Το καλύτερο μνημόσυνο για τον πατέρα μας, μιας και πλησιάζουν εννιά χρόνια από το θάνατό του, ήταν το δημοσίευμα του Κώστα Παπαθεοδώρου (Αβαδαίου) με τη γλανιτσιώτικη σάτιρά του, που ανέσυρε ο Γιάννης Σταθόπουλος, από το γνωστό βιβλίο του πατέρα του, του μεγάλου μας δασκάλου και ακόμα καλύτερο μνημόσυνο τα σχόλια των συμπατριωτών μας για τη ζωή και τη δράση του πατέρα μας, που τόσο χαρακτηριστικά τονίζουν, ιδίως αυτό του Μαρίνη Πολυχρονόπουλου, που ανάγλυφα παρουσιάζει την προσωπικότητά του.
Να συμπληρώσω κι’ εγώ στο δημοσίευμα: Έλεγε ο Βαγγέλης Παπαναστασίου για τον πατέρα μας, θέλοντας να τονίσει την έντονη ενασχόλησή του με τα πάντα. Δεν θα λέμε… «άει στο διάολο», σε ανάλογη αποστροφή μας, αλλά … «άει στο Θανάση».
Καλό θαναι τέτοια ωραία ανάλογα δημοσιεύματα, να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Γιάννη.
Εμείς τα παιδιά του Θανάση
Ευχαριστούμε πάρα πολύ όλους τους πατριώτες
Κι εμείς,τα εγγόνια του Θανάση,τον θυμόμαστε με πολλή νοσταλγία..."Άει στο Θανάση λοιπόν!" :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝικηφόρος Γιαννόπουλος