Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2015

Η ΓΕΝΙΆ ΤΟΥ 50, 60 ΚΑΙ 70

Σύμφωνα με τις στατιστικές, αυτοί από εμάς που ήμασταν παιδιά τις δεκαετίες του 40 50 60 και 70 πιθανόν δεν θα έπρεπε να είχαμε επιζήσει.
Οι κούνιες μας ήταν βαμμένες με γυαλιστερή λαδομπογιά με βάση το μόλυβδο. Τα πατώματα είχαν μωσαϊκό που σου περόνιαζε τα κόκκαλα κι οι κρεβατοκάμαρες ξύλινα πατώματα που τα γυάλιζαν με παρκετίνη, με κάτι βαρειές παρκετέζες και κάθε τόσο αγκίθες καρφωνόντουσαν στις ξυπόλητες πατουσες μας.

Οι παιδικές αρρώστιες έκαναν θραύση. Κάθε τόσο κι ένας φίλος ή συμμαθητής πάθαινε ιλαρά, κοκύτη, μαγουλάδες, ανεμοβλογιά.
Δεν είχαμε καπάκια ασφαλείας στα μπουκάλια με τα φάρμακα, ούτε καπάκια στις πρίζες του δωματίου, εκείνες τις σκούρες τις φτιαγμένες από βακελίτη.

Ζεσταινόμασταν με σóμπες με ξύλα η με… κάρβουνο, η με θερμάστρες πετρελαίου. Που να βρεθεί καλοριφέρ τότε.
Τηλέφωνο είχε ή σε κανένα θάλαμο του ΟΤΕ με κερματοδέκτη με εκείνες τις μάρκες τις χαραγμένες, ή στο περίπτερο της γειτονιάς, που είχε κρεμασμένα με μανταλάκια τα περιοδικά μας ο Μικρός Ηρωας κι ο Μικρός Σερίφης, κι ακόμα το Ρομάντζο, το Πάνθεον, το Ντομινό, η Βεντέττα, το  Πρώτο, το Εμπρός.
Ακόμα ζητάω τη σοκολάτα ΙΟΝ αμυγδάλου του ταλήρου, ή τις πρώτες γκοφρέτες ΜΕΛΟ με τα χαρτάκια με τις φορεσιές και τις σημαίες των χωρών του κόσμου, ακόμα θυμάμαι το Γλυφιτζούρι κοκοράκι, το μαλλί της γριάς στα πρόχειρα λούνα παρκ, το φρεσκοψημένο ποπ κορν , τις καραμέλες γάλακτος τις τυλιγμένες στο χρυσό χαρτί, τις κατακόκκινες καραμέλες τσάρλεστον ,το πεστίλι πέτσα βερίκοκο , το αυθεντικό παστέλι, και το κάτασπρο μαντολάτο. Ακόμα θυμάμαι τη γεύση απ το καλαμπόκι και τα κάστανα και συγκινούμαι όταν βλέπω καστανάδες, λίγους πια και καλαμποκάδες σε κάνα πανηγύρι.
Χάθηκαν τα αυθεντικά σουβλάκια με τα ντονέρ και την ξεροψημένη πίτα και το κοκινοπίπερο.
Τα αστικά λεωφορεία Σκανια Βάμπις, Σκόντα, Βόλβο κι αργότερα Βritish Leyland και ΗΙΝΟ, είχαν τη μηχανή μέσα και ήταν συνήθως καλυμμένη με μπλέ δερμάτινα καπιτονέ καλύμματα. Βόγκαγαν κάθε φορά που ο οδηγός άλλαζε ταχύτητα. Καμμιά φορά είχε και μια θέση μπροστά δεξιά δίπλα στη μηχανή που ηταν η καλύτερη για τα παιδικά μας όνειρα. Υπήρχε και εισπράκτορας στριμωγμένος δίπλα στην πίσω πόρτα με το κλασσικό γκρί καπέλο με το γείσο, ένα πρωτόγονο μικρόφωνο κι έλεγε τις στάσεις ή φώναζε τέρμα τα μία και είκοσι. Θυμάστε εκείνες τις κερματοθήκες που έβαζε τα κέρματα και που τώρα τελευταία ξανάγιναν της μόδας;
Τα κίτρινα τρόλευ με τους οδηγούς και τους εισπράκτορες με τις καφέ στολές, κι εκείνο το περίεργο μηχανάκι με τη μανιβέλλα που έκοβε τα εισιτήρια.
Τα γκρίζα αμερικάνικα πελώρια ταξί με τα καθισματάκια που έπεφταν από τις πλάτες των μπροστινών καθισμάτων, γυρόφερναν ή άραζαν στις πιάτσες. Κι οι πειρατές, «ένα διφραγκάκι Σύνταγμα» τους έκοβαν το μεροκάματο.
Ποιος να έχει τότε Ι.Χ Οι λίγοι τυχεροί αγόραζαν VW σκαραβαίους, ή μεταχειρισμένα Consoul Cortina, Hansa, Wartburg, FIAT 1100, Opel Olympia. Θυμάστε τα Anglia, τα Peugeot 403, τα Renault 10 ή το Simca 1000, με τα ανύπαρκτα καλοριφέρ και τα λιγνά λάστιχα.

Το γάλα μας το έφερνε
 ο γαλατάς ή μέσα σε γυάλινα μπουκάλια με αλουμινένια καπάκια ή μας το άδειαζε από μεγάλες καρδάρες στην κατσαρόλα στην εξώπορτα.
Οι κολώνες του πάγου που τις έφερνε ο παγοπώλης με την τρίκυκλη μοτοσυκλέτα του και τις κουβάλαγε με εκείνο το περίεργο εργαλείο γάντζο, αργοέλιωναν στο κεφαλόσκαλο. Και η βρύση του ψυγείου είχε στο στόμιο της τυλιγμένο ένα λευκό τουλπάνι σα φίλτρο. Που ηλεκτρικά ψυγεία. Αργότερα θυμάμαι κάτι ΠΙΤΣΟΣ ΙΖΟΛΑ και ΚΕΛΒΙΝΕΙΤΟΡ.
Οι παπλωματάδες, οι καρεκλάδες οι γανωτζήδες οι ακονιστές κι οι τσαγκάρηδες είχαν πολλή δουλειά. Στην κεντρική λεωφόρο ένα πλήθος από λούστρους με καλογυαλισμένα κασελάκια που λαμποκοπούσαν περιίμεναν πελάτη. Και σε κάποια γωνιά σε μια καμαρούλα 2Χ2 ήταν το βασίλειο του τσαγκάρη με εκείνο το περίεργο καλαπόδι που έβαζε ανάποδα το παπούτσι και το κόλλαγε και το κάρφωνε με εκείνες τις μαύρες πρόκες με το πλατύ κεφάλι και διάχυτη η μυρουδιά της βενζινόκολλας
Στη γωνιά του δρόμου μια ΕΒΓΑ που πούλαγε γάλα, γιαούρτια και παγωτά σε ψυγεία με μαύρα λαχιστένια καπάκια, και σε μια γωνιά μεταλλικά κουτιά με γυάλινο επάνω μέρος και μέσα μπισκότα γεμιστά με κρέμα γεύση βανίλλια σοκολάτα φράουλα και μπανάνα και κουραμπιέδες Μπούσιου αν θυμάμαι τυλιγμένους σε ημιδιαφανές χαρτί.
Στο κομμωτήριο της γειτονιάς οι κυρίες ψηνόντουσαν με τις ώρες κάτω απ τις κάσκες σεσουάρ με τα μαλλιά πασαλειμένα πλίξ τυλιγμένα σε ρόλλει κι όλα μαζί σκεπασμένα με δίχτυ και τα αυτιά σκεπασμένα με κοκκάλινα καπάκια. Η μανικιουρίστα καθάριζε τα πετσάκια και έβαφε τα νύχια με κατακόκκινο μανό που μύριζε ασετόν από δέκα μέτρα μακριά.
Ο καφές στα καφενεία ήταν μόνο Ελληνικός, τούρκικος τότε. Δεν υπήρχε νες ούτε φραπέ ούτε καπουτσίνο ούτε εσπρέσσο ούτε κάν φίλτρου γαλλικός. Μόνο σε κανένα ζαχαροπλαστείο εύρισκες γαλλικό και βέβαια τον πλήρωνες πανάκριβα. Οι πρώτες καφετιέρες ήταν κάτι γυάλινες κανάτες γεμάτες νερό πάνω στη φωτιά,με ένα ειδικό μεταλλικό φίλτρο που ο ατμός που υγροποιόταν έπεφτε πάνω στον καφέ τον έριχνε στο νερό και ο κύκλος συνεχιζόταν μέχρις εξαντλήσεως του περιεχομένου.
Σαββατόβραδο στα μικράτα μας σινεμαδάκι την σπουδαία περίοδο του Ελληνικού κινηματογράφου και το βράδυ ταβερνάκι με μπριζολίτσα παιδάκια και μια γουλιά μπύρα που μας έδινε κρυφά η μάνα μας γιατί «το παιδί δεν πρέπει να πίνει».

Και αργότερα πιο μεγάλοι πια σινεμά και καφετέρια στον Πύργο των Αθηνών ,το Loubier, το Blue Bell, του Φλόκα, το Βυζάντιο, του Βρυλώνια με τις φοβερές μακαρονάδες. Τη Σόνια.
Με πόση χαρά ακολουθούσαμε Κυριακή πρωϊ τον πατέρα στο καφενείο και απολαμβάναμε επί ώρες μια κουταλιά βανίλια, το γνωστο υποβρύχιο μεσα σε ένα ποτήρι παγωμένο νερό, ή τρώγαμε το μεζέ του ούζου και του αφήναμε το ούζο ξεροσφύρι. Κι ύστερα με το ποδήλατο πάνω κάτω στο πεζοδρόμιο κι εκείνος να μας ρίχνει κλεφτές ματιές κάθε που σήκωνε το κεφάλι του απ το τραπέζι με την πρέφα ή το τάβλι. Και το μεσημέρι της Κυριακής μετά το οικογενειακό γεύμα πόση πίκρα όταν έφευγε για το γήπεδο χωρίς εμάς γιατί ήταν μεγάλο παιγνίδι και με πόση λαχτάρα περιμέναμε να ακούσουμε την περιγραφή απ το ραδιόφωνο. Γεωργίου, Φώσκολος, Λογοθέτης κι αργότερα απ την τηλεόραση Διακογιάννης Φουντουκίδης Κατσαρός.
Η γλυκύτερη αναμονή το καλοκαίρι ήταν ο παγωτατζής με το καρότσι με τις σιδερένιες ρόδες που το σπρωχνε στο χωματόδρομο. Παπασπύρου ΑΣΤΥ ΕΒΓΑ. Μια δραχμή η κρέμα, μιάμιση το κακάο, δύο η σοκολάτα.
Τα καλοκαίρια μπάνιο με το πούλμαν ή πάνω στις καρότσες των αγροτικών ή με φορτηγά ή άντε με προϊστορικά λεωφορεία που ζεμάταγαν σαν την κόλαση στις κοντινές παραλίες, Καβούρι Βουλιαγμένη, Βάρκιζα άντε και στη Λουμπάρδα ή απ την άλλη μεριά Ραφήνα Νέα Μάκρη Κόκκινο λιμανάκι. Γελάγαμε με κάτι χοντρές γριές που κάνανε μπανιο με τις κομπιναιζόν, Πέφταμε κάτω και χτυπιόμασταν όταν βλέπαμε κάποιους με το ένα χέρι να κρατάνε τυλιγμένη την πετσέτα γύρω τους και με το άλλο να προσπαθούν να βγάλουν το μαγιό και ναι βάλουν εσώρουχο και παντελόνι. Σιχαινόμασταν τα κεφτεδάκια ή τα ντολμαδάκια στην αμμουδιά. Και το νερό που πίναμε ήταν πάντα χλιαρό.
Και φρούτα, θεούλη μου τι φρούτα ήταν αυτά!  Θυμάμαι ακόμα τον πατέρα μου να κουβαλάει κάτι δωδεκάκιλα Αμερικάνικα ριγέ καρπούζια και γιαρμάδες που σε κάθε δαγκωνιά τα ζουμιά έτρεχαν στο πηγούνι και το λαιμό. Και πεπόνια που μοσχομύριζαν. Και κεράσια μέλι. Και σταφύλια ολόγλυκα.  Ψωμί, τυρί φέτα και καρπούζι για φαγητό. Η υπέρτατη γεύση.
Πίναμε νερό απ το λάστιχο του κήπου (τι εμφιαλωμένα και πράσινα άλογα), τρώγαμε λουκουμάδες με ζάχαρη, κουλούρι και τριγωνάκι κεφαλοτύρι απ τον πλανόδιο κουλουρά έξω απ την εκκλησία, αμφίβολης καθαριότητας τυρόπιτες και σάμαλι ( Δεν έχω ξαναδοκιμάσει από τότε τέτοια νοστιμιά), κοκ και κορνέ με σαντιγύ, και πάστες νουγκατίνες σοκολατίνες και σεράνο απ τις ΕΒΓΑ της γειτονιάς. Γευόμασταν βούτυρα και μαρμελάδες σπιτικές και σπιτικά γλυκά κουταλιού συκαλάκι, περγαμόντο, βύσσινο και πορτοκάλι, νερατζάκι, και φαγητά που δεν τα φτιάχνουν τώρα γιατί είναι κουραστικά. Ροστ μπήφ, μελιτζάνες παπουτσάκια, ιμάμ, παστίτσια, μουσακάδες. Τρώγαμε τόνους κεφτέδες με πατάτες τηγανιτές αλλά ποτέ δεν είμασταν υπέρβαροι γιατί γυρνάγαμε όλη μέρα στους δρόμους και τις αλάνες παίζοντας.
Μοιραζόμασταν με τους φίλους μας μια πορτοκαλάδα ή γκαζόζα απ το ίδιο μπουκάλι και ποτέ κανένας μας δεν έπαθε τίποτε. Δεν πολυαρωσταίναμε , αλλά αν τύχαινε να αρρωστήσουμε πάντα υπήρχε μια καλή μάνα ή γιαγιά να μας δώσει λίγο φιδέ και να μας ρίξει βεντούζες να μας δώσει μια κουταλιά Νορισοντρίν, Ιπεσαντρίν ή ασπιρίνη διαλυμένη στο κουταλάκι μαζί με ζάχαρη, ή να μας κάνει μια ένεση με γυάλινη σύριγγα που τη βράζανε στο κατσαρολάκι, και πιο ύστερα να μας διαβάσει κανένα παραμυθάκι για να αποκοιμηθούμε. Και κάτι θερμόμετρα γυάλινα του πεντάλεπτου και στα πόδια του κρεβατιού να γουργουρίζει η γάτα η παρδαλή και να αναδεύεται και να παίζει με την άκρη της κουβέρτας.
Οταν κάναμε ποδήλατο (eska ή velamos) δεν φορούσαμε κράνος και στην πίσω ρόδα βάζαμε πάντα χαρτόνι από πακέττο τσιγάρα πιασμένο με ξύλινο μανταλάκι έτσι για να κάνει θόρυβο και να μας θυμίζει μηχανάκι
Περνάγαμε ώρες έξω απ το σπίτι φτιάχνοντας πατίνια με ρουλεμάν και σανίδια και κατεβαίναμε τις κατηφόρες τις γειτονιάς απλά για να διαπιστώσουμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένο. Κι όταν σηκωνόμασταν μέσα απ τους θάμνους που καταλήγαμε, μαθαίναμε πώς να διορθώνουμε το πρόβλημα των φρένων. Για να μη ξαναπληγώσουμε τα γόνατα μας και να μην αποκτήσουμε ευμεγέθη καρούμπαλα στο κέντρο του μετώπου μας Κι αν τα αποκτούσαμε τα πατάγαμε με εκείνα τα μεγάλα τάλληρα για να μη φουσκώσουν.
Είχαμε φίλους. Βγαίναμε στο δρόμο και τους βρίσκαμε. Παίζαμε μπάλα και κυνηγητό στους δρόμους. Τα δοκάρια στα αυτοσχέδια γήπεδα ήταν ή οι σχολικές τσάντες ή τα πουλόβερ κι οι ζακέττες μας κουβαριασμένες και για καλάθια του μπάσκετ είχαμε τα περβάζια των παραθύρων. Πόσες φορές δεν σπάγαμε και κανένα τζάμι και εξαφανιζόμασταν όλοι μαζί αφήνοντας τη μπάλα στα χέρια κάποιου συνταξιούχου που την έσκιζε με το σουγιά και την πέταγε στο δρόμο. Ο παλιόγερος !
Σκάβαμε λακουβάκια για να παίξουμε γκαζές, ακόμα και κουτσό μαζί με τα κορίτσια, χαρτάκια ή απ αυτά που αγοράζαμε απ τα περίπτερα ή με τα χαρτόνια απ τα πακέτα τα τσιγάρα.
Πηγαίναμε στα σπίτια των φίλων μας και χτυπούσαμε την πόρτα, ή το πιο συνηθισμένο μπαίναμε χωρίς να ρωτήσουμε. Πέφταμε από δέντρα, κοβόμασταν, πληγώναμε τα γόνατα μας και σπάγαμε και κανένα χέρι και οι γονείς μας μάς κατσάδιαζαν κι αυτό ήταν. Λίγο βάμμα στην πληγή κι όξω απ την πόρτα. Τσακωνόμασταν και παίζαμε μπουνιές και μαυρίζαμε και μελανιάζαμε και πάλι φιλιώναμε. Παίζαμε ξιφομαχίες με αυτοσχέδια ξύλινα σπαθιά. Τα ακόντια μας ήταν τα κοντάρια απ τις σκούπες ειδικά από εκείνες που τύλιγαν με μια μαξιλαροθήκη και ξαράχνιαζαν τα ταβάνια. Οι ασπίδες μας ήταν τα καπάκια απ τις μεγάλες κατσαρόλες .
Τρώγαμε ακόμα και σκουλήκια και λάσπες απ τον κήπο. Θυμάστε τη γεύση της λάσπης; Ούτε μάτια βγάλαμε, ούτε τα σκουλήκια έζησαν για πολύ το στομάχι μας.
Κι όταν η γιαγιά πότιζε τον κήπο τι πλάκα να της πατάς το λάστιχο του ποτίσματος και να της κόβεις το νερό κι εκείνη να φωνάζει.  Κι ο πανικός ακόμα μεγαλύτερος όταν πιάναμε το φλίτ με το εντομοκτόνο για να παίξουμε ανίδεοι για το δηλητήριο που περιείχε.
Στους ποδοσφαιρικούς μας αγώνες την ομάδα την έφτιαχναν μερικοί, οι υπόλοιποι μάθαιναν να ζουν χωρίς αρχηγιλίκι.  Φεύγαμε απ το σπίτι το πρωί και παίζαμε όλη μέρα ελεύθεροι αρκεί να γυρίζαμε πίσω μόλις άρχιζε να σκοτεινιάζει, ή όταν η μάνα μας έβαζε τις φωνές απ το μπαλκόνι να τσακιστούμε να ανεβούμε για διάβασμα. Δεν είχαμε βιντεοπαιχνίδια ούτε καν τηλεόραση, ούτε κινητά ούτε υπολογιστές ή internet άντε κανένα ραδιόρφωνο με λυχνίες. Το καλύτερο δώρο ήταν ένα μικρό τρανζιστοράκι με εννιάβολτη Bereck για να ακούμε Εθνικό, ή Ενόπλων.
Πηγαίναμε σχολείο και τα Σάββατα. Τρείς μέρες πρωι, τρείς μέρες απόγευμα. Τετάρτη απόγευμα Πέμπτη πρωί και την πρώτη ώρα Μαθηματικά. Πόσες φορές δεν αισθανθήκαμε το χέρι κάποιου καθηγητή να μας σηκώνει απ τη φαβορίτα ή να μας τραβάει τα αυτιά, η να μας ρίχνει μια σβουριχτή σφαλιάρα. Κι η βίτσα, συνήθως από μουριά να μας πληγώνει την παλάμη. Οι πράξεις μας ήταν δικές μας και οι συνέπειες θα βάρυναν εμάς.
Ποιος δε θυμάται τις καζούρες ιδιαίτερα στους Θεολόγους, τις Αγγλικούδες και τους Τεχνικούς. Τα παρατσούκλια που τους βγάζαμε τα παλιόπαιδα. Ο γιαουρτάς, ο καρκίνος ο θέκλας η θρούμπος ο φισφιρίκος. Την αγωνία μόλις έμπαινε ο μαθηματικός κι άνοιγε τον κατάλογο. -Για να σηκωθεί σήμερα ο ………. Και μέχρι να πεί τον μελλοθάνατο, κόμπος το στομάχι.
Θυμάστε στα διαγωνίσματα την απεγνωσμένη προσπάθεια να αντιγράψουμε με το βιβλίο στα γόνατα, ή τα σκονάκια κρυμμένα στα μανίκια, ή τα κορίτσια που τάγραφαν με στυλό BIC ή SCHNEIDER πάνω στα μπούτια τους και τα κάλυπταν με τις μπλέ ποδιές τους. Μπλέ κοριτσίστικες ποδιές, άσπρο γιακαδάκι και άσπρη μπλέ κορδέλλα στα μαλλιά. Ποδιές που εξαφανιζόντουσαν στο λεωφορείο και χωνόντουσαν μες στις τσάντες και ταΆ αγόρια που περίμεναν στο τέρμα του λεωφορείου.
Ποιος δε θυμάται τις ημερήσιες εκδρομές στον Κάλαμο, τον Αη Γιάννη το Ρώσσο, το Ναύπλιο, τον Οσιο Λουκά, τους Δελφούς για να δούμε τον Ηνίοχο τον σκανδαλιάρη που σε κοίταγε πονηρά όπου κι αν στεκόσουνα ,με κάτι απίστευτα πούλμαν.
Και τους ποδοσφαιρικούς αγώνες των τριών ωρών και βάλε στα άδεια οικόπεδα που τώρα έχουν γίνει μεζονέτες και στούντιο.
Κάποιοι μαθητές όχι τόσο έξυπνοι ή επιμελείς έχαναν την τάξη και ξαναπήγαιναν στην ίδια. Θυμηθείτε πόσους διετείς είχατε στην τάξη σας στο γυμνάσιο. Ήταν εύκολα αναγνωρίσιμοι απ τα γένια και τη χοντρή φωνή.
Ο πρώτος μας έρωτας ήταν συνήθως αδελφή ή εξαδέλφη του καλύτερου φίλου μας. Θυμόσαστε το χτυποκάρδι αλήθεια; Την αγωνία μη μας πάρουν χαμπάρι. Το πρώτο φιλί. Τα ξαναμμένα μάγουλα ,το χνούδι πάνω απ το χείλος μας.
Θυμάστε τα πάρτυ γενεθλίων με 15 αγόρια και δύο κορίτσια, (Ποιος να αφήσει την κόρη του να πάει) με πορτοκαλάδα ή ΤΑΜ ΤΑΜ, πατατάκια τσιπς και σπιτικό κέϊκ κι αργότερα βερμουτάκι και ξηρούς καρπούς.  Τις άπειρες φορές που χορεύαμε το ίδιο μπλούζ σε συνενόηση με τον υπεύθυνο του πικάπ, έτσι για να μένουμε πιο πολλή ώρα αγκαλιασμένοι με το κορίτσι των ονείρων μας. Την απίστευτη φράση ΤΑ ΦΤΙΑΞΑΜΕ. Τι φτιάξαμε ο Θεός κι η ψυχή μας.
Πηγαίναμε στο γήπεδο τρείς ώρες πριν το μάτς και γυρίζαμε παπί απ τη βροχή και παγωμένοι μέχρι το μεδούλι τυλιγμένοι με μουσκεμένες σημαίες και χωμένοι σε πλαστικές σακούλες Κι με τις κάλτσες να τρέχουν
Υπήρχαν τέσσερις εποχές διακριτές μεταξύ τους. Τα φύλλα των δέντρων έπεφταν το φθινόπωρο και τα μπουμπούκια των λουλουδιών άνθιζαν την άνοιξη. Υπήρχαν δέντρα και κήποι στις αυλές των σπιτιών και πηγάδια και χώμα που μύριζε μετά το πότισμα . Θυμάστε τους πανσέδες; Τα σκυλάκια; Τα χρυσάνθεμα;
Τις πλεχτές ζακέτες που βάζαμε κάπου μετά το Πάσχα. Τα πρώτα μακριά παντελόνια.
Τα καλοκαιρινά βράδια τα βγάζαμε ή στα σκαλιά παρέες παρέες, ή παίζοντας κρυφτό και κρυφτοντένεκο, ή στα καλοκαιρινά σινεμά με τα χαλίκια, τις καρέκλες με το πλαστικό σκοινί, τις μπουκαμβίλιες στη μάντρα , τον πασατέμπο και την πορτοκαλάδα ΠΑΡΘΕΝΩΝ. Αξέχαστα χρόνια.
Οι γενιές αυτές έβγαλαν μερικούς απ τους καλύτερους επιστήμονες, γιατρούς, μηχανικούς, ανθρώπους εργατικούς και τίμιους οικογενειάρχες και πολλούς άλλους. Τα τελευταία πενήντα χρόνια έγινε έκρηξη σε καινοτομίες και νέες ιδέες. Είχαμε επιτυχίες, αποτυχίες και υπευθυνότητα και μάθαμε να τα αντιμετωπίζουμε όλα. Μεγαλώσαμε σαν παιδιά με τις χαρές και τις λύπες, μας. Ζήσαμε. Και θα εξακολουθήσουμε να ζούμε όσο μας χρωστάει ο Θεός, σε πείσμα όλων αυτών που μας πλαστικοποίησαν τη ζωή με δικές τους ιδέες και για δικό τους όφελος.

20 σχόλια :

  1. Ανώνυμος20/11/15 15:57

    το εισητήριο αυξήθηκε σαν ισοδύναμο στο ΦΠΑ των ιδιωτικών σχολείων......

    πόσο δίκιο είχε ο άλλος που έλεγε ΣΚΑΣΕ ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΣΕ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος20/11/15 16:24

    ΑΣ ΑΥΞΗΘΗΚΕ...ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΘΟΛΟΥ ΔΙΚΙΟ.ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΨΗΦΙΣΕ ΝΑ ΜΗΝ ΑΥΞΗΘΕΙ.ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΤΟ ΑΥΞΑΝΑΝΕ ΨΗΦΙΖΕ. ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟ ΣΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΑΥΞΗΣΗ.ΤΕΛΟΣ Η ΑΥΞΗΣΗ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΣΥΝΤΕΛΑΣΤΗ ΦΠΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος20/11/15 17:21

    απο φτουνα που λες λιγα εζησα...τα πολλα ηταν ονειρο για γλανιτσια,αιντε κανα μπεσικι γυρορχοτανε στη γειτονια,και κεινες οι καραμελες οι λουκουμισιες, ακομα λιγωνουμε......gerolykos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος20/11/15 18:41

    ποιας γενιας εισαι gerolyke?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος20/11/15 20:22

    του περα και του δωθε πες τους γερολυκε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος20/11/15 20:24

    ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΔΕ ΘΑΣΑΙ ΓΕΡΟΛΥΚΕ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος20/11/15 20:51

    Ο ΜΑΡΙΑΝΟ ΡΑΧΟΫ, ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ ΠΕΡΑΣΕ ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟ ΝΟΜΟ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΕΞΙΟ ΚΟΜΜΑ !......


    1. Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΘΑ ΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΘΗΤΕΙΑΣ ΤΟΥ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΣΥΝΤΑΞΗ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ


    2. ΘΑ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥ. ΟΛΟΙ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ (ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΠΑΡΟΝ, ΜΕΛΛΟΝ) ΚΑΙ ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΠΕΡΝΑΕΙ ΣΤΗΝ ΙΣΧΥΟΥΣΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΜΕΣΑ. Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΘΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΩΝ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ. ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟ ΣΚΟΠΟ.

    3. ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΑΛΛΟΥΝ ΣΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΤΟΥΣ ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΙΣΠΑΝΟΙ

    4. ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΠΑΥΟΥΝ ΝΑ ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΜΙΣΘΟΥ ΤΟΥΣ


    5. ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΟΥΝ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΧΩΡΟΥΝ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ ΤΩΝ ΥΠΟΛΟΙΠΩΝ ΙΣΠΑΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ


    6. ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΘΑ ΥΠΟΚΕΙΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΝΟΜΟΥΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΙΣΠΑΝΟΙ.

    7. ΤΟ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΕΙΝΑΙ ΤΙΜΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ.

    ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΟΥΝ ΤΙΣ ΘΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ( ΟΧΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΔΥΟ ) ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΨΑΧΝΟΥΝ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ .


    Το τζουμέρκο ακούει?????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος20/11/15 21:45

    ΤΩΡΑ ΓΙΑΤΙ ΞΕΣΠΙΤΩΣΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΥ ΠΑΠΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος20/11/15 22:13

    γενια της τουρκοκαβαλας....gerolykos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανώνυμος20/11/15 22:44

    της 10ετιας του 50 δηλ
    ψάχτε τώρα ,μας έδωσε ενα στοιχειο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμος21/11/15 09:54

    Οι δικοί μας βουλευτές είναι μετοχή οι περισσότεροι σε εταιρείες γι αυτό κόπτονται να βγουν και όταν γίνουν κυβέρνηση να αυξήσουν τον πλούτο αυτό είναι το μέλημά τους...... αγρότης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ανώνυμος21/11/15 16:30

    ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ....(ποσο δικιο ειχε!!!!!!) Το φεβρουαριο τα εγραφε....



    Είτε το θέλετε είτε το ξορκίζετε, η αμίληκτη ιστορία γράφει ήδη.

    Κυβέρνηση ΚΑΜΕΝΟΥ-τσίπρα!!!!!!

    Είτε το βλέπετε, είτε το αποδιώχνεται το δούλεμα από το συνοθύλευμα πάει σύννεφο!!!!!

    Το μόνο σίγουρο είναι ότι την πικρίλα θα την έχετε και τούτο για τον εξής απλό λόγο.

    Αν το συνεθύλευμα στρουγγιαστεί και σταματήσει τις μπαρουφολογίες και τις αρλουμπολογίες, ακολουθώντας το ρεαλισμό και την πραγματικότητα τότε τι θα κάνετε χωρίς .....επανάσταση και να η πικρίλα ένα γόνα.......Βέβαια εγώ στην προκειμένη περίπτωση θα είμαι ήρεμος και που ξέρεις μπορεί και να επιχειρηματολογώ υπέερ τους......

    Αν το τσούρμο αρχίσει τις λύρες και τα νταούλια και εσείς από κοντά με τις πίπιζες τότε θάρθει η στιγμή (και γλήγορα) που η πίκρα θα έρθει από την πείνα και το μπάχαλο.....και εσείς στην πίκρα και εγώ στην πίκρα.

    Άρα σε κάθε περίπτωση η πίκρα θα σας ακολουθεί με τις προσδοκίες που σας καλλιέργησε ο μηλιός, ο φίλης, ο τόλιος, ο μπαλάσκας και ων ουκ έστιν αριθμός......κοινώς συνοθύλευμα (εννοείτε απόψεων και μπαρουφολογιών και τίποτα παρά πέρα)

    Αν τώρα εσείς δε βλέπετε τις κωλοτούμπες (ευτυχώς που τις κάνουν) και νομίζετε ότι έχει διαφορά η ξουλίδου και ο καμένος από τον βορίδη και τον άδωνη, τότε μείνετε με την ψευδαίσθηση αυτή.

    Σε όλους τους τόνους και με όλες τις φωνές (από τις λίγες που συμφωνούσε μεταξύ του το συνοθύλευμα) μας έλεγαν για κούρεμα χρέους, άλλος 50%, άλλος παραπάνω και σε κάθε περίπτωση η επιμήκυνση και η διευθέτηση των τόκων ήταν προδοτική πολιτική του βενιζέλου κλπ κλπ.

    Εγώ δεν βιάζομαι και περιμένω να ιδώ που τελικά θα κάτσει η μπίλια της ρουλέτας (συγχωρέστε με αλλά μου φαίνεται ρουλέτα παίζουν, χωρίς σχέδιο, χωρίς πυξίδα, χωρίς κατεύθυνση, αλλά ότι κάτσει μου δίνουν την εντύπωση), αλλά η μπαρουφάκειος πρόταση για κάτι τύπους ομολόγων και όχι κούρεμα, ή ο μηλιός (δεν γλέπω και καλά μάτι, τόβγαλε το σκουλαρίκι...) να κόφτεται και να του πετάγονται οι φλέβες ότι η επιμήκυνση είναι κούρεμα κλπ γιατί εγώ ο μικρόψυχος να μην υποθέσω ότι ο βενιζέλος τα δαχτύλιασε ούλα?????


    Και μια μικρή συμβουλή.

    ΜΗΝ ΤΑΥΤΙΖΕΣΤΕ και γιατί δεν σας εκφράζουν, και γιατί θα απαγοητευτείτε και γιατί καταλαβαίνετε ότι μια από τα ίδια είναι......και εμείς είμαστε τα πειραματόζωα των μαθητευόμενων ετερόκλητων εθνολαϊκιστών και λεβεντομ@@@@@@@@@δων

    Εγώ θέλω μονάχα την φοροδιαφυγή (ειρωνευόσαστε την αποδειξούλα του λαϊκατζή), και τα κυκλώματα φαρμακοβιομηχάνων, φαρμακοποιών, γιατρών, διαγνωστικών να χτυπήσει,

    θέλω τους νταβατζήδες (αλήθεια τα παραδοσιακά ΜΜΕ και τα συστημικά συγκροτήματα γιατί κόφτηκαν υπέρ τους????) να φορολογήσει.

    Θέλω τον ανήθικο ιδιωτικό τομέα που φοροδιέφευγε κατά 85% και βάλε σε συνεργασία με τον επίορκο δημόσιο υπάλληλο.........(λες να κάνουν αυτά που έγραφα και με βρίζατε??????)

    Εγώ θέλω ΔΙΚΑΙΑ ΜΕΤΡΑ (θυμάσστε που μου την πέφτατε όταν σας έλεγα ότι μέτρα χρειάζονται, αλλά νάναι δίκαια???)

    Σας υπενθύμιζα τα ακρονεοφιλελεύθερα μονεταριστικά καθίκια της ευρώπης, που τώρα νομίζετε ότι φοβήθηκαν το λαφαζάνη και τον ΣΕΙΣΣΣΑΑΑΑΧΘΕΙΑΑΑΑΑ (αλήθεια αυτό το κεφάλι της πολιτικής γιατί το άφησαν στην απόξω???) και τρέχουν να κάνουν τα χατήρια του Alexis ή του Γιάνη (είπαμε με ένα νι)..

    ΣΥΓΚΡΑΤΗΘΕΙΤΕ και περιμένετε τι θα δείτε μετά την στροφή.......πάντως ένα είναι σίγουρο κατά την ταπεινή μου άποψη.

    Εγώ ίσως και να συμφωνήσω μαζί τους και να μην πιω το ποτήρι της πίκρας,

    εσείς (όπως και σας ανάλυσα παραπάνω) είτε έτσι είτε αλλέως θα το πιείτε........άσχετα αν θα γκλαφουνάτε ότι πίνετε πετιμέζι.

    Καλήμερα και ψυχραιμία.....υπάρχει κοστολογημένο πρόγρμαμμα (δηλαδή ξέρουν ότι κοστίζει 12 δις), το που θα τα βρούνε σου λένε από τη φοροδιαφυγή!!!!!!! Να ρε σεις γιατί θα είμαι μαζί τους......ρουφά καμιά γουλιά σκέτο γιατί κρύωσε από το πρωί....

    φιλούδια, ψευδεπίγραφε αριστερέ!!!

    3/2/15 13:57

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ανώνυμος21/11/15 16:37

    ΦΙΛΙΚΑ,ΞΑΝΑ ΚΡΥΨΟΥ ΜΗ ΚΟΙΤΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΓΡΑΦΟΥΝ ΕΔΩ ΜΕΣΑ,ΣΤΗ ΦΥΛΑΝΕ.ΛΟΥΦΑΞΕ ΚΑΙ Α Σ Τ Ο. Ξ Ε Ρ Ο Υ Ν, ΣΤΗΝ ΕΧΟΥΝ ΣΤΗΜΕΝΗ, ΣΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΧΟΥΝΕΡΙ,ΜΗΝ ΠΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΔΟΠΟΙΗΘΗΚΕΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ανώνυμος21/11/15 19:35

    Ρίχτα για όλους ψχ Ρίχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ανώνυμος21/11/15 20:04

    Ο ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΤΑ ΠΡΟΣΕΧΗ ΧΡΟΝΙΑ.ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΟΤΙ Ο ΣΟΙΜΠΛΕ ΩΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΞΕΡΕΙ ΤΑ ΚΟΛΠΑ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΟΜΙΚΟΙ Η ΤΑ ΑΓΝΟΟΥΝ Η ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ Η ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΚΑΛΑ ΝΟΜΙΚΑ..,.ΜΕ ΠΟΛΥ ΠΟΝΟ ΤΟ ΛΕΩ ΑΥΤΟ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ανώνυμος21/11/15 21:39

    πλακα πλακα τα ελεγε και ετσι γινανε.....τα ελεγε και αριστερατζες νομιζω και ταμτακο.....το ομολογω ηταν ολα ευστοχα.....δυστυχως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ανώνυμος21/11/15 22:18

    μπααααα δεν τους είχε υπολογίσει για τόσο νεοφιλελεύθερους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ανώνυμος21/11/15 22:33

    ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ...........(απο τα καλυτερα)...


    θα μπορούσες να ειπείς

    "ούπω καιρός" δηλαδή υπάρχει καιρός

    και θα σου έλεγα


    "ουκέτι καιρός" δηλαδή πέρασε ο καιρός....

    και το γερόντιον θα απαντούσε δίκην βαρύμαγκα του βοτανικού

    "έλα μωρέ και τι έγινε, κάποιοι μαλάκες μας πίστεψαν"

    και 'γω προσθέτω.

    ....και κάποιοι ηλίθιοι ακόμα τους πιστεύουν!!!!!!

    24/5/15 08:47

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ανώνυμος21/11/15 22:47

    ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ...κανει οτι του εγραφε εδω..

    Προς άπαντας τους πανέλληνας!

    Μην εφησυχάζεις, ένα βήμα πίσω, πριν το γκρεμό είπαν ότι θα κάνουν (ακόμα δεν το έκαναν)

    πάντως κοντά στο γκρεμό είσαι και θα είσαι για πολλά χρόνια..τώρα αν νομίσεις ότι θα λυτρωθείς....μπορεί και να κάνεις το απονενοημένο.



    στα τέσσερα και μ' ανοιχτά τα πόδια, παιδοβούβαλε και το θέαμα αποκρουστικότατον!

    και προσέξτε! το έργο της απολύτου καταστροφής δεν το τελείωσαν, δώστε τους την ευκαιρία να σε αποτελειώσουν με εθνική τραγωδία

    Ο εργασιομανής της ραφήνας δεν πήρε κανένα μέτρο ανασυγκρότησης και δεν έφτανε μόνο αυτό, αύξησε σε 5 χρόνια το χρέος 120 δις. Η ευθύνη του τεράστια, μόνο όποιος δεν καταλαβαίνει.

    ο ΓΑΠ νόμισσε ότι μόνος του θα τα καταφέρει και αφού το βραχυκύκλωσαν οι διεθνείς γκάγκσετερς το οδήγησαν εκεί που όλοι ξέρουμε.

    Ο Σα(χλα)μάρας ήταν στα κάγκελα του αντιμνημονίου για δύο χρόνια, ζύμωσε τον συντηρητικό κοσμάκη με αντιμνημόνιο, δεν έβαλε πλάτη στην τότε κυβέρνηση, έστειλε χιλιάδες νεοδημοκράτες στη χρυσή αυγή και τους ανεξέλεγκτους, δημιούργησε "ιδεολογία" εθνολαϊκιστική που οι αριστεράντζες της τεμπέλας γίνανε πολιτική δύναμη από την ανυπαρξία.

    Ο Τσίπρας ενώ έκανε πρόβες μίμου του Αντρέα κάθε πρωϊ στον καθρέφτη του βρήκε την ευκαιρία και τις πρόβες τις έκανε στο γυαλί του αυτιά και του γερόντιου και έτσι με τις αρλούμπες και μπαρούφες τον πίστεψες, τούγκιον, και νόμισες ότι θα συνεχίσεις να ζεις παρασιτικά δανειζόμενος.

    Ο Βενιζέλος είχε και έχει σωστές θέσεις, αλλά νόμισε ότι βάζοντας πλάτη θα εκτιμηθεί και θα επικροτηθεί η σοβαρή πολιτική του θέση. Έκανε λάθος όμως, γιατί δεν εκτίμησε σωστά το κουτοπόνηρο πόπολο που έχει εθιστεί στη λαμογιά και το ρουσφέτι...Η ιστορία θα τον δικαιώσει, ήδη σοβαροί πολιτικοί αναλυτές τον θεωρούν έναν από τους σοβαρότερους και υπευθυνότερους πολιτικούς της εποχής μας.

    Ο χοντρός λοιπόν θα δικαιωθεί και θυμηθείτε το είναι κεφάλαιο για την Ελλάδα, που δεν θέλω να δικαιωθώ γι' αυτό που γράφω, γιατί θα τον αποζητήσετε μετά από τραγωδία..

    Τώρα στο προκείμενο!

    Τσιπράκο, πέτα τους ακροδεξιούς και ακρο"αριστερούς" όξω.

    Κάλεσε τις φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις σε κυβέρνηση εθνικής ανασυγκρότησης.

    Πάρε όσο πο ΔΙΚΑΙΑ ΜΕΤΡΑ μπορείς.

    Εφάρμοσε τα μέτρα πιστά και αυστηρά (προσέξτε το πρόβλημα είναι να εφαρμοστούν τα μέτρα και όχι αν θα ψηφιστούν)

    Ενίσχυσε τις επενδύσεις (με νομοθεσία, με αποκρατικοποιήσεις κλπ) οι άνεργοι πρέπει να βρουν δουλειά σε πρώτη φάση και στη συνέχεια να κερδίσουν άνοδο του όποιου μισθού. Το ελληνικό δεν χρειάζεται σαν λαϊκός λαχανόκηπος (κάποια βαρεμένα έτσι το θέλουν), αλλά να πάρει τη θέση υψηλότατου τουριστικού χώρου με επενδύσεις δις και αυτές τις επενδύσεις μπορεί να τις κάνει μόνο ο λεφτάς.

    Δυστυχώς, φοβάμαι ότι δεν ξεμπλέξαμε!!

    Η πολιτική αστάθεια και η πολιτική ανακατωσούρα θα κάνει τα πράματα χειρότερα.

    Ή κάνουμε κυβέρνηση εθνικής ανασυγκρότησης ή κυνηγάτε τα πριν είναι αργά.

    Σε κάθε περίπτωση (σας τόχω πει από καιρό και από τους πρώτους) αυτό το τσούρμο, αυτό το συνονθύλευμα, αυτή η πολιτική βαβέλ, αυτό του σουρεαλιστικό σχήμα κυβέρνησης τσίπρα με καμένο δεν μπορεί να έχει κατάληξη σταθερότητας και ανάπτυξης.


    .............


    Πέρα από τρολάρισμα και κουτούπωμα θέλω κάτι απλό. Κοιτάξτε μόνο το συφεροντούλι σας (που εγώ πιστεύω ότι είναι άρρηκτα δεμένο με το κοινωνικό συμφέρον). Σκεφτείτε απλά και καθημερινά. Η οικονομία σας έχω πει είναι πανάρχαιη επιστήμη και απλοποιημένη στο απλό τούτο συμπέρασμα......"ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΞΟΔΕΥΕΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠ ΟΤΙ ΠΑΡΑΓΕΙΣ"

    23/6/15 11:32

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ανώνυμος21/11/15 23:05

    ΤΟΣΚΑΣΕΣ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ.ΠΑΙΔΟΒΟΥΒΑΛΟΣ ΠΑΙΔΟΒΟΥΒΑΛΟ ΘΑΥΜΑΖΕΙ.ΠΡΑΣΙΝΙΛΑ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΑ.ΑΥΤΑ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝΕ.ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΜΕ ΜΟΝΟ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΘΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΟΡΓΑΝΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΗΓΗ ΚΑΘΕ ΕΞΟΥΣΙΑΣ Ο ΛΑΟΣ, ΤΟ ΘΕΣ ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΣ.ΝΑ ΤΗΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗ ΧΥΤΡΑ ΜΗ ΦΑΓΩΘΕΙ ΤΟ ΛΑΣΤΙΧΟ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΝ ΥΓΡΑΣΙΑ ΤΑ ΜΑΡΟΥΛΟΦΥΛΑ
    ΡΕΝΤΕΖΕΛΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψιν σας τα ακόλουθα:
• Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές, ή χυδαιολογίες.
•Μην δημοσιεύετε άσχετα, με το θέμα, σχόλια.
•Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα διαγραφής σχολίων χωρίς καμία προειδοποίηση.