Τα φάγαμε όλοι μαζί (συνέχεια)

 Τελείωσε και αυτό το τριήμερο και πήραμε όλοι το μελαγχολικό ύφος της επιστροφής. Για άλλη μια φορά η βίαιη προσαρμογή το βράδυ της Κυριακής μας άνοιξε την πόρτα του σπιτιού μας μετά από μια ανέμελη ,συγκινησιακή αυθεντική ,ουσιαστική ,ανθρώπινη ξέγνοιαστη παραμονή στο χωριό. Τέλος πάντων φάγαμε όλοι μαζί το βεργάδι που είχε βάλει o Πανάγος o Ζάνης ,φάγαμε λουκάνικα ψημένα στα κάρβουνα , τραχανά ,αυγά, τυρί δικό μας, ήπιαμε τσίπουρο παραγωγής εκείνης της στιγμής που έφτιαξε ο Γιώργης ο καγιάς, και κρασί .Τραγουδήσαμε χορέψαμε μέχρι το πρωί με τον Γιώργη τον Ροζή στο κλαρίνο τον Αντρέα τον Κωσταντινόπουλο και την Μαρίνα στο τραγούδι . Όλα πέρασαν από τα χέρια του Σόλωνα που δούλεψε ομολογουμένως πολύ σκληρά για αυτή την οργάνωση . Πήραμε την γλανιτσιώτικη δόση μας και χωρίς να πάρουμε νέα μέτρα  επιστρέψαμε. Αυτή ήταν μια περιληπτική ενημέρωση ,αλλά θα επανέρθουμε σύντομα και αναλυτικά με πλούσια περιγραφή για το τριήμερο ,βίντεο και φωτογραφίες.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
To σχόλιο της Γιάννας και του Μαρίνη με απάλλαξαν από την αναλυτικότερη περιγραφή που σας υποσχέθηκα .Είναι περιττό να γράψω οτιδήποτε άλλο. Καλύφτηκα απόλυτα ,γι αυτό και τα κάνω κύρια ανάρτηση Τους ευχαριστώ και τους δύο .Θα ασχοληθώ με την επεξεργασία των βίντεο και την ανάρτηση τους.Ηδη στην συνέχεια της σελίδας ειναι έτοιμα όλα τα βίντεο
Γιάννα:
Σ΄αυτό το σύντομο χρονικό του τριημέρου "δια χειρός Νις" , θα ήθελα, ως αυτόπτης μάρτυρας, να προσθέσω εν συντομία στα αγαθά προς βρώσιν το αγριογούρουνο που πρόσφερε η κυνηγετική ομάδα του Προέδρου (και τσιμπήσαμε "μια ολιά" που λένε κι οι Κρητικοί, όπως και τα εδέσματα της Αγγέλως, που ως μέλος της ομάδας Σόλωνα φρόντισε για το καλύτερο.
Ο Γιώργης ο Καγιάς εκτός από το τσίπουρο, μας "έφτιαξε" το βράδυ του Σαββάτου και με τους ήχους της φλογέρας του και μας πήγε μουσικά μέχρι τη Θράκη, με το "Ζωναράδικο σκοπό του".
Η Μαρίνα έκανε την υπέρβαση, όταν από το πάλκο κατέβηκε στη πίστα να τραγουδήσει και κατόπιν έγινε "μασκαλιάρης" του Λούη, ως πρωτοχορευτή.
Η ορχήστρα, προς το τέλος της βραδιάς, πρόσφερε στους εναπομείναντες στιγμές Διονυσιακής λατρείας,με τραγούδια παραδοσιακά γλανιτσιώτικα, εποχής Μακρή...(Νίς,Γιώργης, Γιώτα,Δήμος,Μπαντέβας ήταν οι μύστες).

Η Λεμονιά, ως Μονσερά Καμπαγιέ, κράτησε ζωντανή και κεφάτη τη παρέα από το πρωί του Σαββάτου μέχρι τις 5 τ' απόγευμα. Η έκπληξη ήταν η λυρική στιχομυθία αυτής και του Μπαντέβα (ευγενής χορηγία από τη πλευρά του). Όπως κατάλαβα κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια.
Ο Πανάγος πέρα από το βεργάδι έβαλε και τη λεβεντιά και γνησιότητα της φωνής του και με συντροφιά το Γιώργη ξύπνησε μνήμες και εποχές με σφραγίδα...
"Επί προσωπικού" ευχαριστούμε τον blogger για το τριήμερο που κερδίσαμε, τη μητέρα της Διευθύντριας του Σαλέ που μείναμε για το γαλακτομπούρεκό της, την ίδια την Διευθύντρια για το αστείρευτο χιούμορ και τη παρουσία της και το ιστορικό Γιαννέικο rooms to let (βλ. κάτω δεξιά στην αρχική σελίδα) που μας φιλοξένησε.
Μαρίνης :
Χαίρομαι και σας θαυμάζω ταυτόχρονα .Γιατί στήσατε απ΄το μηδέν ένα αυτοσχέδιο και αυθόρμητο γλέντι και το απολαύσατε, άλα γλανιτσιώτικα.Αποδείξατε πως και τα αυτοσχέδια και αυθόρμητα γλέντια ,που στηρίζονται στην ομαδικότητα ,στη φαντασία και στο μεράκι δεν υστερούν σε τίποτα από τα άλλα ,τα καθιερωμένα.
Τα είχε όλα το γλέντι σας από όσα πληροφορήθηκα: Είχε το χορηγό του ,το γλετζέ και μερακλή Πανάγο ,λίαν γενναιόδωρο σε εποχή κρίσης .Είχε το μάγειρα του,το δραστήριο Σόλωνα,που εξελίχτηκε σε πραγματικό σεφ.
Είχε τον ειδικό στην παρασκευή του τσίπουρου- φάρμακου,και της φλογέρας ,το Γιώρη του Καγιά.Είχε τους πρόθυμους συμπατριώτες μας αοιδούς και οργανοπαίχτες της μουσικής μας παράδοσης ,Πολυχρονοπούλου Μαρίνα, Κωνσταντινόπουλο Ανδρέα καιΡοζή Γεώργιο με το συγκροτημά του.
Είχε τον ανταποκριτή του, την αεικίνητη και μειλίχια Γιάννα. Είχε το γενικό συντονιστή στην επικοινωνία και οργάνωση της εκδήλωσης ,το διαχειριστή - μάνατζμεντ του ιστολογίου μας ,τον αγαπητό Νις ( Γιώρη Γιαννόπουλο ). Και πάνω από όλα είχε τους χορευταράδες και γλετζέδες συμπατριώτες μας ,που έδιναν τον τόνο και το κέφι. Είχε παρούσα ,ολόζωντανη ,την ψυχή της Γλανιτσιάς. Χαρίσατε και σε εμάς ,τους νοερά απόντες ,μια νότα χαράς και αισιοδοξίας ότι ο κακός χρόνος περνάει..... Από καρδιάς όλους σας ευχαριστώ,που ξαναζωντανέψατε τα άγια χώματα του τόπου μας.
Συγχαρητήρια