ΑΥΤΟΝΟΜΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ

                                                                            Αυτόνομα

Για το παρά λίγο θερμό επεισόδιο μεταξύ Βενιζέλου - Ραγκούση, δήλωσε ο πρώτος: «Δεν πρέπει να φορτίζουμε το κλίμα. Απαιτείται απ΄ όλους<< ψυχραιμία, υπευθυνότητα, επινοητικότητα, ευελιξία, αποφασιστικότητα και συγκατάβαση». Θα αράδιαζε έτι περισσότερα εκ του ελληνικού λεξιλογίου αλλά τον «έκοψαν» να πάρει ανάσα... 

***

Δήλωσε η κ. πολιτευτής μας ( ΝΔ) για την Αποκριά : «Το γεγονός ότι προβλέπονται αντίξοες καιρικές συνθήκες δεν πρέπει να αναστείλει τη γιορτή ούτε να πλήξει το κέφι και τη διάθεσή μας». Την ευχαριστούμε, συμφωνούμε και επαυξάνουμε. Θα τα «σπάσουμε» κάτωθεν ομπρελών

***

--Καλές απόκριες, Θανάση.

 – Μας το ξανάπες, φίλε.

– Εντάξει, αλλά να έχεις μαζί σου εκείνη τη θεριακωμένη ομπρέλα που πήρες με 3 ευρώ από τον Κινέζο.

 – Μωρέ 5 την είχε ο Τσου Τσις, αλλά κατόπιν παζαρέματος επετεύχθη.

***

ΚΑΛΕΣ ΑΠΟΝΗΣΤΕΙΕΣ, ΧΩΡΙΟ, ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΧΩΡΙΟ ! (των κλειστών θυρών και σφραγισμένων παραθύρων). 

 1-2-2011--Πότε κόβετε πίτα, ρε θειά, σεις οι Κατουμερίσιοι; -- Δεν ξέρω, παιδάκι, το σκεφτόμαστε. – Το σκεφτόσαστε; –Ναι, γιατί γίναμε ούλοι ΕΝΑ τώρα. Και ήθελα να ρωτήσω: ποιος ήταν αυτός ο Καλλικράτης που μας συμμάζεψε σαν καλός νοικοκύρης; --Άσε, θεια, τα λέμε... – Ούλο «τα λέμε» λες και φεύγεις. Ποτέ δεν έκατσες να τα πούμε. –Δουλειές, θείτσα. – Ξέρω... με φούντες...

***

Ε, μην αρχίσουμε πάλι με τη γρίπη των χοιρινών, των πουλερικών, με

την κλαπάτσα των προβάτων και την τρέλα των βοοειδών, γιατί θα μουρλαθούμε μπίτι για μπίτι . Μας φτάνει η... επιδημία της τρόικας. – Όχι άλλο KALO KOYRAGIO, ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟ, ξεφώνησε ο Θανάσης, που είναι ένας φαν του παλιού καλού κινηματογράφου.

***

--Το έχεις, ρε Θανάση, εκείνο το μηχάνημα που δείχνει σε ποια θάλασσα υπάρχουν αυτή τη βδομάδα μπόλικα ψάρια ; -- Το έχω, δε λες τίποτα... Και λέω, τώρα με την κρίση, να πάρω και ένα για σκαντζόχοιρους.

***

«Καλά ΄σουν Θύμιο μ΄στ΄Άγραφα / καλά και στα Τζουμέρκα / τι χάλευες, τι γύρευες / Κραβασαρά και Στάμου». Αφιερωμένο εξαιρετικά στη μαμά Γιωργοκώσταινα που ήθελε Ολυμπιακούς, Μεσογειακούς, Βρυξέλλες και Ευρώπες ... Μέχρι τα σαλέ του Νταβός έφτασε η χάρη της !

***

-- Έχουμε κάνα νέο, θείτσα ; -- Ε, τι νέο θέλεις να έχουμε εμείς από δω σιακάτου... – Αϊ θειά! Και σεις από σιακάτου κι εμείς από σιαπάνου, σε Κολωνάκι και Κάπελη, με την ίδια τηλεόραση γένους αποκοιμιόμαστε.

Αυτόνομα

 13-01-2011

Μέρες τώρα ήθελα να τα πω δημοσίως από τη σοβαρή αυτή στήλη για να ξεθυμάνω, αλλά πάντα το ανέβαλα για αργότερα, όπως συνήθως κάνω για όλες μου τις υποθέσεις. Λέω λοιπόν τούτο : Όταν πέρσι τέτοιον καρό βρεθήκαμε οι Έλληνες στην πιο δεινή θέση των τελευταίων 60 ετών, όλοι σχεδόνοι Ευρωπαίοι, αντί να μας πούνε έναν καλό λόγο, όπως κάνουν σήμερα με τους Ιρλανδούς, Πορτογάλους, Ισπανούς , μας καθύβριζαν σκαιότατα νυχθημερόν. Μας αποκαλούσαν τεμπέληδες, πονηρούς και άχρηστους που την ξαπλάρουμε ολημερίς στις αιγαιοπελαγίτικες παραλίες και τρώμε τα έτοιμα δανεικά. Ως και ... δάχτυλο σε ορθή γωνία με την παλάμη μάς έδειξαν οι απρεπείς. – Καταλαβαίνεις, ρε Θανάση, τι λέω ; --Καταλαβαίνω, μην το κουράζεις. Μας ζηλεύουν. –Μας ζηλεύουν;! Τι το ζηλευτό έχουμε για να ζηλέψουν; --Το σεξ, αγαπητέ μου. Κάνουμε από αρχαιοτάτων χρόνων το πιο άγριο και δυνατό σεξ . – Εννοείς κάτι το τρανταχτό μετά ουρλιαχτού; –Ναι, πες το κι έτσι, που λέει ο Αλέφαντος.

Βεβαίως και λέει μερικές αλήθειες η πολιτευτής της ΝΔ κ. Ασημίνα (σε χθεσινό άρθρο της) για το πώς κυβέρνησε το ΠΑΣΟΚ στα 22 χρόνια της τελευταίας 30ετίας. Αν όμως έλεγε και ολίγα τινά για το πώς κυβέρνησε «η Δεξιά του Κυρίου» στα... 122 από τα 190 χρόνια της υπάρξεώς μας, θα την ανακηρύτταμε Πολιτευτή Καλής Θελήσεως. – Συμφωνείς, μπάρμπα Σεραφείμη ; -- Δεν ξέρω... εγώ είμαι των λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων.9-1-11

Αυτόνομα

Άλλαξε προχθές ταμπέλα η  Νομαρχία και από ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΤΑΔΕ  έγινε ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΔΕΙΝΑ - ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΑΔΕ. Και μόνο τα ευρώ που ξοδεύτηκαν για νέες ταμπέλες,  νέες σφραγίδες, για  φακέλους και  χαρτιά με τους καινούριους  τίτλους, έφταναν και περίσσευαν για  την πρώτη δόση του  «τροϊκού»  πολέμου-δανείου   (πρώτη... ιλιαδική ραψωδία  προτού μπούμε στην Οδύσσεια).                                                                                               

     Δεν  τους άρεσε , βλέπεις, το «Παιδείας» και το έκαναν «ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ» κλπ. Δεν το πήγαιναν γενικώς το «Ασφαλείας» και έγινε   «ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ  ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ» . Δεν τους γέμιζε το μάτι το «Ναυτιλίας» και το βάπτισαν  «ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ  ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ, ΝΗΣΩΝ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΣ ΨΑΡΕΜΑΤΟΣ».  Άσε τα περί  λαχανής ανάπτυξης και οικολογίας, ανταγωνιστικότητας και υποδομών,  αποκέντρωσης και δικτύων, ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και άθλησης μετά  διατροφής.  Λούστηκε κι άλλαξε ο Σεραφειμιός  (ο Σεραφείμης της θειάς μου ) κι έβαλε  το μπενοβράκι  του αλλιώς.                                                                                                              

  –Τα λέω καλά,  Θανάση ;                                                                                                          

--Μα ποιος είσαι, ρε μεγάλε !; Ο Πιπαναγιωτός είσαι για η Τζόρτζολα !;

                                                              Αυτόνομα

Χθες λέγαμε: ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε. Σήμερα λέμε : και μισοαλλάζουμε και μισοβουλιάζουμε. Επερωτώμεν : Τι πρέπει να κάνουμε εν προκειμένω; Να περιμένουμε με σταυρωμένα χέρια να επέλθει το έτερον ήμισυ της παλιοκατάστασης ή να ζητήσουμε εδώ και τώρα από την κ. βουλευτή της συμπολίτευσης και τον κ. βουλευτή της μείζονος να κάνουν μια ακόμη καυτή ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ στη Βουλή για το τι δέον γενέσθαι ; Έτσι-αλλιώς, αυτή τη δουλειά κάνουν ένα χρόνο ...

                                                     Αυτόνομα

 ( «Νέος Αγών» Καρδίτσας και «Λιάσκοβα» Μυγδαλιάς)

Κρίση κρίση, αλλά από φαί... του σκασμού κατά τις άγιες αυτές ημέρες της χριστιανοσύνης. Κι εδώ είναι που ταιριάζει το γνωστό θεσσαλικό ανέκδοτο: Λέει η δασκάλα στα παιδιά  Να κάνετε μια φράση που να έχει μέσα τη λέξη άρα. Και λέει ο Βαγγελάκος: μελετάω πολύ, ΑΡΑ είμαι καλός μαθητής. Λέει η Βαγγελίτσα : φιλώ το χέρι του παπά, ΑΡΑ είμαι καλό κορίτσι. Και λέει ο Βάγγος : Έφαγε, έφαγε ο πατέρας μου γαλοπούλα, γουρνοπούλα, μελομακάρονα, ρεύτηκε μία, ρεύτηκε δύο, ήπιε και μια μποτίλια κόκκινο κρασί απ τον Μπλάσδο και λέει στη μάνα μου : « για φέρε, μωρ Βάγια και κείνα τα λουκάνικα που έφερα από το χωριό» . Και λέει η μάνα μου : Α- ΡΑ Βάγιο, θα σκάσ΄ς για σμάδ’! ( σ.σ. Μεταξύ μας το ανωτέρω, γιατί αν το μάθει κείνος ο Στροσκάνος, θα μας στρώσει στο κυνήγι για ακόμη περισσότερη δίαιτα).

                                   

                                           Αβαδαίος

Γιαννάκη, ποιανού παιδί της Γιωργιάς είσαι παιδί; Αν είσαι εκείνου που ξάπλωνε στην άκρη στ' αλώνι και του φώναζε η γιαγιά του η παπαδιά ,,σήκω κάνε και καμιά Αγγελέτοοο,,να του πεις ότι τελικώς έκανε καλή δουλειά από ό,τι βλέπω. ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ σε όλους σας και να προσέχεις τη γιαγιά σου τη Γιωργιά- εκεί στο καμουφλαρισμένο πολυδερέικο που διάλεξε να έλθει νύφη... Αβαδαίος ...

Διορθώσεις :α) ποιανού παιδιού της Γιωργιάς είσαι παιδί β)σήκω κάνε και καμιά δουλειά, Αγγελέτοοο". Ως προς τα υπόλοιπα... μία είναι η ουσία ότι δεν υπάρχει σωτηρία για το έθνος τούτο,όταν περιμένεις από εναν τέως δικαστικό να φέρει ,,κυνήγι,, και από ένα τέως τραπεζικό στέλεχος της Αιόλου να πει σοβαρή κουβέντα...

ΑΡΕΣΜΩ: Να πάρουμε κι εμείς Στέλιο ένα κομπιούτερ. Εκτός απο ρέγκες, θα ξοδέψουμε και ούλες τις κονσέρβες που έχουμε από τότενες.

ΣΤΕΛΙΟΣ:Είσαικαλά, μωρή;Ούτε με ούλα τα γιδοτόμαρα του Δήμου Καλλιμαύκη δεν παίρνεις κομπιούτερ.

Τελικά,απ΄ότι βλέπω μέχρι στιγμής, μόνο εγώ σηκώθηκα νωρίς σήμερα. Όλη η υπόλοιπη Ελλάς (κυβέρνηση, αντιπολίτευση και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις ) κοιμάται τον ύπνο του δικαίου, καθότι γλεντοκοπούσε απόψε. Κατακαημένη Γιωργκώσταινα !

Κατεβαίνουν κάτι κυνηγοί, λέει, εξ Αθηνών που προσφεύγουν στον Στέλιο να τους κάνει ΤΑΥΤΟΠΟΙΗΣΗ των πετούμενων θηραμάτων τους. Εκείνο όμως που πρωτίστως μου κάνει εντύπωση είναι πώς ο Στέλιος, ως τώρα, δεν τους τηγάνισε καμιά καραξάξα και να τη χρέωνε ως πέρδικα... Αβ.

Είναιδηλαδή σαν να ζητάει ένας Περαμερίσος από τον Σωτήρη του παπά να τον ενημερώσει, σαν Αθηναίος που είναι, γύρω από το πρόγραμμα των συναυλιών που θα λάβουν χώρα εις το Μεγάρον Μουσικής. ...

Α, ρε Κανέλλο! Είσαι ο μόνος πραγματικός Αθηναίος από το χωριό. Με το στυλ σου, το λόγο σου, τη γραβάτα σου. Σωτήρης του παπά, λέει, επειδή έτυχε να είναι παπά ! Μαρέεετζες...

Ανήσυχος ο Σόλων τηλεφωνεί: ,, Ανήμερα Πρωτοχρονιά στις έξι η ώρα το πρωί, όταν έφευγα, συνάντησα τον Παπαντώνη και αμέσως μετά τον Παπαμπούγο. Λες να είναι κάτι αυτό ;". "Μην ανησυχείς,,τον καθησύχασα.

,,Θα ήταν ανησυχητικό, αν συναπαντούσες μόνο τον έναν,,.

Όταν μιλάω για κρίση, Παπαντώνη, δεν εννοώ την Ημέρα της Κρίσεως για την οποία μιλάς εσύ. Ή μήπως βασρέθηκες να μιλάς περί αυτού ; Κρίση, κρίση, αλλά ο Πουλακίδας θα τρώει περσότερα πρόσφορα από σένα από παράπλευρες πηγές.Στο λέω και βάλε σημάδι.

Το ωραιότερο της νέας χρονιάς θα ήταν να με πάρουν τηλέφωνο οι δυό παπάδες για να εκφράσουν τη βαθιά ανησυχία τους που συναπαντήθηκαν με τον Σόλωνα έξι ώρα πρωί της Πρωτοχρονιάς. Ο Θεός μαζί τους.

Πού στο καλό το σκέφτηκες να ονοματίσεις το σουπερμαρκετοπωλείον ''ΑΛΦΑ ΓΙΩΤΑ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ'' ; ρωτάει ο άλλος. Δεν το σκελεφτηκα εγώ, του είπα. Είναι γραμμένος ο ιδιοκτήτης από τον εθνικό ληξίαρχο ως ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ. Δεν θέλει και πολλή σκέψη.Σκέπτεται άλλος για μας, πριν απο μας. ...

Αν είχα καθαρή σκέψη, θα έπρεπε να είχα τελειώσει με αυτό το νέο σακατιλίκι που με βρήκε εδώ τώρα . Νερούλιασε το μυαλό μου και θα πρέπει να τελειώνω, γιατί θα βρώ κάνα μπελά. Να φανταστείς ότι επί δυό μήνες είχα στο κινητό μου το τηλέφωνο του νυν αρχισυντάκτη και νόμιζα οτι ήταν του τεως διευθυντού. Μα γεράσαμε τόσο προώρως ;

Όχι ρε δεν σκώνουμαι από την καρέκλα. Θα βγάλω το άχτι μου σήμερα: πέντε χρόνια έχω να δ ω την Κουκούλα...

Και να φανταστείς, ρε Μήτσο, οτι οι πιο συχνοί επισκέπετες του χωριού είναι εκείνοι που πάνε να παίξουν ''ξερή'' στα δύο μαγαζιά του. Λές και δεν υπάρχουν αλλού τέτοια ρομαντικά μαγαζιά ...

-- Πάμε Κατω Ράχες ;

-- Πάμε Κάτω ράχες.

Πήγαμε Κάτω Ράχες να ανασάνουμε λίγο και βρήκαμε τον Στελιο να ταΐζει τις κότες.

--Ακόμα κι εδώ η παρουσία σου, ρε σύ ;

Άντε και το 20ον σχόλιο για σήμερα.

Δι ευχών των αγίων πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ,ελέησον και σώσον ημάς.

Αμήν, Παπαντώνη. Λέμε κι εμείς τα πρέποντα, άμα λάχει . Το θέμα είναι ποιός μας ακούει... Αβ.

                                               Αχ κούλα!!

 Υπάρχει μια περιρρέουσα κατάθλιψη, ρε Θανάση, ή μου φαίνεται; -- Ανάλογα με το τι εννοείς «περιρρέουσα», μεγάλε. – Εννοώ... γύρω γύρω όλοι και στη μέση ο οπτιμιστής Πεταλωτής. – Οπτιμιστής ; -- Ναι, είναι το αντίθετο του πεσιμιστή. –Μίλα ρε σαν άνθρωπος! Βγάλε από τα τρίσβαθα της ψυχής σου ένα «αχ Κούλα !» να σε νοιώσει ο κάθε καταθλιμμένος ...

(14.12.10)

SMS : «Χειμερία νάρκη τέλος, ήρθε το καλοκαίρι», σημειώνει, επί τη επανόδω μου, επώνυμος ιατρός . Του λέω λοιπόν κάτι, όπου κανένας (της θρησκειολογίας ή ιατροφιλόσοφος) δεν έχει πει ως τώρα: Στα έσω του ανθρώπου υπάρχουν δύο εν υπνώσει προγράμματα. Κάνοντας κλικ στο ένα , χάνεσαι επί μέρες σαν το σκυλί του Νταγρέ. Κάνοντας κλικ στο άλλο, εμφανίζεσαι ανελλιπώς σαν μεσημεριανή τηλεπερσόνα. Τα ίδια ξέχασα να πω στον Μιμάκο με το περισσευούμενο μυαλό.

(13.12.10)

Δεν πρόλαβαν να φύγουν από την Ελλάδα οι «θερμοί» Στρος Καν, Νουριέλ Ρουμπινί και Όλι Ρεν και πλάκωσε ένα ψοφόκρυο του κιαρατά άνευ προηγουμένου. Αχ, Κούλα! Αχ ο μπαγλαμάς...και πώς να ζεσταθώ!

(12.10.10)

-- Αχ, ρε Λούκα! Έτσι που το πας ,καλή μου, θα μας στείλεις όλους στην ανεργία να κάνουμε παρέα στον Μάκη σου. – Τον Γεράσιμό μου μην τον κλαις. Απέλυσα την Φιλιππινέζα και πήρε τη θέση της.

(11.12.10)

-- Αχ, βρε Ασημίνα! Μέγιστος τότε, κατ εσέ, ο Κώστας, μεγάλος τώρα και ο «αναγεννητής» Αντώνης. Ματιάσαμε τον έναν εξαιτίας σου , δεν φοβάσαι μη ματιάσουμε και τον άλλον ;

(10.10.10)

-- Αχ, ρε Τίνα! Κι εμείς που νομίζαμε ότι κάτι καλό είχες στο σάκο σου όταν σε πρωτοείδαμε στην ορκωμοσία. – Και βέβαια είχα καλό. Έχω την πράσινη ανάπτυξη, είπαμε. – Και ο Χρυσοχοΐδης με τον Παμπούκη τι έχουν; -- Ο πρώτος έχει την κανονική του Σιούφα και ο Χάρης μια ασύμμετρη , κάτι μεταξύ Κινέζου και Αραβοαράπη.

(9.12.10)

-- Αχ, Κούλα! Αχ, μωρ καψοκώσταινα, τι με κάνεις, τι με κάνεις... – Ό,τι μου κάνουν οι περισσότεροι από τους τριακόσιους που μου στέλνεις , Μήτσο μ’...

 15.12.10 

Έτσι φθάσαμε στο Μνημόνιο...

Όταν τα παλιά χρόνια συναπαντιόταν στο δρόμο η θείτσα μου με τον παπά του χωριού έλεγε στον παπά «βλόησον» και ο παπάς  απαντούσε  «βλοημένη». Ούτε άλλη κουβέντα ούτε άλλη. Ο καθένας πήγαινε στη δουλειά του και όλοι μαζί, δια της παραγωγικότητος, ανέβαζαν το κατά κεφαλήν εισόδημα στη χώρα ( τόση μπομπότα, τόσο σμιγάδι, δυο   λαήνες γουρνόλιπο, μια λάτα τυρί, λίγη τσιγαρίδα... για μια μπουκιά κι ένα ποτήρι και δόξα τω Θεώ ).

   Σήμερα  οι θείτσες, από τη Μεταπολίτευση και δώθε,  στυλώνουν μεσοδρομίς τα πόδια επειδή θεωρούν ιερό καθήκον της να λημεριαστούν στο μπλα μπλα ως τηλεπερσόνες: «Καλημέρα, Παπαντώνη, τι κάνεις, τί κάνει η παπαδιά, τα παιδιά καλά, είστε ούλοι καλά;». Ε, τι να πει ο Παπαντώνης που είναι και εκ  φύσεως ευγενής...   « Όλα καλά, Βγένω, δόξα τω Θεώ». Επιμένει η θείτσα: «Με κείνον τον Πουλακίδα, πώς τα πας, παπά μου ; Άμα σου γίνεται τσιμπούρι στο ψάρεμα, να τον στέλνεις στον οξαποδώ, μην περιμένεις  με το λιβανιστήρι στο χέρι». «Εντάξει, Βγένω, έχουμε τίποτα άλλο;». «Ε, τι να χουμε, βλοημένε; Και άλλα να έχουμε από αυτά που έχουμε και ακούμε ολημερίς στην τελιόραση;». «Εντάξει, γριά, φεύγω, πρέπει να μεταλάβω κάποιον - την ευχή μου έχεις ». «Και τη δική μου, παππούλη. Καλό δρόμο, αφού βιάζεσαι και είναι τόσο πολύ βιαστικό».                     

                           Πωλείται ελπίς

.Ο κοντοχωριανός κ. Διονύσης ζήτησε από Γλανιτσαίο της Τρίπολης να του εκτυπώσει όλα όσα γράφονται εδώ σχετικά με τον Στέλιο. Βρίσκεται σε σοβαρές διαπραγματεύσεις μαζί του (τύπου Παμπούκη - Αλ Χασίρ Κατάρ) για μια μεγάλη επένδυση με βάση την εμπορία τομαριών αιγοπροβάτων και ψάχνει να βρει το «κουμπί» του δικού μας ώστε να επιτύχει συμφέρουσα γι αυτόν τιμή. Κούνια που τον κούναγε, αν νομίζει ότι ο Στέλιος καλοπιάνεται με τέτοια . Ωστόσο, ας οπλισθεί με μια ελπίδα. Τζάμπα την πωλούν μερικοί εν Ελλάδι...

ΥΓ. Στον σχολιογράφο που έγραψε για τον Σόλωνα: «ΟΤΑΝ ΣΚΑΕΙ ΜΥΤΗ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ, ΟΜΟΡΦΑΙΝΕΙ Η ΑΓΟΡΑ ΡΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ», θέλω να πω ότι γελούσα επί δεκάλεπτο χωρίς να ξέρω το λόγο. Τζάμπα και βερεσέ...

5.12.10

                                             Είμαι καλά, γιατρέ μου;

Διαβάζω τον «Κουκουλοφόρο» και νομίζω ότι γίναμε η 12η συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ. Διαβάζω τον παλαιό διευθυντή και νομίζω ότι... ρέουμε ακόμα στον παλαιόν ρουν της Λιάσκοσβας από κεφαλόβρυσο ως τα μποστάνια κάτωθεν του αλευρόμυλου. Διαβάζω την ξενιτεμένη Πογιώ και μου ΄ρχονται δάκρυα στα μάτια (όποιος δεν γεύτηκε τα ξένα!). Είμαι καλά, γιατρέ μου, ή να φωνάξω κάνα γιατρό; «Να επιδιώξεις μια δεκάλεπτη συνομιλία με τον Σόλωνα», μου συνέστησε ο ιατρός. « Όχι, δεν θα χειροτερεύσεις- είναι το μόνο φάρμακο στην περίπτωσή σου».  2.12.10

                                           Τουρίστας εν μαγαζίω

ΚΑΝΕΛΛΟΣ: (Χτυπάει επιμόνως παλαμάκια ). ΣΤΕΛΙΟΣ: Τι τρέχει, κ. Αθηναίε, εδώ δεν χτυπάμε παλαμάκια. ΚΑΝΕΛΛΟΣ: Ξέρω, χτυπάτε μύγες. ΣΤΕΛΙΟΣ: Ρε α μη σου καβουρντίσω κάναν ξεγυρισμένο... ΚΑΝΕΛΛΟΣ: Εντάξει, φέρε ένα ουίσκι σε παρακαλώ. ΣΤΕΛΙΟΣ: Πώς το συνηθίζεις σιαπάνου, με πάγο ή σκέτο; ΚΑΝΕΛΛΟΣ: Κοίτα ρε που έμαθε κι ο Στέλιος το πως πίνουν το ουίσκι! ΣΤΕΛΙΟΣ: (προς Σόλωνα) Γράψ’ τον, ληξίαρχε, να γίνουμε εκατόν ένας...

 25.11.10

                                                 Mea culpa      (λάθος μου) 

Το έχω καρατσεκάρει και είναι καρατσεκαρισμένο : Όταν, με τη χάρη του Θεού, διαβάζω Σόλωνα (τον Γλανιτσαίο ληξίαρχο, όχι τον Αθηναίο νομοθέτη) παθαίνω ένα... μνημονιακό ανακάτεμα άλλου είδους, ήτοι άλλα διαβάζω, άλλα εννοώ και άλλα αναμεταδίδω με την υπογραφή μου. Τυχαίο; Δεν νομίζω. Επανορθώνοντας λοιπόν λέγω ότι μόνιμοι κάτοικοι στο χωριό... είμαστε δύο, είμαστε τρεις, είμαστε 1013 παρά 913. Τουτέστιν 100 ψυχές ακριβώς - ούτε 99 ούτε 101. Συμβαίνει κατά τύχη ; Δεν το φαντάζομαι.

 24.11.10                               

   Πενήντα παρά ένας... (50-1=49)

Να ΄ναι καλά ο Σόλων που μας πληροφορεί εγκύρως για το πόσοι διαβιούν μονίμως σήμερα στο χωριό. Σαράντα εννέα (49) άτομα λέει - από τα 500 τω καιρώ εκείνω - ζωή να ΄χουν. Άντε, θεούλη μου, να γεννήσει και μία από τις νεόνυμφες ίνα στρογγυλέψει ο αριθμός! Να το αναγγείλουμε και στις Βρυξέλλες... ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιος είναι ο Σόλων; ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ένας είναι ο Σόλων και προφήτης αυτού ο εαυτός του. ΕΡΩΤΗΣΗ: Σε τι διαφέρει δηλαδή από τον αρχαίο ; ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Βασικά, σε τίποτα βασικό. Απλώς τυγχάνει και ληξίαρχος. Είναι ένα κινούμενο ληξιαρχείο Γλανιτσιάς και περιχώρων...

23.11.10

                                Οι έχοντες δύο χιτώνες...

ΠΑΠΑΝΤΩΝΗΣ: Εμείς οι δύο, Θανάση, ξεκινήσαμε από ψαράδες.              

ΠΟΥΛΑΚΙΔΑΣ: Ναι, όπως οι Απόστολοι του Χριστού, παπούλη.                          

  ΠΑΠΑΝΤΩΝΗΣ: Βλασφημείς, Αθανάσιε.                                            

  ΠΟΥΛΑΚΙΔΑΣ: Δεν βλαστημάω μπίτι. Άκουσες εσύ καμιά βλαστήμια;

ΠΑΠΑΝΤΩΝΗΣ:  Όμως η αφεντιά σου, Θανάση, εκτός από ψαράς έγινες και  ιχθυέμπορας. Γυρνάς  τα χωριά με τη φοράδα και μοσχοπουλάς.                     

ΠΟΥΛΑΚΙΔΑΣ: Μα και συ, παπούλη, όταν τελειώνεις  τα  αλληλούια  στην εκκλησιά  κατεβαίνεις στη Λίμνη και μαζεύεις ούλα τα κυπρίνια του Κουρπού που θα ψάρευα εγώ.  Διάλεξε : ή παπάς παπάς ή ψαράς ψαράς.  Οι κατέχοντες δύο δουλειές  να δίνουν τη μία, είπε ο Γιώργος.

 21.11.10

                                                          Οι μαγαζούδες

ΤΑΣΙΑ: Σας ήρθε, μωρ Αρέσμω, η περαίωση ; ΑΡΕΣΜΩ: Δεν ξέρω, κάτι μουρμούριζε ο Στέλιος εκεί στον ταχυδρόμο. ΤΑΣΙΑ Μουρμούριζε ή μούγκριζε ; ΑΡΕΣΜΩ: Μουρμούραγε. ΤΑΣΙΑ : Ε, δεν σας ήρθε. Σε μας ήρθε προχθές κι έγινε θηρίο ανήμερο ο Θανάσης: « άντε μην τους κατεβάσω κάναν Άνθιμο», είπε. ΑΡΕΣΜΩ: Το θηρίο; ΤΑΣΙΑ :Το ανήμερο!

ς 19.11.10                                      

                                  Της θείτσας μου...

-- Τελειώσαμε, θεια Βγένω; -- Ούλα καλοτελειωμένα, παιδάκι... – Για τα περί εκλογών λέω. – Με αυτά, καλόσμουτο, δεν τελειώνει ποτέ ο Ρωμιός, ούτε μετά θάνατο. Από τότενες που κατάλαβα τον εαυτό μου ούλο για κόμματα, κομματάρχες, σωτήρες, ψήφια, και τέτοια μιλάμε. Μάλιστα τα τελευταία χρόνια στο γυαλί γίνεται το μαλιβράσι με τους Πρετεντέρηδες, Χατζηνικολάηδες, Τρέμες, Τράγκες κι άλλους ειδικούς. – Εγώ, θείτσα, τους αναλυτοδημοσκόπους δεν μπορώ με τίποτα. Σου πετάνε ένα «διακύβευμα» , ένα «μείγμα», ένα βαθυστόχαστο... – Δεν ξέρω, ρε συ, τι μου λες τώρα , αλλά κείνο που ξέρω εγώ είναι ότι είμαστε οι Έλληνες για το βράχο του Γληγορέα. Να ησυχάσει και κείνη η δόλια η Αγγέλω της Γερμανίας...

ς 17.11.10

                                                   Αυτάαα...

Εκ της παλαιάς έντυπης «Λιάσκοβας» έδωσαν, μέχρι στιγμής, το παρών στη νέα ηλεκτρονική «Λιάσκοβα» ο εκδότης-διευθυντής Βασίλης Γιαννόπουλος από το Γιαννέικο, η αρχισυντάκτης Ιωάννα Πολυδώρου από το Πολυδωρέικο και ο Αβαδαίος από το Παπαδέικο. Αν, αύριο μεθαύριο, εμφανιστεί και κάνας αρθογράφος-αναλυτής από Φουρνοδαυλέικο, Νταρζανέικο, Μπουντρουβαλέικο κλπ, θα κλείσουμε ως ένδοξο συγκρότημα της παλαιάς έντυπης δημοσιογραφίας. –Συμφωνείς, κ. Κανέλλο; --Και επαυξάνω. Όταν εγώ έβαζα γραβάτα, εσείς οι ένδοξοι κυκλοφορούσατε με μπενοβράκι...

 (24.10.10)

                         Γράψτε κάτι...γράψτε κάτι...

 Ο υποψήφιος δήμαρχος της Αγίας Παρασκευής κ. Γιάννης Σταθόπουλος είναι γιός του δασκάλου μου Στάθη και λυπάμαι που δεν είμαι δημότης του ωραίου αυτού προαστίου των Αθηνών για να τον ψηφίσω. Χρωστάει πολλά η γενιά μου στον δάσκαλό μας (σε καιρούς χαλεπούς) και το προσωπικό συναίσθημα είναι ισχυρότερο κριτήριο από αυτό του Μνημονίου, όπου μας πιπιλίζουν μερικοί τελευταίως. Σπεύδω δε να γράψω τις αράδες τούτες, διότι σε λίγες μέρες , ενώ θα ανεβαίνει τις σκάλες του δημαρχείου ως δήμαρχος , εμείς εδώ στη Λιάσκοβα παπάκι τελεία κομ θα τον έχουμε ακόμα αναρτημένο στην πρώτη σελίδα ως υποψήφιο.

--Καλό;

--Α, καλόοο...!

                                         Αρέσμω-Σοφοκλής

                                          (στο καφετσιπουροσουπερμάρκετ)

Αρέσμω: Σε παρακαλώ, μπάρμπα, να πας όξω να φουμάρεις.

Σοφοκλής: Μα όξω κάνει ψόφο του, μωρ τσιούπα...

Αρέσμω: Ψόφο ξεφόφο, αυτό λέει ο νόμος.

Σοφοκλής: Τον αφοδεύω εγώ τέτοιο νόμο!

Αρέσμω: Δεν ξέρω τι κάνεις εσύ, αλλά εγώ θα φάω το πρόστιμο όταν εμφανιστεί ο υπεύθυνος.

Σοφοκλής : Εντάξει, μη σκιάζεσαι. Θα τηράω κατά τις Ράχες και όταν φανεί αμάξι, θα το σβήσω αμέσως.

Αρέσμω: Κι αν έρθει από τις Γούρνες ;

Σοφοκλής: Α, ρε κακόμοιρε Στέλιο , πώς άντεξες τόσα χρόνια..

 19-10-2010

                   ΣΗΜΕΡΑ

Σήμερα, όπου χαράσσονται οι ιστορικές αυτές γραμμές , το ημερολόγιο δείχνει : 10.10.10 (δεκάτη δεκάτου του δέκα ) Τυχαίο; Δεν νομίζω.

ΔΙΑΛΟΓΟΣ

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ: Πάμε Αρέσμω;

ΣΟΦΟΚΛΗΣ: Πάμε Αρέσμω. Ή μάλλον κάτσε λίγο να μιλήσουμε πολιτικά να ξαλεγράρουμε. Πήξαμε τελευταία με τα...ντάμπλγιου τελεία τζι αρ!

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ: Μα επιτρέπεται, ρε Σοφοκλέα, να μιλάμε πολιτικά εδώ στη... χοτμέϊλ τελεία κομ;

ΣΟΦΟΚΛΗΣ: Πάψε ρε, ποιός μας ακούει εδώ στη μέση στα τουράκια που καθόμαστε... Λοιπόν, τον παραδέχομαι τον Γιώργο που έβαλε τόσες καινούριες γυναίκες στην κυβέρνηση.

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ: Πράγματι... Μπιρπίλω, Κατσέλω, Μπατζέλω, Γκερέκω, Νταλάρω, Τσάγκρω. . ΣΟΦΟΚΛΗΣ: Ειδικά, η Τσάγκρω, αδερφέ μου, έχει πολύ τσαγανό.

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ: Εντάξει, πάμε Αρέσμω τώρα για «ξερή» .

10-10-2010

                              ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Στο εξής, θα ενημερωνόμαστε για τα πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά, εκπολιτιστικά, περιβαλλοντολογικά και πρασινοαναπτυξιακά πράγματα της γενέτειρας μέσω διαλόγων που θα γίνονται μεταξύ μπαρμπάδων και θειάδων, ήτοι Ευριπίδη- Ευριπίδαινας - Σοφοκλή-Σοφοκλίνας, καθώς και άλλων επωνύμων - γηγενών και διασποράς.

1. Ευριπίδω- Ευριπίδης

(παρακολουθώντας ειδήσεις των οκτώ)

--Δεν άκουσες, ρε συ, τον υπεύθυνο; Να πας όξω να καπινίσεις.

–Μωρή, δεν πας στο διάολο εσύ και ο υπεύθυνος λε ΄γω ...

2. Σοφοκλής-Ευριπίδης (παγκάκι πλατείας έξω απ΄ του παπά)

-- «Καλλικράτης» λέει... – Μαρέτζες λέω! -- Πάμε Μαγκοθανάση;

-- Πάμε Μαγκοθανάση.

3. Σοφοκλού- Ευριπίδω (συναπάντημα στο σοκάκι)

-- Τι θα μαγειρέψεις σήμερα, μαρή;

-- Δεν ξέρω...κάτι φαρμακουλίθρες λέω να ζεματίσω..

 – Λαχτάααρα μου!! Από την Κατοχή έχω να βάλω πιρουνιά.

4. Αβαδαίος- Αρέσμω ( ιντερνετικώς)

-- Καλά ο Στέλιος γενικά ; -- Καλούλια είναι . Κουρασμένος άνθρωπος , τι περιμένεις...

 – Δηλαδή, αν καλοκαταλαβαίνω, πάπαλα από το «άλλο»!

 – Λές, ρε συ;;;

– Εμ λέω... Δεν ρώτησα και τη γειτόνισσα.

 (9.10.10

                             Aβαδαίος Μόνος Ψάχνει

Ψάχνω να βρω ψύλλους στ΄ άχυρα και δεν βρίσκω ούτε ψύλλους ούτε άχυρα... Δεν συνάντησα ψυχή από Μπαλιζού μέχρι Αμπέλια και από τα Σφενταμάκια ως τ΄ Αρδούνια... Και κοντο

στάθηκα λίγο στου Ρουμελιώτη να ακούσω το αηδόνι στα Δυορέματα και τον κότσυφα στις Τούφες της Μαρνάκαινας. «Μαράθηκαν τα δέντρα και όλα τα κλαριά» άδει η καλλικέλαδος Μαρίνα (ή μήπως Μαρίνη;)

Αβαδαίος (8.10.10)

ΤΟ «ΠΕΡΙΦΕΙΟ»

Με την αδόκιμη λέξη «περιφείο», οι θειάδες  μου Μπουρέκαινα και Μπαζού εννοούσαν το κάπως παράξενο και αφύσικο. Δεν είναι, λοιπόν, καθόλου  «περιφείο» που η  Γιάννα  - κόρη του συμμαθητή μου Κώστα Τιριρή - με αποκαλεί  σήμερα νέο και ακμαίο. Έτσι νομίζω κι εγώ,  αν έτσι νομίζει - χατίρια δεν χαλάμε...    Πάντως, ενθυμούμαι τη Γιάννα (τσιουπάρα σαν τα κρύα νερά τότε) που,  όταν δεν έτρεχε στις διαδηλώσεις εναντίον της  καθεστηκυίας τάξεως, έτρεχε  για την έκδοση του περιοδικού «Λιάσκοβα» βγάζοντας την περισσότερη γουμαροδουλειά.  Η πατρίς, θα την ευγνωμονεί.

 (5.10.10)