενή και δημοσιονομικά πλεονάσματα.

    Η αξιοπιστία της χώρας μας θα είχε αποκατασταθεί πλήρως στο εξωτερικό και οι ελληνικές εταιρίες θα δανείζονταν φτηνότερα, αυξάνοντας την ανταγωνιστικότητά τους.

    Οι τράπεζες θα ήταν ανοιχτές, χωρίς capital controls, με τις καταθέσεις να βρίσκονται εντός του τραπεζικού συστήματος.

    Το Ελληνικό δημόσιο θα ήταν κατά τουλάχιστον 30 δις πλουσιότερο από τις μετοχές των τραπεζών, αξίες που εξαϋλώθηκαν από την ανακεφαλαιοποίηση του κ. Τσίπρα.

    Οι ελληνικές τράπεζες θα συνέχισαν να παίζουν κυρίαρχο ρόλο στα Βαλκάνια και να αιμοδοτούν την κερδοφορία τους, αφού δεν θα είχαν ξεπουλήσει την εκεί συμμετοχή τους.

    Οι αποκρατικοποιήσεις των 14 αεροδρομίων, του ΟΛΠ, των σιδηροδρόμων, της ΔΕΣΦΑ θα παρήγαγαν ήδη πλούτο και θέσεις εργασίας, οι μπουλντόζες θα είχαν ήδη πιάσει δουλειά στο Ελληνικό, ενώ οι μεγάλες ενεργειακές εταιρίες θα ετοιμάζονταν να βάλουν τα πρώτα τρυπάνια εξόρυξης υδρογονανθράκων στην Δυτική Ελλάδα.

    Ο ΤΑΠ, το μεγαλύτερο ενεργειακό έργο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης θα ήταν ήδη σε πλήρη εξέλιξη, ενώ η χώρα μας θα είχε ξεκινήσει την ενεργειακή διασύνδεση των νησιών και τον καθορισμό ΑΟΖ με την Κύπρο, το Ισραήλ και την Αίγυπτο.

    Ο ΕΝΦΙΑ θα ήταν χαμηλότερος κατά 20%, η έκτακτη εισφορά θα ήταν χαμηλότερη κατά 30%, οι φόροι επιχειρήσεων θα βρίσκονταν στο 25% από 29% που είναι σήμερα, οι ασφαλιστικές εισφορές θα ήταν χαμηλότερες, οι φόροι στην εστίαση και τα νησιά θα ήταν κατά 10% χαμηλότεροι, θα είχε αυξηθεί η ιδιωτική κατανάλωση και το επιχειρηματικό περιβάλλον θα ήταν ευνοϊκότερο για επενδύσεις. Επίσης, θα είχε εφαρμοστεί η καθολική εφαρμογή του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος για τις ευπαθέστερες κοινωνικές ομάδες! *

    Και το σημαντικότερο, δεν θα είχαμε μπλέξει με τα εκατομμύρια προσφύγων και μεταναστών που εγκλωβίστηκαν στην Ελλάδα, μέσω της ανεύθυνης πολιτικής ανοικτών θυρών της κυρίας Τασίας και του ΣΥΡΙΖΑ.

    Βεβαίως σήμερα, μπορεί να αποκρούσαμε αυτά που θα ερχόντουσαν, αλλά τουλάχιστον “ο βασικός μισθός πήγε στα 751”, “οι συνταξιούχοι πήραν 13η σύνταξη”, “καταργήθηκε ο ΕΝΦΙΑ”, “διαγράψαμε το χρέος”, “κανένα σπίτι δεν κινδυνεύει από τα κοράκια”, “αποτρέψαμε το ξεπούλημα των δημοσίων επιχειρήσεων”, και “χορέψαμε τις αγορές πεντοζάλη”.

    Χαλάλι λοιπόν!

    Σοβαρά τώρα, υπό άλλες συνθήκες, σήμερα θα συζητούσαμε για τους στόχους του 2016, που θα προέβλεπαν ανάπτυξη 3,7 %, περαιτέρω ανάσχεση της ανεργίας, μείωση φορολογικών συντελεστών, εξορθολογισμό του κράτους.

    Το 2016 θα ήταν η χρονιά της ελπίδας για την Ελλάδα, αλλά και για κάθε Έλληνα ξεχωριστά.

    Όλα αυτά όμως θα συνέβαιναν χωρίς κανένα κόστος;

    Ασφαλώς όχι! Το κόστος θα ήταν το mail Χαρδούβελλη. Μέτρα συνολικού ύψους 1,5 δις ευρώ για την διετία 2015 -2016 που αφορούσαν κυρίως στη σύνδεση ασφαλιστικών παροχών με τις εισφορές , στην αύξηση του φόρου στα ξενοδοχεία από το 6,5% στο 13%, και στη διατήρηση των ονομαστικών συντάξεων στο επίπεδο του 2015 για τα έτη 2016 και 2017.

    Σκεφτείτε λοιπόν, ο κ. Τσίπρας πριν έναν ακριβώς χρόνο να είχε πει τις δύο μαγικές λέξεις: “Σταύρος Δήμας”. Ίσως σήμερα να ήταν και πάλι πρωθυπουργός σε μια διαφορετική όμως Ελλάδα. Σε μιαν Ελλάδα που θα είχε απαλλαγεί από τα Μνημόνια, σε μιαν Ελλάδα που θα κοιτούσε μόνον μπροστά!

    Δεν ξέρω αν ο κ. Τσίπρας σε μια τέτοια περίπτωση θα έκανε τα ίδια λάθη. Το μόνο που ξέρω είναι ότι και ο ίδιος βαθιά μέσα του, κάθε πρωί που ξυπνάει μετανιώνει που την 29η Δεκεμβρίου του 2014 έμεινε σιωπηλός...

    Πόσο διαφορετική ίσως να ήταν η μοίρα του, αλλά και η μοίρα της πατρίδας, αν και ο ίδιος έλεγε τις δύο μαγικές λέξεις...

    “Σταύρος Δήμας”


    Θες δε θες αυτή είναι η αλήθεια!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος29/12/15 19:43

    Την καρέκλα και την εξουσία θέλουν
    Και ο Βενιζέλος έριξε τον ΓΑΠ και πάει λέγοντας ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος29/12/15 20:24

    ΦΤΑΝΕΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ,ΠΟΣΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΕΧΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΕ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑΡΕΣ ΜΕΡΕΣ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος29/12/15 21:40

    δεν εχει συγγενεις να τον πανε σε γιατρο ρε παιδια....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος29/12/15 22:35

    οσο αφορα το βαγγελη το βενιζελο παρα πολλοι σημερα δεχονται οτι θυσιασε το κομμα του και την πολιτικη του καριερα για το συμφερον της χωρας και μονο ασχετοι επαναλαμβανουν τις ηλιθιοτητες του ψεκασμενου.....πολλοι τον αναζητουν και παραδεχονται οτι ειναι ενας απο τους μεγαλυτερους πολιτικους........θυμαμαι το αναθεμα που κανανε στο βενιζελο το 1916 και ας γραψει καποιος κατι γι αυτο....να δουμε πως και τοτε δρουσαν εθνικολαικιστες και καραγκιοζηδες...η ιστορια επαναλαμβανεται.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος29/12/15 22:41

    Μια σοβαρή προσέγγιση του θέματος των ημερών που πέρασε από τον Αλέξανδρο Παπαδόπουλο που αξίζει τον κόπο να διαβαστεί!!!!!!



    Πριν βιαστούμε να αποφασίσουμε αν πρέπει να επεκταθεί το σύμφωνο συμβίωσης στα gay ζευγάρια, ας δούμε τι είναι. Είναι απλούστατα ένα ιδιωτικό συμφωνητικό. Και σε τι διαφέρει από τον πολιτικό γάμο; Σε αντίθεση με τον πολιτικό γάμο που είναι ένα προετοιμασμένο «πακέτο» μέτρων που ισχύουν για το ζευγάρι, το σύμφωνο συμβίωσης είναι πιο ελαστικό και επιτρέπει στο ζευγάρι να αποφασίσει μόνο του κάποιους όρους που θα ισχύουν στη μεταξύ τους συμφωνία. Επίσης ο πολιτικός γάμος θέλει χρόνο για να διαλυθεί ενώ το σύμφωνο συμβίωσης διαλύεται άμεσα στον συμβολαιογράφο.

    Ως προς αυτές τις δύο χρήσιμες διαφορές, φυσικά και πρέπει να επεκταθεί σε όλους ανεξαιρέτως, straight, gay.

    Στο ζήτημα της υιοθεσίας τώρα, δεν εξετάζουμε αν οι gay μπορούν να μεγαλώσουν με αγάπη ένα παιδί. Θεωρώ πως μπορούν. Ούτε αν υπάρχουν straight ζευγάρια που κακομεταχειρίζονται τα παιδιά τους. Φυσικά υπάρχουν. Αυτό που πρέπει να εξετάσουμε είναι αν η υιοθεσία παιδιών από gay θα είναι προς όφελος ή όχι των παιδιών.

    Ας αλλάξουμε λοιπόν, πρώτα την κοινωνία. Ας κάνουμε τους gay πλήρως αποδεκτά μέλη της. Και όταν το κάνουμε, τότε ενδεχομένως ας υιοθετήσουν και παιδιά.

    Τα παιδιά αυτά θα μεγαλώσουν σε μια κοινωνία που δεν είναι έτοιμη να τα δεχθεί. Θα περάσουν 12 χρόνια στο σχολείο όπου θα μαρτυρήσουν από τον εξευτελισμό των συμμαθητών τους και θα διπλομαρτυρήσουν στο στρατό από την λοιδορία των άλλων φαντάρων. Αυτά τα παιδιά θα συναντήσουν παντού προβλήματα επειδή στην ερώτηση «όνομα μητρός» θα απαντάνε «Θανάσης».

    Η κοινωνία βέβαια δεν αλλάζει χωρίς μάχη. Αλλά αυτή τη μάχη πρέπει να την δώσουν μόνοι τους οι gay ή με την συμπαράσταση μερικών από εμάς; Δεν μπορεί σίγουρα να θέλουν να συμπαρασύρουν σε αυτή τη μάχη μερικά ορφανά παιδάκια τα οποία θα καταδικαστούν σε δεκαετίες εξευτελισμού και ψυχολογικών προβλημάτων για χάρη της αγώνα των gay γονιών τους.

    Ας αλλάξουμε λοιπόν, πρώτα την κοινωνία. Ας κάνουμε τους gay πλήρως αποδεκτά μέλη της. Και όταν το κάνουμε, τότε ενδεχομένως ας υιοθετήσουν και παιδιά.

    ΥΓ1: Η κοινωνία αυτή (της Εκκλησίας προεξάρχουσας) θεωρεί ανώμαλο ένα αξιοπρεπές gay ζευγάρι, αλλά ομαλό μια 20χρονη στάρλετ να πηγαίνει με έναν 70χρονο πλούσιο επιχειρηματία.

    ΥΓ2: Το gay pride, καλό θα ήταν να μετονομαστεί σε “mourlos pride” διότι κανένας gay δεν έχει όρεξη να κυκλοφορεί λαδωμένος, με κόκκινα μαλλιά, φτερά και πούπουλα. Ο gay δεν θέλει να σου δείξει πως διαφέρει. Θέλει να σου δείξει πως δεν διαφέρει.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος29/12/15 22:44

    το προηγούμενο αφορά τους ομοφυλολάτρες και τους ομοφοβικούς ανατάμα.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος29/12/15 23:09

    ΔΕ ΦΤΑΝΕΙ ΠΟΥ ΛΕΣ ΑΡΛΟΥΜΠΕΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ .ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΒΛΑΣΦΗΜΟΣ ΣΥΓΚΡΙΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΕΘΝΑΡΧΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟ ΒΕΝΙΖΕΛΟ Μ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΝΤΟΥΛΑΠΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανώνυμος29/12/15 23:11

    ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΩ..ΕΧΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΧΑΖΗ ΦΙΛΗ ΠΟΥ ΘΑΥΜΑΖΕΙ ΤΟ ΓΑΠ...ΝΑ ΚΛΕΙΣΩ ΚΑΝΑ ΡΑΝΤΕΒΟΥ; ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΘΑ ΤΑ ΒΡΕΙΤΕ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψιν σας τα ακόλουθα:
• Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές, ή χυδαιολογίες.
•Μην δημοσιεύετε άσχετα, με το θέμα, σχόλια.
•Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα διαγραφής σχολίων χωρίς καμία προειδοποίηση.