Καλλικράτης στην Υγεία…

Όταν οι άνθρωποι της Αυτοδιοίκησης έθεταν από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 το πρόβλημα της γενικής ανασυγκρότησης της Δημόσιας Διοίκησης, όταν με ρηξικέλευθες προτάσεις πρότειναν συνενώσεις Δήμων, μεταφορά αρμοδιοτήτων, περιφερειακή αναδιάρθρωση της Χώρας και τόσα άλλα, γνώριζαν και από εμπειρία και από τη διεθνή πραγματικότητα ότι το μέχρι τότε εφαρμοζόμενο μοντέλο διοίκησης δεν λειτουργεί πλέον και χρειάζεται ριζική αλλαγή.

Οι προτάσεις τους στην αρχή απορρίφτηκαν ως ανεφάρμοστες – ανέφικτες – ουτοπικές προβλήθηκαν λόγοι ιστορικοί, κοινωνικοί, γεωγραφικοί, κ.α... Όμως με το πέρασμα του χρόνου (χρειάστηκαν περίπου 20 χρόνια !!) οι πάντες πείσθηκαν και σήμερα ο ‘’Καλλικράτης’’ είναι γεγονός.

Στη Χώρα μας, Χώρα ανέκαθεν της υπερβολής του άκριτου και άκρατου ενθουσιασμού, πιστέψαμε ότι η εφαρμογή του ‘’Καλλικράτη’’ είναι για πάσα νόσο … Έτσι κυριαρχεί το δόγμα ‘’Καλλικράτης παντού !! ‘’ Καλλικράτης και στην Υγεία ! Όμως εδώ υπάρχει μια ουσιώδης διαφορά η οποία σκόπιμα παραβλέπεται.
Ο Καλλικράτης στην Τ.Α. έγινε για να ενισχυθεί η Περιφέρεια, να λειτουργήσει η αποκέντρωση, να εφαρμοστεί η βασική αρχή της «εγγύτητας» και της «επικουρικότητας» δηλαδή να έχει τη δυνατότητα το Κράτος να επιλύει τα προβλήματα που απασχολούν τον Πολίτη όσο το δυνατόν πιο άμεσα και πιο αποτελεσματικά.
Με την εφαρμογή του Καλλικράτη στην Υγεία τα πράγματα θα λειτουργήσουν εντελώς αντίστροφα. Εδώ το Κράτος απομακρύνεται από τον πολίτη ! Η συρρίκνωση και η κατάργηση των Περιφερειακών Νοσοκομείων θα έχει πολλαπλές επιπτώσεις τόσο στο κοινωνικό σύνολο όσο και στη λειτουργία των μεγάλων Κεντρικών Νοσοκομείων. Τα Περιφερειακά Νοσοκομεία λειτουργούν ως ‘’φίλτρα’’. Συγκρατούν μεγάλο αριθμό περιστατικών, εξυπηρετούν επείγουσες και άμεσες ανάγκες, επιλύουν οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα τόσο των ασθενών όσο και του συγγενικού περιβάλλοντος . Αποφεύγεται δηλαδή η υπερσυγκέντρωση περιστατικών στα μεγάλα Νοσοκομεία της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας κλπ. Στη στρατηγική του πολέμου λέγεται ότι τα αεροπλανοφόρα, τα πιο ισχυρά πολεμικά όπλα, μετατρέπονται στα πλέον ανίσχυρα υποψήφια θύματα όταν την ώρα της μάχης δεν συνοδεύονται από μεγάλο αριθμό βοηθητικών πλοίων τα οποία λειτουργούν ως τείχος απέναντι στον αντίπαλο. Κάτι αντίστοιχο θα συμβεί και με τις ‘’ναυαρχίδες της Υγείας’’. Θα ‘’βουλιάξουν’’ την επόμενη στιγμή που θα αποφασιστεί η εφαρμογή του ‘’Καλλικράτη’’ και στην Υγεία.
Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κοινωνική και οικονομική κατάσταση στη Χώρα με την συγκέντρωση του 60% του πληθυσμού στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη ο ασθενής για παράδειγμα του Ρεθύμνου προτιμά να νοσηλευθεί στην Αθήνα που είναι οι συγγενείς του, παρά στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ηρακλείου.
Επιβάλλεται όμως ένας άλλος σχεδιασμός, ένα άλλο μοντέλο συνεργασίας. Για παράδειγμα : στην Πελοπόννησο λειτουργούν 19 Νοσοκομεία. Σε μερικά από αυτά, που απέχουν μεταξύ τους μικρές αποστάσεις, θα πρέπει να ενοποιηθούν οι λειτουργίες τους.
‘’Ναυαρχίδα’’ της Πελοποννήσου είναι το Π.Γ.Ν. Πατρών. Αυτό θα είναι το σημείο αναφοράς όλων των Νοσοκομείων της Πελοποννήσου. Με ευθύνη του Περιφερειακού Νοσοκομείου θα διαβιβάζονται μόνον εκεί όσα περιστατικά δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν. Έτσι θα ελέγχεται η ροή των ασθενών και θα αποφεύγονται η άσκοπή ταλαιπωρία τόσο των ιδίων όσο και του περιβάλλοντος. Επιβάλλεται επίσης ένας ενιαίος σχεδιασμός για τις προμήθειες φαρμάκων και του ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού . Η οικονομία θα είναι τεράστια. Επιβάλλεται μεγάλα τμήματα της λειτουργίας ενός Νοσοκομείου να δοθούν στον Ιδιωτικό Τομέα. Η φύλαξη, η καθαριότητα, η συντήρηση κτηρίων και των μηχανημάτων, η σίτιση, το λογιστήριο κοστίζουν υπέρογκα ποσά χωρίς να αποδίδουν τα ανάλογα. Επιβάλλεται η αξιοποίηση της τεράστιας περιουσίας που κατέχουν πολλά Νοσοκομεία που σήμερα σχολάζει ή ρημάζει.
Πολλά μπορούν να γίνουν. Εκείνο όμως που πρέπει να αποκλειστεί εντελώς είναι η συρρίκνωση ή ακόμη το κλείσιμο των Περιφερειακών Νοσοκομείων. Κενό στη φύση και στην κοινωνία δεν υπάρχει. Τα ιδιωτικά συμφέροντα είναι έτοιμα να επενδύσουν τώρα και στην Περιφέρεια. Όμως το αγαθό της Υγείας των Πολιτών δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να μπει στη λογική του κέρδους. Αν οι δημόσιες υπηρεσίες Υγείας παραδοθούν στα χέρια του ιδιωτικού τομέα αυτό θα είναι η μεγαλύτερη κοινωνική ήττα. Έστω και κάτω από τις σημερινές οικονομικές συνθήκες μια σοσιαλιστική κυβέρνηση οφείλει να υπερασπιστεί ένα από τα τελευταία οχυρά !!
Άλλωστε όπως λέει ο πολύς Πολ. Κρούγκμαν : ‘’Στην Υγεία η ελεύθερη αγορά δεν λειτούργησε ποτέ. Ούτε στη θεωρία ούτε στην πράξη …’’ (ΝΕΑ 8/2/2011)