ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Του ΒΑΓΓΕΛΗ Κ. ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

 Δέκα έξι ολόκληρα χρόνια είχαν  περάσει από τον διορισμό του (1940) ως δάσκαλος που σμίλεψε  τις παιδικές ψυχές με στόχαση και πολλά σχέδια.  

Τότε λειτούργησε  για πρώτη φορά και το νυχτερινό σχολειό, στο χωριό.

Είχε στοιχειώσει ,κοντά είκοσι πέντε χρόνια ήταν στο χωριό δάσκαλος.   Οι πατριώτες του τον αγαπούσαν, τον σέβονταν και τον συμβουλεύονταν. Αυτός ήταν ο Σταθάς ο κύριος Στάθης Σταθόπουλος , όπως τον λέγαμε ,ο δάσκαλος όλων μας.

Μπροστά στην μόρφωση των μαθητών του δεν μετρούσε, κόπους, κούραση, θυσίες, προσπάθειες, ώρες δουλειάς. Ήταν δάσκαλος ταμένος σ’ αυτό το ιερό χρέος.

Ξόδευε καθημερινά την ψυχή του, τον εαυτόν του . Λαχταρούσε κάθε πρωί ν’ ανοίξει την πόρτα του σχολείου και ν’ αρχίσει τον αγώνα της μάθησης για να φέρει με καιρό  σε τέρμα την αποστολή του. Ξύπνιο μυαλό, άνθρωπος με ανησυχίες, με δυνατότητες , με όνειρα , ιδέες και πράξεις.  Ήταν δυναμικός, καλλιεργημένος και πολύ μορφωμένος.

Ο δάσκαλος είχε πολλά προσόντα πνευματικά και ψυχικά. Ήταν ειλικρινής , σοβαρός  και ευχάριστος.

Ήταν κανονικού αναστήματος, με άσπρο και πάντα   χαμογελαστό πρόσωπο, ολίγον τι χαλαρά χείλη, αρυτίδωτο μέτωπο, μεγάλα αυτιά και λίγα μαλλιά. Τα μάτια του ήταν σπινθηροβόλα και κάλυπταν την έξυπνη πονηράδα του. Ήταν πάντα καλοντυμένος ,ευγενής και  προσιτός.

 Διάβασε βιβλία σοφών δασκάλων, εγκυκλίους, περιοδικά, εγκυκλοπαίδειες, ανθολογίες και μαζί με τις σπουδές του,  έγινε από τους καλούς ο καλύτερος.

Άφησε γλυκές αναμνήσεις στην μνήμη μας , γνώσεις, διδάγματα, συμβουλές, ευχές.

Ήταν γεμάτος αγάπη για τα παιδιά, αφοσιωμένος στο έργο του, όλο ευγένεια και καλοσύνη

Με τι χαρά και περηφάνια  μιλούν όλοι στο χωριό για τον δάσκαλο. Σαν να είναι συγγενής τους. Μα και κείνος με πολλές δυσκολίες και κόπους, πρωί κι απόγευμα, πολλά χρόνια μόχθησε, κουράστηκε προσπάθησε για την μόρφωσή μας.

  Άφησε   το ηρώο για την μνήμη των απανταχού Μυγδαλιωτών.

Άφησε  και τα γραφτά βιβλία:

«Μνήμες από την Αρκαδία και το χωριό μου Μυγδαλιά», « Θεόδωρος Κολοκοτρώνης»,  «Ο Νικηταράς», «Βιβλιοθήκες και το ελεύθερο ανάγνωσμα», εγκυκλίους , ομιλίες  και πολλά άλλα. Κάποιος εκπαιδευτικός  μαθητής του, ας μας τα ειπεί. Όσοι τον πρόσεξαν, τον άκουσαν τον συμβουλεύτηκαν ,   τους άνοιξε ο δρόμος για προκοπή και πρόοδο.

Ένα πρωί, ήρθε στο σχολειό η μάνα του……

__Άκου δάσκαλε, να σου ειπώ. Το παιδί μου δεν μαθαίνει γράμματα με το ξύλο. Εγώ ξέρω πώς  τ’ ανάθρεψα μέχρι δω.  Μη μου το ξανα βαρέσεις.

__Κυρά Κωστούλα, το παιδί σου είναι έξυπνο. Με χάδια μόνο δεν μαθαίνει γράμματα και δεν μεγαλώνει σωστά. Να μην σου ειπώ χαλάει και τ’ άλλα παιδιά.

Ο  γιός σου έσπασε το πόδι της καρέκλας , σαν θα κάτσω να πέσω να γελάει η τάξη.

__Δάσκαλε, παίρνω τον λόγο μου πίσω. Με συγχωρείς για τα βαριά λόγια που είπα. Θα σου φέρω λούρες από την κυδωνιά μου να κάνεις την δουλειά σου ,όπως ξέρεις.

Εμείς χρειαζόμαστε θηριοδαμαστή να μας κρατήσει στο σχολειό , πάνω από εκατόν ογδόντα παιδιά!..   Πώς να μην τον θυμόμαστε με τόσα που έκανε, με τόσα που υπέφερε  και με  αυτά που σκέφτονταν  να κάνει;

__Κυρ δάσκαλε καλημέρα ,του είπε η Ελένη, όταν τον είδε στο μικρό προαύλιο του σχολείου.

__Καλημέρα Ελένη. Για πού τo ‘βαλες;

__Βιάζομαι δάσκαλε, πουρνάρια θα κουβαλήσω. Σχεδόν έγινε το ψωμί και πρέπει ν’  ανάψω τον φούρνο.

__Σήμερα κοίταγες περίεργα από το τζάμι, στην αίθουσα  που έκανα μάθημα.  Εκείνη κοκκίνισε από ντροπή.

__Κυρ δάσκαλε έτσι είναι,  κοίταγα. Θα ήθελα πολύ να είμαι ένα παιδί στην τάξη σου, να βλέπω και να μαθαίνω αριθμούς και γράμματα.

__Και δεν έρχεσαι Ελένη.  Πολλά θα μάθεις αν έχεις όρεξη  και υπομονή.

__Ντρέπομαι δάσκαλε. Τα νιάνιαρα θα με κοροϊδεύουν και οι μεγάλοι δεν θα πάνε πίσω.  Ο δάσκαλος τέλειωσε το σχολείο το μεσημέρι και όλο  το βράδυ σκεπτόταν την Ελένη, με αυτά που του είπε.  Σαν να’ χει δίκιο η Ελένη μονολόγησε.

Τι  χρωστάνε οι τσιούπες του κόσμου να είναι αγράμματες;  Ο πόλεμος του Σαράντα, η κατοχή,  η φτώχεια, η παραγκώνιση  του πατέρα, τις άφησε αμόρφωτες. Όταν του  εδόθη  η ευκαιρία από το Υπουργείο θυμήθηκε την Ελένη. Φρόντισε και   ιδρύθηκε  νυχτερινό, δημοτικό σχολείο για ενήλικες γυναίκες παντρεμένες και άγαμες.  «Όρεξη και χρόνο να έχουν  σκεπτόταν.»

Δεν τον έφταναν οι φουρτούνες και η πρωινή κούραση με εκατόν ογδόντα  μαθητές,  τώρα  ανέλαβε καθήκοντα  και βραδινά με αρκετές δυσχέρειες.

Ειδοποίησε  να συναντήσει  την Ελένη, την Γιωργούλα την Θοδώρα, την Κωστούλα και δυο τρείς άλλες αναλφάβητες τσιούπες με τα μικρά τους αδέλφια,  να πάρει κατά πρώτον την γνώμη τους.

__Καλημέρα κυρ δάσκαλε. Μας κάλεσες και δεν μπορούσαμε να σε αγνοήσουμε.

«Αφήσαμε το γάμο να πάμε για πουρνάρια».  Το ξέρουμε τι σκέφτεσαι.

__Σας περίμενα. Ξέρω ότι είστε φίλες και ξέρετε λίγα γράμματα. Σκοπός μου είναι να σας βοηθήσω να μάθετε πέντε αράδες γράμματα   παραπάνω, να μπορείτε να ζυγίζετε τα χόρτα  και να τα πουλάτε , χωρίς να  σας κοροϊδεύει ο κόσμος.

Θα σας χρειασθούν για όλη σας την ζωή.

Από σας θέλω τα βράδια που θα τελειώνουν οι δουλειές του σπιτιού, να έρχεστε στο σχολείο, να μην κάνετε απουσίες και να παρακινήσετε και τις υπόλοιπες κοπέλες ν’ ακολουθήσουν. Τι λέτε;

__Αν πρόκειται δάσκαλε, να πάρουμε το χαρτί και να πάμε στην συνέχεια στο Πανεπιστήμιο, δεν το συζητάμε καθόλου, αστειεύτηκαν.

__Μην θέλετε και Πανεπιστήμιο. Μπορείτε όμως να μορφωθείτε και να μάθετε πολλά πράγματα χρήσιμα για σας και αργότερα που θα παντρευτείτε για τον άντρα σας και  τα παιδιά σας.

__Δηλαδή κυρ δάσκαλε , τι θα μαθαίνουμε στο σχολείο;

__Θα μάθετε τα γράμματα της αλφαβήτου, θα κάνετε προτάσεις , θα διαβάζετε και θα γράφετε. Το πρόγραμμα προβλέπει και αριθμητική, πρόσθεση και αφαίρεση.

__Δηλαδή κυρ δάσκαλε, θα είμαστε σαν σε κανονικό σχολείο, με ποδιά και κορδέλα στα μαλλιά . Το πρόγραμμα προβλέπει τραγούδια, χορό εκδρομές;

__Σοβαρευτείτε  λίγο, δεν είστε μικρά παιδιά. Προβλέπεται  βραδινή προσευχή όταν θα φεύγετε απ εδώ, να σας φιλάει ο θεός την νύχτα μέχρι το άλλο βράδυ που θα έρχεστε για μάθημα. Δεν μπόρεσε να κρατήσει το ύψος του  και μονολόγησε. « Σιγά μην σας βρω και γαμπρούς.» και χαμογέλασε.

Έτσι ξεκίνησαν τα μαθήματα στο νυχτερινό σχολείο  το 1956 και τελείωσε το 1960.

__Ποιά τι λες πατέρα, θα με συνοδέψεις απόψε στο σχολειό; Πρώτο βράδυ είναι, κηδεμόνας μου είσαι.  Θα χαρεί ο δάσκαλος. Μπορεί  να γίνει και αγιασμός.

Τον  είχε πιέσει ο δάσκαλος να την αφήσει να πάει σχολειό. Ας έκανε κι αλλιώς. Του δάσκαλου χατίρι κανένας δεν χάλαγε.

__Κοίτα  μικρουλέματα η κόρη μου ,είκοσι πέντε χρονών , γυναίκα της παντρειάς και θέλει συνοδεία.

Άιντε καμιά βδομάδα τσιούπα ,και θα ιδούμε αν συνεχίσεις. Τώρα στα γεράματα θέλει η κόρη γράμματα.  Αν έχεις σκοπό να κοροϊδεύεις και να χάνεις το χρόνο σου κάτσε χάμου.

Μεθαύριο θα γεννάνε τα πρόβατα, θα θέλουν άρμεγμα, τόσες δουλειές έχουμε στο σπίτι. Σκέψου το καλά ,τι θα κάνεις.

Δεν πρόλαβαν να καθίσουν στα θρανία και άρχισαν να κρυφομιλούν  και ορισμένες να γελούν. Δεν άφησε τα πράγματα έτσι ο δάσκαλος. Ήξερε ποιες ήταν φίλες μεταξύ τους  και άλλαξε τις θέσεις που κάθονταν στην αρχή να μην του χαλάσουν το μάθημα.

__Εσείς κει κάτω ,ακούστε:  Όταν είναι θα  λέμε αστεία και θα γελάμε όλοι μαζί . Να μην επαναληφθεί αυτό που κάνετε απόψε.

Λοιπόν είσθε σύμφωνες; Τις ρώτησε.

__Σύμφωνες κύριε, απάντησαν. Οι μαθήτριες  τον  αγαπούσαν και  τον   σέβονταν,  χωρίς να μεταχειριστεί  βίαια  μέσα και χωρίς να υψώσει την φωνή του , ήσαν επιμελείς και κόσμιες .

Τα μαθήματα άρχισαν  και ζήτησε από όλες να προσέχουν στην παράδοση ,να ακούνε  τις  συμβουλές του για  να γίνει ωφέλιμος και χρήσιμος.

Πέρασε ένας μήνας σχεδόν που έγγραφε γράμματα και έσβηνε στον πίνακα, υποχρεώνοντας τις τσιούπες ν’ αντιγράφουν στα δωδεκάφυλλα τετράδια τους.

__Πολυχρονοπούλου  Ελένη, σήκω στον πίνακα και γράψε το γράμμα α, της είπε.  Εκείνη πρόθυμη και χωρίς να σκεφθεί έγγραψε το  η. 

__Ελένη ,το α είπαμε να γράψεις, τόσες φορές το είπαμε και το  γράψαμε. Τότε εκείνη ξανάγραψε  το ο αντί για το α.

Θύμωσε ο δάσκαλος, πήρε την κιμωλία, έσβησε το ο και έγγραψε ένα μεγάλο α που κάλυπτε όλον τον πίνακα. Το α είναι με μια γραμμούλα μπροστά  τους είπε. Η Ελένη απομακρύνθηκε  προς τα πίσω να ιδεί το μεγάλο άλφα και του είπε:

__Μπράβο κυρ δάσκαλε, καλά το έκανες.

__Εγώ καλά το έκανα , εσύ τι έκανες, μπορείς να μου ειπείς ;

__Έχω καιρό  κυρ δάσκαλε, μην κακοκαρδίζουμε για αυτό.

 Έγραψαν και είπαν πολλές φορές την αλφαβήτα και  μέτρησαν μέχρι το εκατό.

 Έκαναν τις πρώτες συλλαβές Λ+Ο= ΛΟ   Λ+Α=ΛΑ  , όλο μαζί ΛΟΛΑ.

 Και                                               Γ+Α=ΓΑ       Τ+Α=ΤΑ , όλο μαζί ΓΑΤΑ

__Πες το  Αντωνοπούλου  κι εσύ .  ΛΟ + ΛΑ , όλο μαζί πως κάνει ;

__  Λαλό ,απάντησε εκείνη

__Δεν κάνει λαλό  Αντωνοπούλου ,κάνει ΛΟΛΑ  και σε παρακαλώ να προσέχεις στην παράδοση και στον πίνακα.

 Βασιλοπούλου εσύ να μου ειπείς:   ΓΑ+ ΤΑ ,πώς κάνει όλο μαζί;

__Κατσούλα, κύριε. Όλες γέλασαν τρανταχτά.

__Μου φαίνεται είσαι πολύ απρόσεχτη  βασιλοπούλου.  Μη γελάτε κυρίες μου. Δεν είναι  αστεία αυτά.   Χριστοπούλου βόηθησε λίγο την διπλανή σου, που έμαθες τον σχηματισμό των συλλαβών.

__Κύριε ,του λέει η  Χριστοπούλου, μας βάζεις δύσκολα ,δεν μάθαμε ακόμα τις συλλαβές.

__ Χριστοπούλου ! τι να σου ειπώ, που ντρέπομαι τον πατέρα σου, ειδεμή θα σ’ έδιωχνα με αποβολή.! Μη φωνάζετε όλες μαζί.  Τώρα θα κάνουμε λίγο αριθμητική ν’ ακονιστεί το μυαλό σας.

Όλες έσφιξαν τα χέρια πάνω στα θρανία  και τον κοίταγαν τι θα ζητήσει.

Μαργαρίτα  να μας ειπείς:  Αν η μάνα σου, η Μπέγω, τηγανίσει τέσσερα αυγά και τα δύο τα φάει  αδερφός σου ,ο Πάνος ,και τα άλλα η αδερφή σου η Παναγιώτα, εσύ τι θα φας;

__Εμένα  κυρ δάσκαλε, μη με κλαίς. Γεννήσανε τα γίδια στα Σελά και θα πάω να φάγω κολόστρα.  Εδώ έπεσε πολύ  γέλιο…..

Ήταν βράδυ, δέκα η ώρα για σχόλασμα κι ο δάσκαλος ήθελε να φύγουν οι κοπέλες με γέλια  και να ξεχάσουν για λίγο την φτώχεια και την τσιφουρίλα που τις έδερνε.

__Μπράβο Μαργαρίτα ,της είπε. Είχες επιτυχία, προάγεσαι.

Τελείωνε το σχολικό έτος και παρά τις δυσκολίες και τις συχνές  απουσίες των κοριτσιών τα μαθήματα προχωρούσαν και είχαν μάθει να κάνουν προτάσεις.

Τώρα να φύγετε και αύριο το βράδυ εδώ. Στα τετράδιά σας να μου φέρετε γραμμένες  πέντε ολοκληρωμένες προτάσεις. Έτσι και έγινε.

__Τι προτάσεις έγραψες Βασίλω στο τετράδιό σου; Την ρώτησε η Θανάσω.

__Τίποτα σπουδαίο. Να τις διαβάσουμε να ιδείς κι εσύ μη με κοροϊδεύουν στην τάξη;

__Και δεν τις διαβάζεις;

Ο Πάνος έφυγε στην Ανδραβίδα για θέρο. Οι τσιούπες  πηγαίνουν στο  σχολείο. Η γουρούνα του Ντίνου γέννησε εννέα γουρνόπλα.  Ο τραχανός έχει φυτρώσει στο στομάχι μας.

Καλές είναι.  Άκουσε τώρα και τις δικές μου Βασίλω: Ο Ξίφος άρπαξε της κλώσας  δύο πουλιά . Έγραψα  και  μια πρόταση που είπε η μάνα μου στον πατέρα μου: Φύγε δεν θέλω να σε ιδώ  στα μάτια μου!. Και άλλη μία που είπε ο πατέρας μου στην μάνα μου: Θα πάρω καμιά φορτωτήρα και θα στη φέρω στο κεφάλι. Αυτά είπαν και γέλασαν με την ψυχή τους.  Σε λίγο θα πήγαιναν  στο σχολείο.

Απόψε όπως ξέρεται θα κάνουμε το τελευταίο μάθημα. Να σηκωθεί μια κοπέλα επάνω στον πίνακα. Θα γράψουμε ολοκληρωμένες προτάσεις.

Ποια θέλει να σηκωθεί; Δεν βλέπω προθυμία.

Σήκω εσύ Γιαννούλα και γράψε τις προτάσεις που έχεις στο τετράδιό σου.  Η Γιαννούλα έγγραψε: «Οι μυγδαλιές είναι γεμάτες φύλλα».

«Έχω γάλα η αγελάδα»  και ο δάσκαλός μας ,που τίποτε δεν του ξέφευγε, το είδε και είπε:

Αν έβαζες   Γιαννούλα κόμμα  στο έχω γάλα, θα απέδιδες πλήρως το νόημα.  Στράφηκε προς τις κοπέλες και ρώτησε.  Τι λάθος έχει κορίτσια;

__Να ειπώ εγώ κυρ δάσκαλε, είπε η Μαργαρίτα.

__Για πες μας.  Εσείς εκεί κάτω προσέχετε εδώ.

__Έκανε τον εαυτόν της γελάδα. Δεν γράφει:  η  γελάδα έχει γάλα ,παρά μας λέει ,   έχω γάλα η γελάδα.  Εγώ ξέρω η  ίδια δεν έχει γάλα, γιατί η γελάδα της είναι γεννημένη και αυτή έχει γάλα.

__Δεν γράφαμε ότι η γίδα έχει γάλα, για να αποφύγουμε να κάνουμε την Γιαννούλα γελάδα ; είπε η Γιώτα.

__Ακούτε κορίτσια τους είπε ο δάσκαλος. Το έχω είναι πρώτο πρόσωπο. Έπρεπε να γράψει το έχει που είναι τρίτο πρόσωπο. Αλλά εσείς, σαν γυναίκες, έχετε πολλά πρόσωπα και πολλές φορές τα μπλέκετε και μπλέκετε κι εμάς.

Προτείνω να καθυστερήσουμε τις εξετάσεις για μια εβδομάδα να μάθετε να ξεχωρίζετε  τα τρία πρόσωπα.

Δούλεψε τότε τέσσερα συναπτά χρόνια στο σχολείο, στο οποίο κάθε βράδυ φοιτούσαν σαράντα κοπέλες του χωριού μας, γιατί αγόρια αναλφάβητα δεν υπήρχαν.

« Μνήμες από την Αρκαδία και το χωριό μου Μυγδαλιά σελ 237»

Έλαβαν θεωρητικές και πρακτικές γνώσεις  κάτω από το φώς μιας βενζινόλαμπας.

Κατάφερε μέσα σ’ αυτά τα χρόνια να εξαλείψει τον αναλφαβητισμό από το χωριό. Η εφημερίδα  φωνή της Γορτυνίας έγραφε:

«Έληξαν δια πλουσίας εορτής και μεστής νοημάτων ομιλίας του διευθυντή του σχολείου, τα μαθήματα του νυχτερινού δημοτικού σχολείου Μυγδαλιάς και οι μαθήτριες απερίσπαστες επιδίδονται  εις τις αγροτικές, ποιμενικές και οικιακές των εργασίες ,ισχυρότερες, δυνατότερες και πιο προοδευτικές, ευχαριστούσαι και ευγνωμονούσαι  όλους όσοι εφρόντισαν για την κανονική λειτουργία του νυχτερινού σχολείου»

Από τα χέρια του πέρασαν γενιές και γενιές μαθητών. Με λαχτάρα οι κοπέλες του νυχτερινού σχολείου περίμεναν το κλείσιμο. Όταν ήρθε η  ώρα έπρεπε μία- μία να χαιρετήσουν τον δάσκαλο και διευθυντή τους. Τις συμβούλεψε να διαβάζουν πού και πού  τα γραφτά και τις σημειώσεις στα τετράδια τους και να αλληλογραφούν με τους συγγενείς τους.

__Έτσι θα ξετρίψετε με τα γράμματα και την γλώσσα ,τους είπε.

__ Κύριε δάσκαλε, το πτυχίο πότε θα είναι έτοιμο να περάσουμε να το πάρουμε, ρώτησε η Μαργαρίτα.

__Μην κοροϊδεύετε για καθαρίστριες σε δημόσιες υπηρεσίες και για θυρωρίνες  τώρα χρειάζεται απολυτήριο.

__Εμένα που θα μου χρειαστεί κυρ  δάσκαλε; τον ρώτησε η Ελένη.

__ Εσύ Ελένη καλή παρέα μας κράτησες και πολλά έμαθες, να  πάρεις το πτυχίο  να μην ζηλεύεις τις άλλες .   Έμαθες να ζυγίζεις χόρτα  και να μετράς  μέχρι το εκατό .Δεν σου χρειάζονται περισσότερα .

__Τώρα πάμε όλες  για διορισμό γραμματείς στα υπουργεία,  είπε για να γελάσουν η Πογιώ. Και ο δάσκαλος αστειευόμενος είπε  στην Βγένω:

__Βγένω ,αρκετά γράμματα έμαθες.  Δεν κάνεις για γραμματέας κάτσε εδώ  όμορφη είσαι ,κάποιον θα γελάσεις.

Ο κυρ δάσκαλος γελώντας, άπλωσε το χέρι του στο απλωμένο δικό τους χέρι ,που τον ευχαριστούσαν για το μεγάλο καλό που τους έκανε και του εύχονταν  καλό καλοκαίρι.

Πρώτη τον χαιρέτησε η Ελένη της Ανθούλας, μετά η Γιωργούλα του Φουσέκα, η Γιώτα του Τζιράκα και η Ελένη του Γιωργούτσου, η Χρυσούλα και  Γιαννούλα του Τσιαγκρή, η Μαριώ του Πάτση, η Θοδώρα, η Ντίνα, η Κωστούλα, η Κωτσιόρω, η Πογιώ, η Βγένω, η Μαργαρίτα και πολλές άλλες…..  Σαράντα κοπέλες τελείωσαν το νυχτερινό σχολείο τότε.

__Δάσκαλε αν προκύψει κανένα σεμινάριο ειδοποίησέ μας ,του είπε η Στρομπόλω ,θα φτάσουμε αμέσως, μην μείνουμε πίσω στην μόρφωση.

Ο Δάσκαλός μας, συγκινημένος, αλλά και ευχαριστημένος για το μεγάλο έργο που έκανε ,ευχόταν σε όλες καλή υγεία, καλή πρόοδο  καλή προκοπή και καλή τύχη. Αργότερα μερίμνησε να γίνουν μαθήματα μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής με  δασκάλα την κα Πιπίτσα  για επιμόρφωση, όπως ήθελε η Στρομπόλω.

Ελάχιστος φόρος τιμής στην μνήμη του.

B GIRAKAS