ΑΒΑΔΑΙΟΣ ΕΝ ΤΡΙΠΟΛΕΙ (συνέχεια) ( 2000 μ.Χ) Β μέρος

                                                                   ΑΝ, ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ ΕΑΝ

 Αν πω στον μαγαζά Βασίλη ότι κατά την εποχή που ήταν κοινοτικός τηλεφωνητής
έκανε τις καλύτερες πλάκες με τις γριές που μιλούσαν στο τηλέφωνο και τους μπαρμπάδες που βαριάκουγαν, θα μελαγχολήσει και θα μελαγχολήσω. Θύμησες.
 Αν ρωτήσω τον Δήμο του Μολογιά, πώς από τόσο δα μικρούλι που ήταν, έγινε ένας μεγάλος παράγων της παροικίας Τριπόλεως, θα μου πει ότι φταίει το μπαλκόνι που τον έβλεπα από ψηλά. Πια πέφτεις από το μπαλκόνι ή δεν πέφτεις;
 Αν ρωτήσω τον Σταμάτη, τι έφταιξε και ξεπεραστήκαμε από τα παιδιά μας, θα πέσει σε βαθιά κατάθλιψη (θα ξαναπέσει δηλαδή, διότι πεφτοσηκώνεται ). Ενώ, αν τον ρωτήσω, πως τα καταφέρνει και παραμένει ένας ζεν πρεμιέ, θα γελάσει θορυβωδώς και θα ανάψει αμέσως τσιμπούκι από βαθιά ικανοποίηση. Συζήτηση... τσιμπούκι.
 Αν ρωτήσω τον Κώτσιο του Φλεβάρη, πού στο διάβολο τα θυμάται όλα αυτά και τα αφηγείται έτσι γλαφυρώς, θα μου απαντήσει ότι κάνει επαναλήψεις τα καλοκαίρια μεταξύ «πρέφας» και «δηλωτής». Υπήρξε ο επιμελέστερος εκ της κλάσεως ημών, αλλά ο Σταμάτης ήταν εκείνος που μας «έφαγε» τη χήρα των Λαγκαδίων. Και δικαίως Έχει γοητεία και μια στιβαρότητα ο Σταμάτης. Προσωπικώς, ουκ εα με καθεύδειν η επιτυχία του στο ωραίο φύλο, αλλά τι να κάνουμε τώρα... Είναι από Θεού αυτά. Δεν θα τα βάλουμε με τον Ύψιστο επειδή έτσι έκρινε. Ολίγη σοβαρότης δεν βλάπτει νομίζω.
Αν ρωτήσω τον Θανάση, πώς και δεν έγινε ΘΑΝΑΣΗΣ και στον επιχειρηματικό

 τομέα, θα μου απαντήσει ότι είναι ευκολότερο να γίνει κανείς Μαρινόπουλος ή Βερόπουλος, παρά ένας δεύτερος ΘΑΝΑΣΗΣ. Δεν υπάρχει ζωτικός χώρος στη χώρα για άλλον ΘΑΝΑΣΗ! Στενότης εν Ελλάδι, αποκλειστικότης η Αμυγδαλέα.
 Αν πω στον Στέλιο ότι κάθε χρόνο τον βλέπω όλο και περισσότερο ερωτευμένο με την Αρέσμω, θα γελάσει χου χου χου σαν γελάδι και θα νευριάσω.. Ενώ αν πω τα ίδια στην Αρέσμω, θα γελάσει χι χι χι και θα συμφωνήσει επαυξάνοντας. Πού το αστείο;
 Αν πω στον δάσκαλο Πάνο του Αγγελή να μην τσαλακώνει την εφημερίδα του αδελφού του Σωτήρη, θα μου αποκαλύψει ότι άλλοι είναι οι δάσκαλοι και άλλοι έχουν τη χάρη . Φιλοσοφημένη σκέψη, καθόλου δασκαλική.
 Αν πω του Μπρουκλόγιαννη ότι τόσα χρόνια πρόεδρος και ούτε μια Μόνικα δεν βρέθηκε στο διάβα του να της παίξει κλαρίνο α-λα Κίντον, θα μου απαντήσει : «να όψονται τα κοινά και η κοιλιά». Και ασυνασθήτως θα κοιτάξω τη δική μου ομφαλοσκοπώντας κρυφίως. Αλλά και γιατί να την κρύψομε άλλωστε...
 Αν πω στον...Πετζόπουλο ότι αγουρογεράσαμε, μωρέ Θάνο, θα μου απαντήσει : «ναι, αλλά παραμένουμε ωραίοι ». Και θα τον ξανακοιτάξω καλά για του λόγου το αληθές.
 Αν πω στον Λεωνίδα ότι αργά το θυμήθηκε να φυλάξει Θερμοπύλας με 300 εναπομείναντες του Κλείτορος, θα μου απαντήσει ότι φταίει το έθνος που δεν τον κάλεσε νωρίτερα να μας σώσει. Το καντήλι του για έθνος! Ψωροκωστάντω του κερατά.
 Αν ρωτήσω τον Σούλια, τι τον ωθεί τελευταίως και θέλει να μας σώσει σοσιαλιστικώς (παραγράφοντας το δημοσιογραφικό του κλέος) θα μου απαντήσει ότι πιέστηκε από το εκσυγχρονιστικό κατεστημένο να βοηθήσει στην ανόρθωση της πατρίδος. Υποπλημμέλημα κατά της πατρίδος άνευ δόλου. Ορκίζομαι,
 Αν ρωτήσω την κυρία Μρουκλόγιαννη ( σύζυγο του τέως προέδρου) πως αισθάνεται τώρα που δεν είναι η πρώτη κυρία του χωριού, αλλά μια απλή πολίτις, θα μου πει « α, στο διάβολο Μητσιέλα» και θα μου στείλει μπουκάλα ξινόγαλο από ευχαρίστηση.

 Αν πω στον Μπεμπάκο ότι τον Αύγουστο ήταν το πλέον τραγικό πρόσωπο της πλατείας, κρατώντας τα ζύγια μεταξύ των πρωτεξαδέλφων του Σταμάτη και Φλεβάρη ( προαλειφόμενοι για δήμαρχοι) θα μου απαντήσει ότι απλώς τα είχε χαμένα επειδή δεν ήξερε σε ποιόν πρωτοξάδελφο να επενδύσει. Εντέλει, ατύχησε ο Δήμος, αλλά γλίτωσε ο Μπεμπάκος. Τζάμπα ζυγιστής και τζάμπα η τόση κρυφή κάψα του με τέτοια ζέστη...
 Αν πω στον Μπάμπη να βάλει συναγερμό στο ''Κέφι της Φτώχειας'', θα μου αναπτύξει τέτοια θεωρία που καλύτερα να το αφήσει στο έλεος της Παναγίτσας και του Θεούλη.
 Αν πω στον κ. Σφονδύλα ''πως ομόρφυνες έτσι βρε Γρηγόρη'', θα μου ορκιστεί ότι δεν έκανε καμία προσπάθεια για περισσότερη ομορφάδα από αυτή του χάρισε απλόχερα η φύση . Άλλωστε, από τη στιγμή που έχασε την εξουσία ως κοινοτικός σύμβουλος, τίποτα πλέον δεν τον ενδιαφέρει . Οι παράπλευρες απώλειες του «Καποδίστρια» που λένε.
 Αν πω στον Μαρούτα ότι για όλους εμάς τους παλαιούς θα παραμένει ένας εξαίρετος καλλιτέχνης, θα μου πει ότι το ξέρει και μας ευχαριστεί πολύ . Υπάρχει αντίλογος ;
 Αν ρωτήσω τον Γ. Δημητρακά Τριπόλεως, τι τα έκανε τα μαρμάρινα τραπεζάκια , θα μου απαντήσει ότι όλα σήμερα γίνονται στο όρθιο και γρήγορο. Φασφούτ σε όλα.
 Αν πω στον Λούη ότι μπορεί να τον έχασε η πολιτική, αλλά τον κέρδισε η αρχιτεκτονική, θα μου πει ναι, αλλά τώρα δεν μπορώ να δικαιολογηθώ ότι με απασχολούν τα κοινοτικά. Με «στέλνουν» κανονικά μερικοί για την μη τήρηση των προθεσμιών και των διαβεβαιώσεων . «Στείλτε τον», χριστιανοί, να αγιάσετε.
 Αν πω στον Ξερικό ότι είναι μια όαση στην ξεραΐλα του χωριού και του ΕΥΡΩ, θα στρίψει το μουστάκι και θα καταλάβω ότι συμφωνεί. Συνομιλούμε πλέον με κωδικούς.
 Αν πω στους μελισσοκόμους των βορείων προαστίων ότι ο Αβραμό έκανε δώρο στον Κάρολο της Ουαλίας ένα βάζο άσπρο μέλι “BALIZOY GREECE”, θα το πιστέψουν; Για να μην πω ότι η γλυκύτατη Καμήλα του έχει ξελιγωθεί ιδιαίτερα με το προϊόν.
 Αν πω στον Γιωργάκο του Αθανασίου, πως βλέπει την παλιοκατάσταση πλησίον του Δ. Ρέππα, θα μου απαντήσει ότι υπάρχει γενική στραβοκατάσταση και μακράν του Ρέππα. ''Να μου την ίσιωνες καημένη !...''
 Τι να πούμε και τί να επερωτήσουμε ... Παπά έχουμε, δήμαρχο έχουμε, τηλεόραση παραέχουμε... ε, τι άλλο θέλουμε, ρε αναυχαρίστηγοι;
( Η συνέχεια του «Αβαδαίου 2000 μ.Χ.» την επόμενη εβδομάδα )