ΑΧ ΚΟΥΛΑ!!

Αβαδαιος--
Υπάρχει μια περιρρέουσα κατάθλιψη, ρε Θανάση, ή μου φαίνεται; -- Ανάλογα με το τι εννοείς «περιρρέουσα», μεγάλε. – Εννοώ... γύρω γύρω όλοι και στη μέση ο οπτιμιστής Πεταλωτής. – Οπτιμιστής ; -- Ναι, είναι το αντίθετο του πεσιμιστή. –Μίλα ρε σαν άνθρωπος! Βγάλε από τα τρίσβαθα της ψυχής σου ένα «αχ Κούλα !» να σε νοιώσει ο κάθε καταθλιμμένος ...
(14.12.10)
SMS : «Χειμερία νάρκη τέλος, ήρθε το καλοκαίρι», σημειώνει, επί τη επανόδω μου, επώνυμος ιατρός . Του λέω λοιπόν κάτι, όπου κανένας (της θρησκειολογίας ή ιατροφιλόσοφος) δεν έχει πει ως τώρα: Στα έσω του ανθρώπου υπάρχουν δύο εν υπνώσει προγράμματα. Κάνοντας κλικ στο ένα , χάνεσαι επί μέρες σαν το σκυλί του Νταγρέ. Κάνοντας κλικ στο άλλο, εμφανίζεσαι ανελλιπώς σαν μεσημεριανή τηλεπερσόνα. Τα ίδια ξέχασα να πω στον Μιμάκο με το περισσευούμενο μυαλό.
Δεν πρόλαβαν να φύγουν από την Ελλάδα οι «θερμοί» Στρος Καν, Νουριέλ Ρουμπινί και Όλι Ρεν και πλάκωσε ένα ψοφόκρυο του κιαρατά άνευ προηγουμένου. Αχ, Κούλα! Αχ ο μπαγλαμάς...και πώς να ζεσταθώ!
(12.10.10)
-- Αχ, ρε Λούκα! Έτσι που το πας ,καλή μου, θα μας στείλεις όλους στην ανεργία να κάνουμε παρέα στον Μάκη σου. – Τον Γεράσιμό μου μην τον κλαις. Απέλυσα την Φιλιππινέζα και πήρε τη θέση της.
(11.12.10)
-- Αχ, βρε Ασημίνα! Μέγιστος τότε, κατ εσέ, ο Κώστας, μεγάλος τώρα και ο «αναγεννητής» Αντώνης. Ματιάσαμε τον έναν εξαιτίας σου , δεν φοβάσαι μη ματιάσουμε και τον άλλον ;

(10.10.10)
-- Αχ, ρε Τίνα! Κι εμείς που νομίζαμε ότι κάτι καλό είχες στο σάκο σου όταν σε πρωτοείδαμε στην ορκωμοσία. – Και βέβαια είχα καλό. Έχω την πράσινη ανάπτυξη, είπαμε. – Και ο Χρυσοχοΐδης με τον Παμπούκη τι έχουν; -- Ο πρώτος έχει την κανονική του Σιούφα και ο Χάρης μια ασύμμετρη , κάτι μεταξύ Κινέζου και Αραβοαράπη.

(9.12.10)
-- Αχ, Κούλα! Αχ, μωρ καψοκώσταινα, τι με κάνεις, τι με κάνεις... – Ό,τι μου κάνουν οι περισσότεροι από τους τριακόσιους που μου στέλνεις , Μήτσο μ’...
Αβαδαίος 15.12.10