Αυτά που ζωντάνεψε ένας χρόνος

Πολλές φορές περιφέρεται στο μυαλό μου εκείνη η στιγμή που με τά τα πρώτα sms στους γνωστούς φίλους και συμπατριώτες τους γνωστοποιούσα την ηλεκτρονική διεύθυνση του ιστολογίου. Σήμερα έκλεισε ένας χρόνος από τότε που η πρώτη ανάρτηση  σ αυτό το ιστολόγιο, προκάλεσε σε άλλους έκπληξη, σε άλλους απορίες και σε άλλους αδιαφορία. Προκάλεσε όμως ενθουσιασμό
και<< συγκινησιακό τραμπάκουλο>> σε αυτούς που είδαν την χρησιμότητα του. Σε μένα προσωπικά προκάλεσε άγχος και αγωνία από τότε που το έβαλα σε λειτουργία ,για το αν θα καταφέρω να πιάσω τους στόχους και τους σκοπούς που είχα βάλει .
Με την πάροδο του χρόνου μάζεψε τριγύρω του αρκετούς νέους φίλους από την Γορτυνία ,την Αρκαδία, την Ελλάδα. Ταξίδεψε με τον <<ταχυδρόμο >> της τεχνολογίας στην Ευρώπη στην Αμερική, στην Αυστραλία σε όλο τον κόσμο και αντάμωσε νοσταλγούς για να πάρει τον στεναγμό τους. Αυτό ήταν σημαντικό για όλους μας γιατί σμίξαμε και μιλήσαμε με τον δικό μας κώδικα. Μιλήσαμε για τα τραγούδια μας ,τους ανθρώπους μας την ιστορία τους την θυμοσοφία τους

Ενημερωθήκαμε γνωριστήκαμε επικοινωνήσαμε. Ταξιδέψαμε όλοι μαζί στο παρελθόν. Συμφιλιωθήκαμε πιο πολύ με τον τόπο μας και τους ανθρώπους του. Για μένα ομολογώ ότι ήταν μια παραμερισμένη και ξεχασμένη αίσθηση το χωριό .Kι όμως! ανακτήθηκε μέσα από αυτό το ιστολόγιο. Θα ήταν πολύ διαφορετικά αν αυτό το μηχάνημα ήταν προσιτό και οικείο σε όλους μας . Σαν το ραδιόφωνο π.χ Να ακούει την μουρμούρα ο γερο-Διαμάντης και να κτυπάει το πόδι κάτω με δικό του ρυθμό και όχι του τραγουδιού, και να λέει <<μπομ-μπομ-μπομ>> Δυστυχώς οι περισσότεροι συμπατριώτες στάθηκαν αρνητικά από την αρχή σ αυτή την εξέλιξη ,παρόλο που δεν είναι δύσκολη, με αποτέλεσμα να στερούνται τα χρήσιμα που προσφέρει. Ποτέ όμως δεν είναι αργά.
O χρόνος που πέρασε ήταν σκληρός και άδικος. Αλλά και οι εκτιμήσεις για τα επόμενα χρόνια είναι ακόμη χειρότερες.
Αυτό σημαίνει πέρα από κάθε άλλο ότι θα αναζητούμε ακόμη περισσότερη θαλπωρή από τον τόπο μας και από αυτό το ιστολόγιο .Θα αναζητούμε περισσότερο την επικοινωνία και την ψυχαγωγία.
Αυτός ο χρόνος ήταν αρκετός για να αναδείξει τα επιλεκτικά ψέματα πολλών επί πολλά χρόνια και μας ποτίζει τώρα την πικρή αλήθεια κάθε ημέρα . Οι εξηγήσεις δεν μας αρκούν αφού εμείς πληρώνουμε τις αμαρτίες τους και οι υπεύθυνοι, φωνάζουν μόνο για να ξορκίσουν το κακό. Θα υποστούμε χειρότερα .Η κατάσταση αυτή δεν μπορούσε ν αφήσει αδιάφορο αυτό το ιστολόγιο, αφού είτε το θέλουμε είτε όχι, εμείς το συνθέτουμε και μας εκπροσωπεί . Έτσι λοιπόν έγινε στέκι και καταφύγιο για πολλούς από εμάς για πολλά θέματα και έδιωξε την ξηρασία που απειλούσε να μαράνει την σχέση μας με το χωριό μας. Η λειτουργία των σχολίων που αφέθηκε χωρίς περιορισμούς έγινε η ακακία και ο πλάτανος που εκφράζεται ο καθένας μας με το μοναδικό πνεύμα του γλανιτσιώτικου καλαμπουριού.
Σειρά έχουν τώρα τα χρόνια προβλήματα του χωριού. Καμία δικαιολογία πια , καμία αναβλητικότητα καμία παρέλκυση κανένα ψέμα. Δεν θα αρκεστούμε μόνο στην ανάδειξη αλλά θα διεκδικήσουμε και την λύση τους. Αρωγοί σ αυτή την κατεύθυνση πιστεύω ότι θα είναι όλοι οι σύμβουλοι δημοτικοί και τοπικοί και όλοι εμείς. Στο νέο ξεκίνημα ελπίζω να βρουν τον τρόπο ν ανοίξουν τα παραθυρόφυλλα για να μας δουν και αυτοί που δεν μας έχουν δει ακόμη.. Δεν θα παραλείψω να κάνω κάλεσμα σε όλους να βάλουν πλάτη για να αποφύγουμε την στασιμότητα και την κρίση του. Απευθύνομαι περισσότερο σ αυτούς που ξέρουν πέντε αράδες γράμματα και στην νεολαία μας που ίσως από αδυναμία μου δεν κατάφερα να την ενσωματώσω
Συνοδοιπόροι πάλι στην νέα περίοδο ελπίζω ότι θα περάσουμε καλά και σιγά-σιγά να φτάσουμε στην κορυφή της κουκούλας .(όχι ψηλότερα όμως)
Να είστε όλοι καλά
Γ.Γ.(Nis)