ΧΑΣΑΜΕ

Εγώ πληρώνω τα μάτια που αγαπώ.
Η «επιχειρηματική αυτονομία» των τραπεζών που διασφαλίστηκε απόψε μετά τη σκληρή διαπραγμάτευση των πατριωτών - μαχητών - πολιτικών - αρχηγών μας, είναι το είδος εκείνο της αυτονομίας που αυτονομείται από τη συνήθη σημασία που έχει στη γλώσσα, ώστε να σημάνει την αυτονομία στα υπερκέρδη και την ετερονομία στην επανειλημμένη χρεοκοπία.
Έλα μωρή ελεύθερη αγορά με τη συνέπειά σου, τα σέα σου, τα μέα σου και όλα τα ωραία σου.
.

Όποιοι κι αν είμαστε εμείς, όποιους κι αν χωράει ο πρώτος πληθυντικός, κι όποια κι αν είναι η βραχυπρόθεσμη εξέλιξη, το σίγουρο είναι ότι χάσαμε.
Και όχι, το χειρότερο δεν είναι ότι χάσαμε αμαχητί, το χειρότερο είναι ότι χάσαμε χωρίς να έχουμε επίγνωση πως διεξαγόταν όλες αυτές τις δεκαετίες -όπως παντού και πάντα διεξάγεται- μια μάχη.

Ίσως το ακόμα χειρότερο είναι πως και τώρα δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για την εκατό τοις εκατό αποκρυπτογράφηση της μάχης. Ίσως επειδή η εκατό τοις εκατό αποκρυπτογράφηση δεν χωράει σε ένα και μόνο οικονομικό δόγμα, σε μία και μόνο συστημική θεώρηση και -δίπλα σε αυτές και επικουρικά σε αυτές- σε μία και μόνο ανάγνωση των νοοτροπιών της ελληνικής κοινωνίας.
Χάσαμε.
Αυτό είναι, το καταρρακτώδες απόγευμα της 6ης Φεβρουαρίου 2012, το μόνο σίγουρο συμπέρασμα. Όλα τα υπόλοιπα -από τους φόβους για το απώτατο βάθος των συνεπειών της ήττας ως τις προσδοκίες για την πολιτική και αξιακή ανανοηματοδότηση του κόσμου στον οποίο ζούμε- εκκρεμούν.
-----------------------------------------------------------------------------------------------


Νοιάξιμο
... ενδεικτική των προθέσεων της κυβέρνησης θεωρήθηκε από βουλευτές η εξής φράση του κ. Παπαδήμου: «Οι άνεργοι δεν έχουν ούτε 13ο ούτε 14ο μισθό και πρέπει να νοιαστούμε και γι' αυτούς».
Πρέπει να νοιαστούμε και για τους γείτονές σας που έχει ψοφήσει η κατσίκα τους. Θα σκοτώσουμε και τη δική σας.
Πρέπει να νοιαστούμε και για τους τυφλούς συμπατριώτες σας. Θα βγάλουμε και τα δικά σας μάτια.
Και πάει λέγοντας.
Τόσο καιρό τους σκανδάλιζε ο δημόσιος τομέας και σε κάθε περικοπή έκλαιγαν υπέρ του ιδιωτικού. Τώρα τους σκανδαλίζει και ο ιδιωτικός τομέας και κλαίνε υπέρ των ανέργων.
Ύστερα θα τους σκανδαλίζουν οι σκέτα άνεργοι και θα κλαίνε υπέρ των αστέγων.
«Οι άστεγοι δεν έχουν κεραμίδι να κοιμηθούν και πρέπει να νοιαστούμε και γι΄αυτούς. Θα σας πάρουμε τα σπίτια».
Mετά μπορεί να τους σκανδαλίζει ένα έθνος προνομιούχων αστέγων με 350 μέρες το χρόνο ήλιο.
«Πρέπει να νοιαστούμε για τους άστεγους σε άλλες χώρες που τον δαγκώνουν ασταμάτητα. Θα σας διώξουμε».
Μετά μπορεί να τους σκανδαλίζει η ίδια η έρημη πλέον χώρα, γιατί έζησε τόσο καιρό πάνω από τις δυνάμεις της, καταναλώνοντας περισσότερα από όσα παρήγαγε.
«Πρέπει να νοιαστούμε για τα άλλα κράτη που δεν έκαναν το δικό σας το πάρτι. Θα σας ρίξουμε πυρηνικά».
Μετά την πτώση των πυρηνικών θα έχει ολοκληρωθεί η εσωτερική υποτίμηση και η οικονομία θα είναι έτοιμη για να ξαναπάρει τα πάνω της, πάνω σε γόνιμο αυτή τη φορά έδαφος.
πηγή